We hebben geen gratis software nodig. We hebben vrije concurrentie nodig

Veel mensen in de wereld van gratis software denk dat we nog in de jaren 90 zitten. Dat de discussie gaat door of de applicaties gratis of propriëtaire licenties gebruiken. De realiteit is dat dat vandaag de dag niet meer relevant is. Grote bedrijven hebben aangetoond dat ze de toegang tot code niet hoeven te beperken om de concurrentie te omzeilen en geld te verdienen.

Stel dat ik de formule voor Coca Cola ontdek. Ik verander een aantal componenten om het gezonder, lekkerder en goedkoper te maken en ga het resultaat op de markt brengen. Ik plaats het recept ook op internet onder een open licentie, zodat andere mensen hetzelfde kunnen doen. Zou het een probleem voor het bedrijf opleveren?

Nee, want de formule, de smaak en de prijs zijn er het minst van. De grote kracht van Coca Cola is het internationaal erkende merk en het enorme distributienetwerk. Ze kunnen bedrijven die ermee instemmen mijn product te distribueren te bedreigen door hen niet te laten verkopen. Met hun economische macht zouden ze de media dwingen mijn reclame niet te accepteren. En ze konden ook niets doen. Ze hebben tenslotte al meer dan 100 jaar een marketingvoordeel.

We hebben geen gratis software nodig. We hebben vrije concurrentie nodig

De gemeenschap spreekt met religieus respect over de 4 vrijheden van vrije software

• De vrijheid om het programma voor elk doel te gebruiken.
• De vrijheid om te bestuderen hoe het programma werkt en het aan te passen aan je eigen behoeften (studie).
• De vrijheid om kopieën van het programma te verspreiden en zo andere gebruikers te helpen (distributie).
• De vrijheid om het programma te verbeteren en die verbeteringen openbaar te maken voor anderen, zodat de hele gemeenschap er baat bij heeft.

Deze vrijheden Ze waren erg handig in de tijd dat software op fysieke media werd verspreid, maar ze zijn helemaal niet relevant in een wereld waarin softwarebedrijven veranderen in servicebedrijven.

Dat is waarom Tegenwoordig vechten de grote technologiebedrijven niet alleen niet tegen vrije software. In sommige gevallen dragen ze openlijk bijen. Hun inkomstenbron is niet de verkoop van licenties of het beperken van de toegang tot de code. Maar, helaas heeft het nog steeds vaste gebruikers en ontwikkelaars.

Iemand beschreef met een coole metafoor wat het betekent om te concurreren met deze grote technologiebedrijven.

Je bent misschien wel het beste voetbalteam, maar je speelt tegen een team dat eigenaar is van het stadion, de bal en de competitie, en je kunt de regels wijzigen wanneer ze maar willen.

In plaats van de toegang tot de code te beperken, hebben we tegenwoordig andere praktijken die net zo veel of gevaarlijker zijn als

1. De commercialisering van privégegevens van de gebruikers.
2. Toegang beperken of potentiële concurrenten overladen om toegang te krijgen tot populaire platforms
3. De toekenning van voordelen in formulieren die niet zijn opgegeven in de gebruiksplatforms.
4. De wijziging van de gebruiksvoorwaarden zonder overleg.

In januari van dit jaar vond een hoorzitting plaats door de Justitiële Subcommissie van de Tweede Kamer voor Antitrust-, Handels- en Bestuursrecht. Daarin legden vertegenwoordigers van kleine technologiebedrijven duidelijk uit wat het probleem was waarmee we vandaag worden geconfronteerd.

Toen de officiële app-winkels verschenen, was ik een van hun meest enthousiaste voorstanders. Het was tenslotte niets meer dan een evolutie van concepten die Linuxers al lang kennen; repositories en pakketbeheerders.

In theorie, app-winkels zouden ons beschermen tegen kwaadaardige programma's, compatibiliteit garanderen en onafhankelijke ontwikkelaars in staat stellen om als gelijken te concurreren en u hoeft zich geen zorgen te maken over updates.

In de praktijk sHet veranderde in een privacynachtmerrie en een excuus voor concurrentieverstorende praktijken door het duopolie Google en Apple.

Deze bedrijven worden samen met de online marketinggigant Amazon en het sociale netwerk Facebook onderzocht door de autoriteiten van de Europese Unie en de Verenigde Staten.

We hebben al gesproken Linux Adictos de de beschuldiging van een voormalige medewerker van CollegeHumor over hoe de manipulatie van Facebook-statistieken heeft bijgedragen aan de ondergang van een van de meest populaire humorportalen op internet. We dekken ook beschuldigingen van het verkopen van gebruikersgegevens.

Zoals een leidinggevende bij fabrikant van draadloze luidsprekers Sonos het uitdrukte

Deze bedrijven hebben zoveel macht dat wanneer Google of Apple iets vraagt, je geen andere keus hebt dan het aan hen te geven.

In het volgende artikel gaan we dieper in op de beschuldigingen tegen Google, Apple en Amazon die in de VS en de EU worden onderzocht