Cory Doctorow is een Canadese blogger en schrijver. Sterk verdediger van de vrije verspreiding van kennis met licenties zoals Creative Commons, niemand bij zijn volle verstand kan het aan door een Trump-sympathisant, blanke suprematie of een andere "gezicht" -entiteit
In de web van de Electronic Frontier Foundation heeft zijn standpunt bepaald op basis van de gebeurtenissen met betrekking tot de censuur van Donald Trump.
Het begint met erop te wijzen:
Het is zeker dat niemand blij is met het moderatiebeleid van de grote technologische platforms (ik niet). Maar hoewel we het er allemaal over eens zijn dat technologie een matigingsprobleem heeft, is er veel minder consensus over wat eraan te doen.
Doctorow markeert twee belangrijke trends; de eerste is om hervormingen op te leggen aan de techreuzen en de tweede is om het internet te hervormen.
Doctorow's standpunt
Verdedigers van de eerste positie pZe stellen regels en structuren op voor platforms om met hun gebruikers te communiceren: duidelijk moderatiebeleid, een behoorlijke procedure voor gematigden, transparantie en verantwoording.
Echter Doctorow vindt het niet leuk omdat hij het als vanzelfsprekend beschouwt dat grote technologie onvermijdelijk is en het enige dat mogelijk is, is om ze om te vormen tot welwillende dictators of verlichte despoten.
Het tweede alternatief, dat hij ondersteunt, is om het internet te hervormen. L.De mensen achter deze beweging willen een dynamisch internet, waarin Er zijn veel verschillende manieren om met vrienden te praten, een politieke beweging te organiseren, virtuele scholen te bezoeken, geld uit te wisselen voor goederen en diensten, politiek te bespreken en creaties te delen.
Zegt Doctorow:
We willen natuurlijk dat virtuele ruimtes goed beheerd, verantwoordelijk en transparant zijn, maar we willen ook dat er andere plekken zijn waar gebruikers naartoe kunnen gaan als dat niet het geval is.
De beheerders van de platforms kunnen het bij het verkeerde eind hebben, en als dit gebeurt, moet de gebruiker in staat zijn om op te halen en te vertrekken, en contact te blijven zoeken met hun vrienden, hun kunst te laten zien en verkopen en hun doelen te verdedigen.
Het probleem is niet (simpelweg) dat CEO's van grote technologiebedrijven niet zijn opgeleid om beslissingen te nemen die het digitale leven van miljarden mensen beheersen. Niemand is gekwalificeerd om die beslissingen te nemen.
Interoperabiliteit is de sleutel
Er is een belemmering om over te stappen van een partnernetwerkly is het zogenaamde "netwerkeffect"
Als je het moderatiebeleid van een andere site meer waardeert dan dat van Twitter, kun je dit volgen op Twitter, want daar zijn alle mensen met wie je wilt praten. Bovendien volgen de mensen met wie u wilt praten op Twitter omdat u er bent. Het is een soort wederzijdse gijzeling
Als er interoperabiliteit was gebruikers kunnen overschakelen naar platforms waarvan het moderatiebeleid overeenkomt. Platforms waarvan de definities van "aanzetten tot haat" of "intimidatie" of "grofheid" in overeenstemming zijn met uw eigen normen. En de verandering zou worden aangebracht zonder het contact te verliezen met de collega's en vrienden waarmee ze omgaan, of de vreemden die ze volgen of volgen.
De negatieve aspecten van interoperabiliteit
Het standpunt van Doctorow ten gunste van interoperabiliteit belet hem echter niet de negatieve aspecten ervan te zien:
De eerste is dat in Met een gedecentraliseerd en interoperabel internet is het veel moeilijker om beleid af te dwingen dat miljarden mensen tegelijk raakt.
Een ander nadeel is dat als gebruikers gemakkelijk van platform kunnen wisselen zonder de toegang tot hun sociale kringen op te gevens Platformen die schadelijke of ongewenste spraak toestaan, zullen gebruikers verzamelen die van dat soort dingen genieten.
Doctorow vraagt zich af:
Maar hoe zit het met de illegale uitdrukking? Fraude, pornografie zonder wederzijds goedvinden, grove aanzetten tot geweld?
En het wordt beantwoord
Dit alles is nog steeds illegaal, en rechtbanken en aanklagers (en in veel gevallen ook individuen) hebben het wettelijke recht om mensen te straffen die de platforms gebruiken om deze illegale toespraak te verspreiden. Bovendien, afhankelijk van het type spraak en de medeplichtigheid van het platform eraan, kan het platform zelf de verantwoordelijkheid voor de criminele toespraak delen.
Nou, ik begon zijn blog te onderzoeken en vond zijn blog, toen stuurde ik hem een e-mail met een voorstel als suggestie in plaats van interoperabiliteit, het strikte respect voor wat gebruikers accepteren in termen van gebruik, waardoor providers van sociale netwerkservices gedwongen werden om het oude gebruiksbeleid te handhaven zolang de gebruiker wijst de nieuwe af, iets wat ik hier eerder heb besproken.
Het is interessant wat u bijdraagt, maar het is gemakkelijker om interoperabiliteit te bereiken dan om gebruikers de gebruiksvoorwaarden te laten lezen die ze accepteren.
Hoe zit het met privacy en datalekken daardoor? Zoals ik het begrijp, is de grap dat je de "vrijheid van meningsuiting" wilt behouden door het privé-eigendom van iedereen te schenden, zowel bedrijven (hun infrastructuur) als gebruikersgegevens die in principe door alle platforms kunnen worden gedeeld en persoonlijke berichten vanaf één platform kunnen verzenden. naar een ander om "in contact te blijven"; het vernietigen van zowel de concurrentie als de privacy in het proces omdat geen enkel sociaal netwerk de veiligheid van de gegevens kan garanderen, aangezien het niet kan garanderen hoe deze zullen worden gebruikt als er interoperabiliteit is, aangezien gegevens worden gedeeld.
Aan de andere kant lost het ook het probleem van de "vrijheid van meningsuiting" niet op als de regulering van inhoud op sociale netwerken wettelijk is vastgelegd. Wat ik voorstel, zou de concurrentie tussen sociale netwerken vergroten en de open concurrentie tussen de diensten die hetzelfde bedrijf ondersteunt, want als slechts weinigen voor een nieuw contract kiezen maar het oude behouden, zullen ze nieuwe contractupdates moeten beperken en gebruikersinterfacesjablonen moeten bijwerken. In de oude contracten vernietigen ze niet alleen wat politici in totale onwetendheid over hoe wet- en informatiesystemen werken, en leggen ze ook elke onzin vast die bij hen opkomt, omdat bedrijven en gebruikers met meer vastberadenheid de lucht in zullen schreeuwen.
Met het huidige model is het voor elk bedrijf gemakkelijk om u te dwingen de gebruiksvoorwaarden te accepteren, want als u weigert, wordt u van het platform verwijderd terwijl uw gegevens erop blijven staan, op dezelfde manier waarop de wetgevers (die 'genieën' zijn) ) regels kunnen maken die met ja of ja eindigen (afhankelijk van de locatie van de dienstverlener) in de gebruiksvoorwaarden; Wanneer u een dienst aanvraagt, bent u als klant en het bedrijf de belanghebbende partijen, maar er moet een win-winrelatie zijn, aangezien u momenteel geen echte beslissingsbevoegdheid heeft, omdat u niet de weg krijgt om bezwaar te maken en te onderhouden onder de voorwaarden dat ze voor u gunstiger lijken, heeft u vrijheid nodig om te beslissen, niet dat uw gegevens worden gedeeld tussen bedrijven. Evenzo zie ik niet dat het huidige probleem wordt opgelost, zelfs niet met het interoperabele model, aangezien veel sociale netwerken een behoorlijke moderatie en privacybescherming begonnen te bieden, maar nu zijn ze totaal anders dan wat ze ooit waren.