Είναι εκπληκτικό ο αριθμός των Remixes που εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια. Το πρώτο Remix που ήξερα ήταν το Ubuntu MATE, το οποίο δεν θυμάμαι να είχε αυτό το «επώνυμο». Ναι, μεταφέρθηκε από τον τελευταίο που μπήκε στην οικογένεια του Ubuntu, το Ubuntu Budgie, και από τότε εμφανίστηκαν τα Ubuntu Cinnamon, UbuntuDDE, Ubuntu Unity, Ubuntu Web και Ubuntu Lumina (το τελευταίο δεν ακούστηκε ποτέ). Τώρα υπάρχει άλλο ένα νέο remix: Ubuntu Sway.
Οι διαχειριστές παραθύρων είναι πολύ δημοφιλείς σε όσους τους δοκιμάζουν. Ένα από τα πιο χρησιμοποιημένα είναι i3wm, αλλά αναμένεται ότι θα καταλήξουν να το εγκαταλείψουν όταν ο Γουέιλαντ αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία. Η εξέλιξή του είναι το Sway, ένας άλλος «διαχειριστής παραθύρων» που είναι ως επί το πλείστον συμβατός με το i3, αλλά διαφέρει από αυτό κυρίως στο ότι χρησιμοποιήστε το Wayland και όχι το X11. Επιπλέον, έχει λίγο πιο προσεγμένη αισθητική, αλλά δεν υπάρχει τόσο καιρό και υπάρχουν πράγματα που πρέπει να βελτιώσει.
Ubuntu Sway Remix, τώρα διαθέσιμο
Το Ubuntu Sway, του οποίου η έκδοση Jammy Jellyfish είναι ήδη διαθέσιμη, φέρει το επίθετο «Remix», που σημαίνει ότι σκοπεύει να εισέλθει στην οικογένεια Canonical. Αλλά δεν φαίνεται. Είναι δωρεάν, ακόμη και ο Firefox είναι στην έκδοση DEB που προσφέρει η Mozilla από το επίσημο αποθετήριο του. Αν και άλλες γεύσεις το κάνουν ήδη, ο εγκαταστάτης του είναι η Calamares, μια καλή απόφαση από την πλευρά της.
Πολλές από τις εφαρμογές που περιλαμβάνονται στο Ubuntu Sway είναι για το τερματικό, το οποίο είναι γνωστό ως CLI. Ανάμεσά τους μπορούμε να βρούμε το Htop, το οποίο μας βοηθά να δούμε την κατανάλωση πόρων, μεταξύ άλλων. Περιλαμβάνει επίσης άλλα όπως MPV, LibreOffice, Thunar ή Thunderbird. Είναι μέσα το Ubuntu, αλλά με τον διαχειριστή παραθύρων Sway και ένα επιλογή εφαρμογών με γνώμονα την απόδοσηΧωρίς να ξεχνάμε την παραγωγικότητα.
Όπως το i3, ο διαχειριστής παραθύρων του Ubuntu Sway λειτουργεί κυρίως (αν όχι όλα) με το πληκτρολόγιο. Αυτό είναι ένα πρόβλημα για όσους δεν το γνωρίζουν, αλλά το πρόβλημα ελαχιστοποιείται όταν έχουμε μια κοτολέτα ως μέρος της ταπετσαρίας (μπορεί να αφαιρεθεί). Σε αυτό βλέπουμε ότι μπορούμε να ανοίξουμε ένα τερματικό με META + Εισαγωγή, κλείστε οποιαδήποτε εφαρμογή με META + αλλαγή + Q ή εναλλαγή μεταξύ γραφείων με META + Αριθμοί. Μεταξύ των συντομεύσεων βλέπουμε επίσης πώς να τραβάτε στιγμιότυπα οθόνης, τόσο φωτογραφίες όσο και βίντεο.
Το Ubuntu Sway δεν έχει βάση σύνδεσης ή κάτι παρόμοιο, αλλά έχει κάτι σαν επάνω πίνακα. Από αυτό μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε ορισμένα widget, όπως το volume one, ή να κάνουμε εναλλαγή μεταξύ επιτραπέζιων υπολογιστών με το ποντίκι, κάτι που δεν ξέρω αν θα χρειαστεί όταν το πάρετε. Για εκκίνηση εφαρμογών απλά αναζητήστε τα πατώντας META + D, ή κάντε κλικ στο εικονίδιο του πυραύλου, το οποίο εμφανίζει το συρτάρι της εφαρμογής.
Δεν διαθέτει κέντρο λογισμικού, αλλά «Πακέτα», ο διαχειριστής πακέτων GNOME (αρκετές εφαρμογές προέρχονται από το GNOME), με ορισμένες ομοιότητες με αυτό που βλέπουμε στο Synaptic ή με αυτό που χρησιμοποιεί το Raspberry Pi OS. Και μιλώντας για το πιάτο βατόμουρου, υπάρχει μια εικόνα για να χρησιμοποιηθεί σε αυτό.
Το καλύτερο για προχωρημένους χρήστες
Αν και, για να είμαι πιστός στην αλήθεια, έχω βρει ένα bug που δεν μου άρεσε και πολύ. Όταν προσπαθείτε να το εγκαταστήσετε σε εικονική μηχανή, αν και επιλέγεται το ισπανικό πληκτρολόγιο και βλέπουμε τη διανομή του παραπάνω, δεν ισχύει στο Calamares, οπότε αργότερα πρέπει να τραβήξεις το τερματικό για να το βάλεις στα ισπανικά. Αυτό είναι αυτό που έχει αυτός ο τύπος διαχειριστών παραθύρων, ότι υπάρχουν διαμορφώσεις που δεν γίνονται με εργαλεία με διεπαφή χρήστη, ώστε να μπορούν να αποβάλουν ορισμένους χρήστες.
Το καλό με το Ubuntu Sway είναι ότι βασίζεται στο Ubuntu, και ότι αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε την πρώτη έκδοση που έχει ήδη κυκλοφορήσει με την αρίθμηση 20.04.1. Είναι βέβαιο ότι θα βελτιωθεί με την πάροδο του χρόνου. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να λάβετε υπόψη τι είναι αυτά τα είδη ρεμίξ: αν και υπάρχουν εκείνα που έχουν μια ολόκληρη ομάδα πίσω τους και προσφέρουν καλή υποστήριξη, υπάρχουν και εκείνα με μικρές ομάδες και θα μπορούσαν να εγκαταλείψουν το έργο οποιαδήποτε στιγμή χρόνος. Ένα παράδειγμα είναι αυτό της Lumina και ένα άλλο που κρέμεται σε ένα νήμα είναι αυτό του UbuntuDDE, το οποίο δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμη την έκδοση Jammy Jellyfish. Φυσικά, για όσους φορμάρουν κάθε έξι μήνες, είναι εναλλακτική και ποιος ξέρει, θα μπορούσαν να γίνουν επίσημοι.