Λέσχες χρηστών. Ένα ακόμη βήμα στο δρόμο προς το Linux

Η ιστορία δεν είναι μια σειρά γεγονότων που ξετυλίγονται γραμμικά. Ένα γεγονός είναι το αποτέλεσμα του αθροίσματος των συνεπειών πολλών άλλων μεγάλων και μικρών γεγονότων που έλαβαν χώρα σε διαφορετικές χρονικές στιγμές σε διαφορετικά μέρη του κόσμου.

Διακόπηκε η ιστορία του διαδικτύου για να αρχίσω να λέω η ιστορία της γέννησης της κίνησης του ελεύθερου λογισμικού. Τώρα είναι η ώρα να διαλέξετε αυτήν την ιστορία για να φτάσετε στο σημείο όπου συναντώνται οι δύο. Θυμηθείτε ότι στο προηγούμενο άρθρο αφήσαμε τον Richard Stallman mΕνοχλητικό γιατί το επαγγελματικό περιβάλλον των προγραμματιστών έγινε εμπορευματοποιημένο και έχασε το αρχικό πνεύμα συνεργασίας που σχετίζεται με το κίνημα των χάκερ. Ωστόσο, αυτό το πνεύμα ήταν πιο ζωντανό από ποτέ αλλού.

Στις αρχές της δεκαετίας του 70, η κατασκευή υπολογιστών απλοποιήθηκε και έγινε πιο οικονομική χάρη στη μαζική παραγωγή μικροεπεξεργαστών. Με αυτόν τον τρόπο ήταν δυνατό μάρκετινγκ ηλεκτρονικών εξαρτημάτων για τους λάτρεις της δημιουργίας των δικών τους μικροϋπολογιστών.

Το ενδιαφέρον που προκάλεσαν αυτά τα κιτ ήταν υπέροχο και σύντομα εμφανίστηκαν ομάδες όπου εκείνοι που δημιούργησαν τις δικές τους ομάδες και εκείνοι που ήθελαν να μάθουν πώς να το κάνουν, συγκεντρώθηκαν αυτοπροσώπως για να ανταλλάξουν ιδέες και να ανακαλύψουν τι νέο υπάρχει. Αυτές οι ομάδες είχαν ιδιότητες που ο Stallman θα έλειπε σε επαγγελματίες προγραμματιστές: την αγάπη της γνώσης για δικό της χάρη, την επιθυμία να εκμεταλλευτεί πλήρως την ικανότητα της τεχνολογίας και την κλίση να είναι χρήσιμη σε άλλους, μοιράζοντας αυτό που γνώριζε.

Αυτές οι ομάδες χρηστών ήταν γενικά μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί με διαφορετικό αριθμό μελών που συναντήθηκαν μία φορά το μήνα και, ανάλογα με το μέγεθος και τους πόρους τους, δημοσίευσαν ένα έντυπο ενημερωτικό δελτίο. Επί πλέον, πιο έμπειρα μέλη προσφέρθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις από αρχάριους χρήστες. Όπως έγινεΠιο δημοφιλή, οι κατασκευαστές κιτ (και αργότερα συναρμολογημένων υπολογιστών και λογισμικού) άρχισαν να παρευρίσκονται σε συναντήσεις για την προώθηση των προϊόντων τους. Αλλά, όπως περιγράφεται από μερικούς συμμετέχοντες, δεν ήταν η τυπική διαφημιστική ομιλία, αλλά μάλλον δίδαξαν κόλπα και έδωσαν πληροφορίες χρήσιμο για τους συμμετέχοντες.

AT&T. Ο εχθρός να νικήσει

Έχουμε ήδη υπολογιστές στα χέρια των μη εταιρικών χρηστών και ένα πρωτόκολλο καθολικής επικοινωνίας για να τους συνδέσουμε. Απλώς έπρεπε να απαλλαγείτε από το AT&T. για να φτάσει το Διαδίκτυο στις μάζες.

Η AT&T, μια εταιρεία που είχε τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας του Graham Bell από τον XNUMXο αιώνα, είχε γίνει το μονοπώλιο των τηλεφωνικών επικοινωνιών στις Ηνωμένες Πολιτείες τον εικοστό αιώνα. Ο τομέας τους ήταν τόσο απόλυτος που οι χρήστες δεν είχαν καν τα τηλέφωνά τους. ούτε μπορούσαν να συνδέσουν συσκευές εκτός εταιρείας στο δίκτυο Ως ο μοναδικός κατασκευαστής μόντεμ, η AT&T δεν ενοχλήθηκε ποτέ να προσφέρει οτιδήποτε άλλο εκτός από ακριβές και ογκώδεις συσκευές.

Η δύναμη της εταιρείας άρχισε να σπάει όταν εμφανίστηκε το Hush-A-Phone, μια πλαστική συσκευή που τοποθέτησε τον τηλεφωνικό δέκτη και εμπόδισε τη μετάδοση ήχου διαφορετικού από τη φωνή του αποστολέα. Μια δικαστική απόφαση επέτρεψε στην αγορά της συσκευής παρά τις διαμαρτυρίες της AT&T ότι βλάπτει το δίκτυό της.

Μια δεκαετία αργότερα, η εταιρεία υπέστη μια τελική ήττα όταν ο Ronald Reagan ήρθε στην εξουσία. Φανταστική ελεύθερη αγορά και υποστηρικτής της ισχυρής απορρύθμισης της οικονομίας. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ εκμεταλλεύτηκε τη ζήτηση του κατασκευαστή για μια συσκευή που επιτρέπει στο τηλέφωνο να ενσωματωθεί σε ένα ραδιόφωνο, αποφεύγοντας να πρέπει να σταθεί δίπλα στη συσκευή για επικοινωνία. Όταν η AT&T απείλησε τους χρήστες να διακόψουν τη σύνδεσή τους, ο κατασκευαστής στράφηκε στον ρυθμιστή. Η τηλεφωνική εταιρεία θα καταλήξει να συμφωνήσει να διαχωριστεί και το τηλεφωνικό δίκτυο να απελευθερωθεί.

Οι λέσχες χρηστών συνδέονται στο δίκτυο

Όμως, πριν από αυτό υπήρχαν ήδη πρόοδοι. Το 1975, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών των Ηνωμένων Πολιτειών επέτρεψε επιτέλους στον χρήστη να συνδέσει οποιαδήποτε συσκευή στο δίκτυο, αρκεί να μην την καταστρέψει. Ένα από τα πρώτα μόντεμ που διατίθεται στους οικιακούς χρήστες βάσει της νέας συμφωνίας αγοράστηκε από ένα συγκεκριμένο Ward Christensen.

Ο Christensen ήταν εΟ δημιουργός του xmoDEm, ενός προγράμματος που επιτρέπει στους υπολογιστές της εποχής να επικοινωνούν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας το παραδοσιακό τηλεφωνικό δίκτυο. Αυτό το λογισμικό μοιράστηκε ελεύθερα μεταξύ ομάδων χρηστών και προσαρμόστηκε σε διαφορετικά λειτουργικά συστήματα.