Η δεκαετία του 80 ήταν σχεδόν το τέλος της «κουλτούρας των χάκερ». Μακριά από το αρνητικό πλαίσιο που θα του έδινε το Χόλιγουντ και τα ΜΜΕ, το να είσαι χάκερ δεν σήμαινε πρόσβαση στο σύστημα ή στον κώδικα ενός προγράμματος χωρίς εξουσιοδότηση. Για να αξίζει κανείς το όνομα freeware, έπρεπε να μπορεί να πάρει ένα δωρεάν διαθέσιμο πρόγραμμα και να κάνει σημαντικές βελτιώσεις σε αυτό.
Όπως είπαμε μέσα το προηγούμενο άρθρο, ήταν σύνηθες για τις εταιρείες να δίνουν σε πανεπιστημιακούς χάκερ πρόσβαση σε νέο εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένου του πηγαίου κώδικα των προγραμμάτων που τον έκαναν να λειτουργήσει. Με αυτόν τον τρόπο, εγγυήθηκαν όχι μόνο ότι θα τα δοκιμάσουν αλλά και θα έχουν δωρεάν πρόσβαση στις βελτιώσεις που εισήγαγαν.
Αλλά καθώς η ανάπτυξη λογισμικού άρχισε να γίνεται μια επιχείρηση από μόνη της, όσοι έβγαζαν χρήματα από αυτήν άρχισαν να πιέζουν για εμπόδια στη δωρεάν διανομή.. Αυτό περιλάμβανε όχι μόνο νομικά εμπόδια όπως η αδειοδότηση, αλλά και την εξαπάτηση κώδικα.
Ο Brian Reid ήταν διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon. Ο Reid ήταν ο δημιουργός του Scribe, ενός λογισμικού που σας επέτρεπε να μορφοποιείτε και να επιλέγετε γραμματοσειρές για έγγραφα που αποστέλλονται μέσω δικτύου.
Ο Reid δεν ήθελε να αφήσει τους άλλους να επωφεληθούν από τη δουλειά του, τουλάχιστον όχι δωρεάν. Γι' αυτό το πούλησε σε μια εταιρεία που ονομάζεται Unilogic. Για να είναι κερδοφόρα η επιχείρηση για τους νέους ιδιοκτήτες, μπήκε στο πρόγραμμα μια υπορουτίνα που την απενεργοποίησε μετά από 90 ημέρες. Εκτός φυσικά και αν είχε εισαχθεί ο κωδικός που παρείχε η Unilogic ως αντάλλαγμα για μια πληρωμή.
Αν η αδυναμία πρόσβασης στον πηγαίο κώδικα του προγράμματος οδήγησης του εκτυπωτή ήταν αυτό που εξάντλησε την υπομονή του Richard Stallman, το σημείο εκκίνησης ήταν αυτό του Reid.
Λιγότερη διασκέδαση, περισσότερες επιχειρήσεις. Ο Stallman λέει την εμπειρία του
En Μια συνομιλία που δόθηκε το 1986 ο Stallman αφηγείται πώς βίωσε αυτό που συνέβαινε
Στις αρχές της δεκαετίας του 80, οι χάκερ συνειδητοποίησαν ότι υπήρχε εμπορικό ενδιαφέρον για αυτό που έκαναν. Ήταν δυνατό να γίνεις πλούσιος δουλεύοντας σε ιδιωτική εταιρεία. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να σταματήσει να μοιράζεται τη δουλειά του με τον υπόλοιπο κόσμο…
Ουσιαστικά κάθε ικανός προγραμματιστής εκτός από εμένα στο MIT AI Lab προσλήφθηκε, και αυτό προκάλεσε περισσότερο από μια στιγμιαία αλλαγή, προκάλεσε μια μόνιμη μεταμόρφωση επειδή έσπασε τη συνέχεια της κουλτούρας των χάκερ. Οι νέοι χάκερ προσελκύονταν πάντα από τους παλιούς χάκερ. υπήρχαν οι πιο αστείοι υπολογιστές και οι πιο ενδιαφέροντες άνθρωποι που έκαναν πράγματα, καθώς και ένα πνεύμα στο οποίο ήταν πραγματικά διασκεδαστικό να είσαι μέρος. Μόλις εξαφανιστούν αυτά τα πράγματα, δεν υπάρχει τίποτα που να κάνει το μέρος ενδιαφέρον για οποιονδήποτε νέο, έτσι νέοι άνθρωποι σταμάτησαν να έρχονται. Δεν υπήρχε κανείς από τον οποίο θα μπορούσαν να αντλήσουν έμπνευση, κανείς από τον οποίο θα μπορούσαν να μάθουν αυτές τις παραδόσεις. Επίσης, κανείς δεν μπορεί να μάθει πώς να κάνει καλό προγραμματισμό. Με ελάχιστους καθηγητές και μεταπτυχιακούς φοιτητές, πραγματικά δεν ξέρουν πώς να κάνουν ένα πρόγραμμα να λειτουργήσει.
Μέχρι τη δεκαετία του 80, οι κονσόλες βιντεοπαιχνιδιών και οι οικιακές και προσωπικοί υπολογιστές είχαν εξαπλωθεί σε όλα τα σπίτια και τις επιχειρήσεις. Χιλιάδες τίτλοι διανεμήθηκαν αποθηκευμένοι σε κασέτες, δισκέτες και φυσίγγια. εσείςΌλοι είχαν κάποιο τρόπο να αποθαρρύνουν τη δωρεάν διανομή, είτε εκτυπώνοντας τα εγχειρίδια σε χρώματα που δεν μπορούν να αντιγραφούν, εκτελώντας διαφημιστικές καμπάνιες είτε εισάγοντας κάτι στον κώδικα όπως στην περίπτωση του Scribe εισάγοντας λογικές ωρολογιακές βόμβες.
Η κουλτούρα των χάκερ, όπως την κατάλαβε ο Stallman, φαινόταν νεκρή για πάντα στα χέρια εταιρειών όπως η Microsoft. που πουλούσαν τα προϊόντα τους κατόπιν άδειας. Ωστόσο, δεκαετίες αργότερα η ιστορία θα γύριζε ξανά τον τροχό.
Αυτή η σειρά άρθρων ξεκίνησε ως αποτέλεσμα του ένα νήμα από τον Stephen Sinofsky, τον πρώην επικεφαλής των Windows και του Office. μικρόΟ inofsky υποστηρίζει ότι η Microsoft έπρεπε να αλλάξει τη στάση της απέναντι στον ανοιχτό κώδικα, επειδή όταν το λογισμικό σταμάτησε να διανέμεται σε φυσική μορφή, το μοντέλο του τέλους άδειας δεν ήταν πλέον βιώσιμο.
Πέρα από αυτά που είπε ο Sinofsky, πρέπει να το επισημάνουμε Χάρη στον Stallman, μια νέα γενιά χάκερ είχε εμφανιστεί με τις ίδιες παλιές αρχές όπως και οι πρωτότυποι.. Προγραμματισμός για την αγάπη του προγραμματισμού και την πρόκληση να κάνουμε καλύτερα αυτό που είχαν κάνει οι άλλοι, κατέστησαν δυνατή την εμφάνιση εργαλείων όπως αυτά του έργου GNU, Linux, Python και άλλων που σήμερα οδηγούν σε τομείς όπως το cloud ή η τεχνητή νοημοσύνη.