Στον κόσμο της τεχνολογίας, υπήρξαν πολλά «εγκλήματα», και σε αυτό το άρθρο πρόκειται να μιλήσουμε για δύο από αυτά, αν και υπάρχουν μερικά ακόμη. Ένα από τα πιο σημαντικά στραγγαλιστικά πηνία στον κόσμο Ο υπολογιστής IBM ήταν το BIOS, αλλά στη συνέχεια ήρθε η ελπίδα ότι δεν ήταν τέτοια με το UEFI και το Secure Boot που τόσοι πολλοί πονοκέφαλοι έχουν δώσει στην κοινότητα του ελεύθερου λογισμικού και σε εκείνους που είναι αφοσιωμένοι στη δημιουργία λειτουργικών συστημάτων εκτός από τα Microsoft Windows, καθώς θεωρήθηκαν με την αδυναμία να μπορέσετε να τα ξεκινήσετε με υπολογιστή από αυτό το σύστημα που υλοποιήθηκε από τη Microsoft ...
Θα θυμόμαστε επίσης η συμμαχία γνωστή ως Wintel, δηλαδή, τα Windows (Microsoft) + Intel, που κατάφεραν να πάρουν τα προϊόντα αυτών των εταιρειών για να κυριαρχήσουν σε ολόκληρο τον τομέα με μια σιδερένια γροθιά, όπως εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι σήμερα. Εάν δεν γνωρίζετε τι είναι το Wintel, πρόκειται για υπολογιστές με λειτουργικό σύστημα της Microsoft και κάποιον μικροεπεξεργαστή Intel. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον όρο MacIntel, δηλαδή τη συμμαχία της Apple με την Intel για την οποία άλλαξαν το παλιό PowerPC (AIM) για αυτήν τη νέα τεχνολογική ένωση ...
Wintel: η πλοκή ξεκινά
Στη δεκαετία του '80 υπήρχαν ένα χάος συμβατότητας όσον αφορά τον εξοπλισμό υπολογιστών με διάφορα πρότυπα στον κλάδο (Amiga, Apple, Atari, Acorn, ...), που ανάγκασε τους κατασκευαστές λογισμικού και υλικού να πρέπει να καινοτομήσουν και να δημιουργήσουν καλύτερες τεχνολογίες γρηγορότερα για να συλλάβουν τους διασκορπισμένους πελάτες που υπήρχαν εκείνη την εποχή . Φυσικά, αυτός δεν ήταν τρόπος να κυριαρχήσει ο τομέας και να το μονοπωλήσει, στην πραγματικότητα ήταν μια εποχή στην οποία καμία εταιρεία δεν μονοπώλησε τον κλάδο.
Αντίθετα, αυτή η τάση καινοτομίας επρόκειτο να μετατραπεί σε εξαίρεση από τη συμμαχία Wintel, όταν η Microsoft και η Intel προσπάθησαν να τοποθετηθούν για να κυριαρχήσουν στον τομέα και να εφαρμόσουν τα λειτουργικά τους συστήματα. Μικροεπεξεργαστές Microsoft Windows και Intel αντίστοιχα. Αυτό τους οδήγησε στην σχεδόν απόλυτη κυριαρχία που έχουν σήμερα, αν και σύμφωνα με αυτές τις δύο εταιρείες ήταν μια γόνιμη συμμαχία, η αλήθεια είναι ότι ήταν μόνο για αυτούς. Δεδομένου ότι αυτό που έχουμε τώρα είναι μια πολύ ισχυρή Intel που οι ανταγωνιστές της εξαφανίζονται σταδιακά εκτός από την AMD (επειδή είναι βολικό για την ίδια την Intel να αποφύγει περισσότερες μονοπωλιακές αγωγές).
Ενάντια στο Wintel, ας χρησιμοποιήσουμε το Amux (AMD + Unix) !!!
Ίσως πολλοί από εσάς θα θυμάστε ονόματα όπως IBM, STMicroelectronics, NEC, πολλές εταιρείες από το σοβιετικό μπλοκ και τόσες πολλές άλλες που έκαναν μάρκες. x86 συμβατό από την Intel. Όλοι τους σταμάτησαν να το κάνουν, ακόμη και εταιρείες που ήταν ειδικά αφιερωμένες σε αυτήν, όπως οι IDT, Cyrix, VIA, Transmeta κ.λπ., σταδιακά εξαφανίστηκαν. Από όλα αυτά, παραμένουν μόνο AMD και VIA, αλλά η τελευταία ουσιαστικά δεν αντιπροσωπεύει κανένα ποσοστό της αγοράς ...
El PC της IBM η οποία αντιπροσώπευε ένα μικρό τμήμα της βιομηχανίας προσωπικών υπολογιστών αναπτύχθηκε δημοσιεύοντας σχήματα και τεκμηρίωση σχετικά με τις προδιαγραφές του εξοπλισμού της (ανοιχτή αρχιτεκτονική) έτσι ώστε τρίτα μέρη να μπορούσαν να δημιουργήσουν υλικό συμβατό με αυτόν τον εξοπλισμό. Και με την άφιξη της συμμαχίας Wintel, αυτή η αύξηση της δημοτικότητας ήταν εκθετική και τώρα δεν υπάρχει πια να βλέπουμε γύρω μας να ξέρουμε για τι μιλάω ...
Αυτό είχε άμεσος αντίκτυπος στη βιομηχανία λογισμικού, δεδομένου ότι όλοι οι προγραμματιστές άρχισαν να βλέπουν ευνοϊκά την πλατφόρμα που είχε δημιουργηθεί, δεδομένου ότι ήταν οι πιο δημοφιλείς εγγυήθηκαν να έχουν τους περισσότερους πελάτες για τα προϊόντα τους. Η σύνταξη ενός προγράμματος για άλλη πλατφόρμα σήμαινε κόστος υλοποίησης για πενιχρές πωλήσεις, ενώ η σύνταξη του για υπολογιστές IBM σήμαινε εγγυημένη επιτυχία. Αυτή είναι μια άλλη από τις μάστιγες που είχαν το Linux και άλλα ελεύθερα συστήματα στο παρελθόν όταν πρόκειται για συμβατότητα με τα Windows όσον αφορά τα προγράμματα οδήγησης και το εγγενές λογισμικό, όπως έχουμε ήδη συζητήσει εδώ.
Και ακολουθούμε την ιστορία στην επόμενη ενότητα ...
BIOS: θέμα διαμάχης
Έχουμε ήδη την Wintel κυριαρχία με το πρότυπο IBM PC, αλλά αυτό το κεφάλαιο στην ιστορία ενώθηκε από άλλες εταιρείες για να δώσει την τελευταία πινελιά σε αυτήν την ιστορία. Αυτές ήταν εταιρείες σαν Βραβείο, Phoenix, AMI, Chips and Technologies, κ.λπ., που άρχισαν να δημιουργούν μάρκες με υλικολογισμικό συμβατό με υπολογιστές IBM, έτσι ώστε οποιοσδήποτε άλλος κατασκευαστής εξοπλισμού θα μπορούσε να δημιουργήσει εξοπλισμό συμβατό με το υλικό που ήθελαν. Αυτή θα ήταν η αρχή του τέλους του IBM PC για την έναρξη της εποχής των PC και τη συμπερίληψη όλων των κατασκευαστών που γνωρίζουμε σήμερα σε αυτόν τον τομέα. Η IBM έχασε τη δύναμή της και η κληρονομιά της συλλέχθηκε τώρα από άλλες εταιρείες που συγκέντρωσαν συμβατό εξοπλισμό υπολογιστή (π.χ. Compaq).
Η Microsoft είχε ήδη κερδίσει μεγάλες ποσότητες χρημάτων για το MS-DOS ή για τις άδειες DOS που έχουν χορηγηθεί σε άλλες εταιρείες, την Intel ditto, δεδομένου ότι δημιούργησε έναν μεγάλο αριθμό μαρκών ή έλαβε δικαιώματα από εκείνους που παρήγαγαν συμβατές μάρκες, εκτός από τις εταιρείες του σοβιετικού μπλοκ που ανέφερα παραπάνω ότι πολλές φορές ήταν κλώνοι χωρίς άδεια, που παράγονται πίσω από την πλάτη της Intel Αλλά λοιπόν, ας συνοψίσουμε και ανακατευθύνουμε την ιστορία στο σημείο που μας ενδιαφέρει, και είναι προς εκείνες τις εταιρείες που έχω επισημάνει με έντονους χαρακτήρες στην προηγούμενη παράγραφο ...
Αυτό που δημιούργησαν δεν ήταν ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο από μάρκες BIOS (Βασικό σύστημα εξόδου εισόδου), δηλαδή, τα τσιπ με το απαραίτητο υλικολογισμικό για την εκτέλεση της ρουτίνας εκκίνησης σε υπολογιστές, αν και οι κατασκευαστές ήταν πολύ διαφορετικοί, προσθέτοντας αρθρωτότητα. Το αρκτικόλεξο BIOS γράφτηκε από τον Gary Kildall και εμφανίστηκε το 1975 για τα λειτουργικά συστήματα CP / M να εφαρμόσουν ό, τι ήταν απαραίτητο σε ένα ROM, ώστε το υλικό να μπορεί να εκκινήσει το λειτουργικό σύστημα. Αυτό υιοθετήθηκε από τα συστήματα DOS.
Στο DOS υπάρχει ανάγκη να συμπεριληφθεί ένα ROM με ένα υλικολογισμικό BIOS που ονομάζεται BIOS DOS που είναι ικανό να εκτελέσει μια αρχική διαμόρφωση υλικού φορτώνοντας μερικές ρουτίνες για να ξεκινήσει το σύστημα και, στη συνέχεια, μπορεί να εκτελέσει μια δοκιμή που ονομάζεται POST (Power-On-Self-Test) για να εντοπίσει τελικά το λειτουργικό σύστημα εγκατεστημένο και να το ξεκινήσετε, εκείνη τη στιγμή περνά τον έλεγχο σε αυτό. Και αυτό?
Λοιπόν, αφού η Microsoft κυριάρχησε ήδη στην αγορά, υλοποιήθηκαν όλοι οι κατασκευαστές εξοπλισμού Αυτά τα συστήματα για την υποστήριξη των συστημάτων της εταιρείας, αφού δεν το έκαναν αυτό σημαίνει ότι λειτουργούν σε μερίδιο αγοράς μειοψηφίας. Το BIOS δεν είναι το καλύτερο από τα συστήματα και έχει πολλά ανώτατα όρια και προβλήματα, αλλά αυτό δεν είχε σημασία, η ανάγκη να κληρονομηθεί από τα Windows και να συνεχιστεί με αυτό το φορτίο παρά το γεγονός ότι υπήρχαν καλύτερες εναλλακτικές λύσεις όπως το EFI, το Open Firmware του PowerPC ή πιο πρόσφατα έργα όπως το CoreBoot (για τα οποία έχουμε ήδη μιλήσει στο LxA) κ.λπ. Και επομένως, το GNU / Linux, το FreeBSD ή οποιοδήποτε άλλο λειτουργικό σύστημα που θέλετε να εγκαταστήσετε σε έναν υπολογιστή, θα πρέπει να αντιμετωπίσει αυτό το βάρος ...
UEFI: η νέα προδοσία που μεταμφιέζεται ως ελπίδα ...
Και μετά έρχεται στη σκηνή UEFI (Universally Extensible Firmware), ένα σύστημα που φάνηκε να φέρνει ελπίδα να αντικαταστήσει το BIOS και να νικήσει το παλιό και πρωτόγονο σύστημα BIOS. Η αλήθεια είναι ότι πέτυχε, αλλά δεν έφερε φως, αλλά σκοτάδι, και ο κύριος λόγος είναι και πάλι η Microsoft και η πίεση της να εφαρμόσει το Secure Boot σε υπολογιστές έτσι ώστε να είναι συμβατά με τα Windows 8 ή νεότερες εκδόσεις.
Το UEFI ήταν ένα πιο σύγχρονο σύστημα, αλλά όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει Ασφαλής Εκκίνηση για την κοινότητα του ελεύθερου λογισμικού. Έχουμε γράψει ποτάμια αναρτήσεων για αυτό, και ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν κάποια προβλήματα σε ορισμένες διανομές μειοψηφίας για να μπορέσουν να τα εγκαταστήσουν σε έναν υπολογιστή. Οι παρεχόμενες λύσεις ήταν πολύ ποικίλες, μερικές περνούν μέσω αγοράς κλειδιών ή υπογραφών από την ίδια τη Microsoft (καθώς εμποδίζει την εκκίνηση μη υπογεγραμμένων λειτουργικών συστημάτων για, υποτίθεται, για λόγους ασφαλείας και τα μόνα που έχουν υπογραφεί εκ των προτέρων είναι η ίδια η Microsoft, κάνουμε μια στρογγυλή επιχείρηση ...), έτσι όλα είναι προσανατολισμένα έτσι ώστε ο μεγάλος δικαιούχος είναι η Microsoft ...
Ναι, είναι αλήθεια ότι με το UEFI έχουμε ένα πιο σύγχρονο περιβάλλον εργασίας χρήστη και ακόμη και με γραφικά που αφήνουν πίσω τους την πρωτόγονη διεπαφή που μοιάζει με DOS του BIOS, για εκτέλεση σε 32 και 64-bit αντί για τα 16 του BIOS, υποστήριξη πέραν των τεσσάρων διαμερισμάτων που υποστηρίζονται στο BIOS και το μέγιστο μέγεθος 2,2 TB που μπορεί να φτάσει 9,4 ZB, ταχύτερη εκκίνηση, μεγαλύτερη ευελιξία και αρθρωτότητα και ανεξαρτησία από το ίδιο το λειτουργικό σύστημα.
LinuxBoot: η τελική λύση
Όπως μπορούμε να δούμε, μόνο μπαλώματα σε όλη την ιστορία που στο τέλος ήταν απλά κόλπα για να συνεχίσουν με τα συνήθη προβλήματα για την ελεύθερη κοινότητα, όχι μόνο λόγω των περιορισμών του BIOS ή του Secure Boot, αλλά επειδή ήταν ακόμα ένα κλειστό σύστημα. Αλλά τώρα φαίνεται να υπάρχει φως στο τέλος της σήραγγας με LinuxBoot, ένα ανοιχτό σύστημα που έρχεται σε διακομιστές και ελπίζω να το αποκτήσω σύντομα σε οικιακούς υπολογιστές.
Το LinuxBoot παρουσιάζεται ως το ανοιχτή εναλλακτική λύση στο ιδιόκτητο UEFI. Ένα υλικολογισμικό που κυκλοφόρησε πέρυσι το 2017 υπό την αιγίδα του Linux Foundation, και το οποίο αυξάνεται σταδιακά στη δημοτικότητά του και έχει όλο και περισσότερη υποστήριξη από εταιρείες κατασκευής εξοπλισμού.
Το LinuxBoot ήταν μια πρωτοβουλία του Ron Minnich, συγγραφέας του επίσης γνωστού έργου LinuxBIOS και ηγέτης του Coreboot της Google. Τώρα έχει πάρει τη συνεργασία εταιρειών όπως το Google, το Facebook, το Hoirzon Computing Solutions και το Two Sigma που θα συνεργαστούν στο LinuxBoot (επίσημα ονομάζεται NERF). Προορίζεται να το φέρει σε υπολογιστές διακομιστών Linux, επιτρέποντας στους χρήστες και τους διαχειριστές να έχουν μεγαλύτερο έλεγχο στα συστήματά τους (προσαρμόστε τα δικά τους σενάρια εκκίνησης, διορθώστε τα λάθη, δημιουργήστε τους δικούς τους χρόνους εκτέλεσης, εκτελέστε ανανέωση υλικολογισμικού χρησιμοποιώντας τα δικά τους κλειδιά κ.λπ.).
ο Πλεονεκτήματα LinuxBoot έναντι του UEFI ήχου:
- Οι διακομιστές μπορούν εκκίνηση πολύ πιο γρήγορα, με μόνο περίπου 20 δευτερόλεπτα σε σύγκριση με τα αρκετά λεπτά που χρειάζεται με το UEFI σε αυτούς τους τύπους μηχανών.
- Πιο ευέλικτο όπως είπα, δεδομένου ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιαδήποτε συσκευή, σύστημα αρχείων (FS) ή πρωτόκολλα.
- Πιθανώς ασφαλέστερο, καθώς τα συστήματα και τα προγράμματα οδήγησης Linux FS είναι πολύ πιο ισχυρά από αυτά που χρησιμοποιούνται από το UEFI.
- Είναι εντελώς λίρες.
Μπορείτε να δείτε την αυξανόμενη υιοθέτηση του LinuxBoot, ως παράδειγμα από το έργο Open Compute έργου, ένα έργο που ξεκίνησε από το Facebook για τη δημιουργία πιο ισχυρών και αποτελεσματικών κέντρων δεδομένων. Και δεν είναι το μοναδικό, στον εξομοιωτή QEMU που χρησιμοποιούμε τόση υποστήριξη LinuxBoot, ακόμη και σε Intel S2600wf, Dell R630 κ.λπ.
Μην ξεχάσετε να αφήσετε το δικό σας σχόλια, αμφιβολίες και τη γνώμη σας για αυτό το νέο σύστημα ... Ελπίζω ότι σας βοήθησε και μπορείτε να έχετε μια πιο ξεκάθαρη ιδέα για το υλικολογισμικό και επίσης περισσότερες ελπίδες για αυτόν τον τύπο συστήματος.
Γεια. Με άφησες με τα πόδια μου να κρέμονται. Πολύ ενδιαφέρον και πολύ περίπλοκο άρθρο. Συγχαρητήρια. Όσον αφορά το θέμα, ελπίζουμε ότι μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους τους οικιακούς υπολογιστές. Τα καλύτερα.
Πολύ καλό άρθρο.
Το Asus μου δεν είναι συμβατό, βήμα ...
Κρίμα που προς το παρόν απευθύνεται μόνο σε διακομιστές
Είναι σαφές ότι το Linux κινείται πολύ γρήγορα σε αυτόν τον τομέα με κόστος να ξεχνάμε τους επιτραπέζιους υπολογιστές.
Υπέροχο άρθρο, ελπίζουμε ότι το LinuxBoot είναι το προηγούμενο για τον μετασχηματισμό των υπολογιστών και ότι μπορεί να έχει πρόσβαση σε επίπεδο προσωπικών υπολογιστών.
Αυτή η εναλλακτική λύση για το άσεμνο UEFI μου φαίνεται υπέροχη, αλλά ας μην είμαστε συνωμότες. Η IBM είχε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το πρωτότυπο BIOS, και μέχρι που άλλοι κατασκευαστές κατάφεραν να το αντιγράψουν μέσω αντίστροφης μηχανικής και το νόμιμο ψέμα να λένε ότι ήταν κάτι που λειτούργησε το ίδιο αλλά δεν είχε τον ίδιο κωδικό, ότι η εποχή του ο υπολογιστής κλώνου δεν ξεκίνησε. Εκείνη την εποχή η Microsoft δεν ήταν αυτό που είναι σήμερα, δεν υπήρχε συμμαχία Wintel επειδή ούτε τα Windows υπήρχαν Είναι αλήθεια ότι το MS-DOS τοποθετήθηκε ως ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι συνυπήρχε με άλλα συμβατά συστήματα, από άλλες εταιρείες, όπως το DR-DOS ή μεταγενέστερο OS / 2 Warp ως εναλλακτική λύση στα Windows 3.1.
Το σημείο που θέλω να πάω είναι ότι το BIOS δεν είχε τίποτα που εμπόδισε την εγκατάσταση λειτουργικών συστημάτων "εκτός Microsoft", το μόνο πράγμα που είχε ήταν ότι ήταν αργό και στοιχειώδες. Και εμφανίστηκε σε μια συγκεκριμένη πλατφόρμα: x86, από την οποία η Intel πήρε το κέικ και ήξερε πώς να τοποθετήσει και να απαλλαγεί από τους αντιπάλους της (Cyrix, Transmeta, κ.λπ., όπως έχουν πει). Άλλες πλατφόρμες απλώς εξαφανίστηκαν επειδή το x86 και το οικοσύστημα που δημιούργησε γύρω του ήταν πολύ πιο δημοφιλές και κατέληξε να τα καταργήσει. και το ARM δεν ήταν αυτό που ήταν, μέχρι που χτύπησε το κεφάλι με τη σημερινή αγορά τηλεφωνίας. Και αν το Linux δεν γνώριζε ή δεν μπορούσε να τοποθετηθεί εκείνη τη στιγμή, δεν ήταν επειδή το BIOS εμπόδισε την εγκατάστασή του.
Στην πραγματικότητα, για τους οικιακούς χρήστες, η Microsoft άρχισε να χτυπάει άσχημα με τον τομέα εκκίνησης του σκληρού δίσκου (όχι με το BIOS), μόλις έφτασε τα Windows XP, σπάζοντας τη συμβατότητα με τους φορτωτές πολλαπλών εκκίνησης όσο μπορούσε. πονοκεφάλους σε όσους ήθελαν να έχουν περισσότερα από ένα λειτουργικά συστήματα στον υπολογιστή τους.
Το UEFI και η ασφαλής εκκίνησή του, ναι είναι αναμφισβήτητο ότι ωφέλησε μόνο τη Microsoft και έβλαψε όλους τους άλλους. Αλλά τα πράγματα όπως είναι: το BIOS δεν εμπόδισε με κανέναν τρόπο, ούτε έβλαψε άλλα λειτουργικά συστήματα από την εγκατάσταση ενός κλωνοποιημένου υπολογιστή από το σωρό και το Linux δεν άρχισε να βλάπτει τις οικιακές εγκαταστάσεις μέχρι την εμφάνιση των Windows-95 πίσω το 1996, με άλλα λόγια, είχε μια ολόκληρη δεκαετία με τις ίδιες δυνατότητες με ένα MS-DOS ή ένα DR-DOS ή ένα OS / 2. και ακόμη και πέρα από τα Windows XP, το πρόβλημα δεν ήταν ούτε με το BIOS, ούτε με την Intel ούτε με την πλατφόρμα x86, αλλά με τη Microsoft και τις κακές πρακτικές της αποκλειστικά.
Συγχαρητήρια για το άρθρο, πολύ καλές πληροφορίες. Θα καταλήξει ως συνήθως στο Desktop.
Εξαιρετικά ελπίζω ότι τη μέρα που θα αγοράσετε μια νέα ομάδα. έρχεται με LinuxBoot και όχι με BIOS ή UEFI και πολύ λιγότερο SecureBoot που θα πρέπει να ονομάζεται "MicrosoftBoot" xD
Εξαιρετικό άρθρο, πολύ ενδιαφέρον και πάνω απ 'όλα ενθαρρυντικές πληροφορίες, το Linux συνεχίζει να κάνει μεγάλα βήματα.
Το Linux κερδίζει
Το UEFI και το ASUS, ένας έντονος πονοκέφαλος όταν θέλω να εγκαταστήσω το Ubuntu ... μου πήρε πολλές ώρες