En την παράδοσή μας Προηγουμένως είπαμε πώς ο Simon, ένας θεωρητικός της Πολιτικής Επιστήμης μαζί με έναν φυσικό ονόματι Newell και έναν αναλογιστή που έγινε προγραμματιστής ονόματι Shaw ξεκίνησαν την κατασκευή του πρώτου προγράμματος τεχνητής νοημοσύνης γνωστού ως Logical Theorist. Αυτό απαιτούσε την εφεύρεση της πρώτης ειδικής γλώσσας προγραμματισμού για την Τεχνητή Νοημοσύνη
Είχαμε αφήσει αυτή την ιστορία με το τρίο μαζί με συνεργάτες και οικογένεια προσομοιώνοντας τη συμπεριφορά των διαφορετικών τμημάτων του προγράμματος χρησιμοποιώντας ανθρώπους και χειρόγραφες κάρτες.
Μετά από αρκετές προσομοιώσεις όπως αυτές, το πρόγραμμα υλοποιήθηκε σε πραγματικό υπολογιστή. Η δοκιμή ήταν επιτυχής καθώς το λογισμικό κατάφερε να αποδείξει τριάντα οκτώ θεωρήματα ενός από τα κεφάλαια του βιβλίου Principia Matemática των Russell και Whitehead. Ακόμη και σε μια από τις περιπτώσεις (και χωρίς να έχει συγκεκριμένες οδηγίες για να το κάνει) βρήκε τρόπο να το δοκιμάσει πολύ πιο «κομψό» από τους συγγραφείς του βιβλίου.
Η πρώτη γλώσσα προγραμματισμού για την τεχνητή νοημοσύνη
Το γεγονός ότι ο Σάιμον και η ομάδα του άργησαν να γράψουν το πρόγραμμά τους οφείλεται στο ότι χρειάζονταν μια συγκεκριμένη γλώσσα προγραμματισμού που να είχε αρκετή ισχύ και ευελιξία για τους σκοπούς τους. Αυτή η γλώσσα ονομαζόταν IPL (Information Processing Language) και εισήγαγε για πρώτη φορά την τεχνική επεξεργασίας λίστας για προγραμματισμό.
Το IPL διέφερε από τις γλώσσες υψηλού επιπέδου της εποχής σε αυτό δεν απαιτούσε να οριστούν σύμβολα εκ των προτέρων και είχε τη δυνατότητα να συσχετίζει και να τροποποιεί δομές συμβόλων.
Η λεγόμενη τεχνική επεξεργασίας λίστας αποτελείται από αποθήκευση κάθε πληροφορίας μαζί με οδηγίες για τον τρόπο εύρεσης τμημάτων πληροφοριών που σχετίζονται με αυτές. Αλλάζοντας τις ενδείξεις, μπορούν να δημιουργηθούν νέοι σύνδεσμοι.
Ο "Γενικός Επίλυση Προβλημάτων"
Για να δημιουργήσουν το επόμενο λογισμικό τους, οι Simon και Newell αποφάσισαν να δοκιμάσουν μια διαφορετική προσέγγιση. Εκείνη την εποχή, κυκλοφορούσε μια ψυχολογική έρευνα που καλούσε τους συμμετέχοντες να εξηγήσουν φωναχτά τον τρόπο με τον οποίο έλυσαν λογικά προβλήματα. Το δίδυμο ανακάλυψε ότι αυτές οι φόρμες ήταν εντελώς διαφορετικές από αυτές που χρησιμοποιούσε το λογισμικό τους και έτσι αποφάσισαν να κάνουν τη δική τους εκδοχή της έρευνας και δημιουργία λογισμικού με βάση τις μεθόδους που περιγράφονται από τους συμμετέχοντες. Το πρόγραμμα (γνωστό ως GPS για την επίλυση γενικών προβλημάτων) κωδικοποιήθηκε με βάση μια οργάνωση πληροφοριών και ευρετικών στοιχείων ανεξάρτητα από τις εργασίες που τους ζητήθηκε να εκτελέσουν.
Αυτή η νέα μεθοδολογία έλαβε το όνομα "Means-to-Ends Analysis" και αποτελείται από συγκρίνετε την τρέχουσα κατάσταση με την ιδανική και προβείτε σε ενέργειες που μειώνουν τη διαφορά μεταξύ τους και στη συνέχεια επαναξιολογήστε έως ότου η διαφορά μειωθεί στο μηδέν. Αυτή η μεθοδολογία επιτρέπει στο πρόγραμμα να αντιδρά σε αλλαγές στις μεταβλητές του προβλήματος. Ο προγραμματιστής υποδεικνύει το πρόβλημα και έναν λεγόμενο πίνακα διαφοράς στον οποίο υποδεικνύονται οι πιθανοί τρόποι δράσης και σε ποιες συνθήκες βρίσκονται.
Το GPS μπόρεσε να αναλύσει ένα πρόβλημα σε υποπροβλήματα και να εφαρμόσει την προσέγγιση backtracking, δηλαδή αν δεν λειτουργούσε ένα μονοπάτι, γυρνούσε πίσω και ακολουθούσε άλλο.
Στα 11 χρόνια λειτουργίας του, Το GPS έλυνε γρίφους, έκανε συμβολική ενσωμάτωση και έσπασε μυστικούς κωδικούς.
Ενώ ο Simon και ο Newell διασκέδαζαν με αυτό, ένας μαθητής ονόματι Robert K. Lindsay ανέπτυξε ένα πρόγραμμα γνωστό ως SAD SAM. το μαλακό μπόρεσε να αντλήσει πληροφορίες από προτάσεις του τύπου «Ο Χουάν είναι ο γιος του Πέπα» και «Ο Χουάν είναι ο αδερφός του Αλμπέρτο» και να χτίσει ένα γενεαλογικό δέντρο τουπληροφορώντας ότι ο Αλμπέρτο είναι επίσης γιος του Πέπα (δεν έχω ιδέα πώς θα τα κατάφερνε με τις θετές οικογένειες του σημερινού κόσμου.
Φυσικά, ο γίγαντας της βιομηχανίας υπολογιστών εκείνης της εποχής, η IBM, δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από την έρευνα για την τεχνητή νοημοσύνη, έναν τομέα που στη μέση του Ψυχρού Πολέμου αποκάλυπτε ήδη τεράστιες δυνατότητες για στρατιωτικές εφαρμογές και, στο επόμενο άρθρο θα μιλήσει για τις πρώτες του συνεισφορές στον χώρο.