Στην προηγούμενα άρθρα παρακολουθήσαμε καθώς η έρευνα της τεχνητής νοημοσύνης περνούσε από την επιπολαιότητα της προσπάθειας να ξεχωρίσει έναν άνθρωπο από μια μηχανή ή τη μίμηση της αρχιτεκτονικής του εγκεφάλου σε λογισμικό που μιμείται τη διαδικασία σκέψης.
Αν οι πρώτες εξελίξεις προήλθαν από φυσικούς, βιολόγους, φυσιολόγους και μαθηματικούς, το επόμενο μεγάλο άλμα θα ερχόταν από ένα απροσδόκητο μέρος, την πολιτική επιστήμη.
Simon και ορθολογισμός
Αν σπουδάσατε Διοίκηση Επιχειρήσεων, πιθανότατα έπρεπε να κρατήσετε ένα παχύ βιβλίο που ονομάζεται διοικητική συμπεριφορά. Για ό,τι συνήθως είναι η βιβλιογραφία του αγώνα, είναι ένα βιβλίο αρκετά χρήσιμο και ενδιαφέρον, αν και λίγο πυκνό.
Ο συγγραφέας είναι κύριος θα έπαιρνε το Νόμπελ Οικονομίας για τη διάψευση ενός από τα πιο αγαπημένα δόγματα της Οικονομικής Επιστήμης. Αυτό του ορθολογικού καταναλωτή.
Πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών Η σταδιοδρομία του ξεκίνησε σπουδάζοντας δημοτικές διοικήσεις και μετά από μια σύντομη θητεία στο διοικητικό σώμα του Σχεδίου Μάρσαλ, συνίδρυσε και δίδαξε στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Βιομηχανικής Διοίκησης αυτού που σήμερα είναι γνωστό ως Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon.
Ποιο είναι το κοινό σημείο μεταξύ της γραφειοκρατίας και της Τεχνητής Νοημοσύνης; Η διαδικασία λήψης αποφάσεων.
Οι κλασικοί οικονομολόγοι πάντα επιβεβαίωναν ότι είμαστε λογικοί λήπτες αποφάσεων. Με άλλα λόγια, πριν από μια σειρά από εναλλακτικές λύσεις, επιχειρηματίες ή καταναλωτές, θα επιλέξουμε την επιλογή που μεγιστοποιεί τα οφέλη ή μειώνει περισσότερο το κόστος. Το συμπέρασμα αυτού είναι ότι, δεδομένης της ίδιας σειράς εναλλακτικών λύσεων και περιστάσεων, όλοι θα πάρουμε την ίδια απόφαση.
Ο Σάιμον υποβάθμισε το εύρος αυτού του υποτιθέμενου ορθολογισμού. Υποστήριξε ότι ο υπεύθυνος λήψης αποφάσεων δεν εξετάζει ποτέ όλες τις διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις και ότι δεν χρησιμοποιούμε όλοι τα ίδια κριτήρια όταν τις αξιολογούμε. Αυτό που κάνουμε είναι να εφαρμόζουμε τα ίδια κριτήρια σε όλα τα προβλήματα σαν να ήταν συνταγή μαγειρικής. Αυτή ήταν η βάση του ευρετικού προγραμματισμού ή του προγραμματισμού βασισμένου σε κανόνες.
Μια άλλη συνεισφορά του Simon που υιοθετήθηκε από την Τεχνητή Νοημοσύνη Είναι η διαίρεση των στόχων σε μικρότερους υποστόχους. Η επίτευξη των υποστόχων διευκολύνει την επίτευξη του γενικού στόχου.
Το πρώτο λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης
Με τη βοήθεια του Allen Newell, πτυχιούχου Φυσικής, και του C Shaw, αναλογιστή που έγινε προγραμματιστής υπολογιστών, Ο Simon ξεκίνησε την ανάπτυξη του Logic Theorist, που θεωρείται το πρώτο πρόγραμμα Τεχνητής Νοημοσύνης στην ιστορία.
Αν και η αρχική πρόθεση ήταν το πρόγραμμα να λύσει σκακιστικά ή γεωμετρικά προβλήματα, τελικά το χρησιμοποίησαν για να λύσουν θεωρήματα ενός γνωστού βιβλίου των Μαθηματικών. παρ 'όλα αυτά, σε αντίθεση με τη μηχανή Turing, ο στόχος δεν ήταν η επίλυση μαθηματικών προβλημάτων αλλά η μίμηση του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι καθόρισαν το επόμενο βήμα μέσω επιλεκτικών ευρετικών τι έπρεπε να κάνουν.
Η αναζήτηση για τη σωστή απάντηση μπορεί να αναπαρασταθεί γραφικά ως δομή που μοιάζει με δέντρο.. Αυτό το γράφημα είναι γνωστό ως δέντρο αναζήτησης.
Στη ρίζα του δέντρου αναζήτησης βρίσκεται η αρχική υπόθεση. Οι κλάδοι προέρχονται από τη ρίζα στην οποία εντοπίζονται παραλλαγές της αρχικής υπόθεσης, οι οποίες είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής των κανόνων της λογικής σε αυτήν. Άλλοι χειρισμοί εφαρμόζονται σε κάθε κλάδο, δημιουργώντας υποκλάδια. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται μέχρι να βγει το επιθυμητό συμπέρασμα.
Ο στόχος του προγράμματος του Simon και των συντρόφων του δεν ήταν η απόδειξη του θεωρήματος αλλά η εύρεση του μονοπατιού που θα οδηγούσε σε αυτή την απόδειξη.. Η εφαρμογή εξερεύνησε το δέντρο σύμφωνα με ορισμένους προκαθορισμένους κανόνες για να βρει το κλαδί που ήταν πιο πιθανό να οδηγήσει στο σωστό αποτέλεσμα. Συνέχισε να επαναλαμβάνει τη διαδικασία μέχρι να βρει τον σωστό δρόμο.
Αν οι πρώτες απόπειρες Τεχνητής Νοημοσύνης ήταν προς την πλευρά της μίμησης της αρχιτεκτονικής του εγκεφάλου, ο Simon και οι συνεργάτες του πήγαν στον άλλο δρόμο. Μιμήθηκαν πώς λειτουργεί ένας υπολογιστής με τους ανθρώπους. Πριν ξεκινήσει η εργασία κωδικοποίησης, μια ομάδα μαθητών μαζί με τη σύζυγο και τα παιδιά του Simon έλαβαν κάρτες με τις υπορουτίνες και τους λογικούς κανόνες που εκφράζονται στα αγγλικά και προσομοίωσαν τη συμπεριφορά των στοιχείων του προγράμματος.