Wszystko wskazuje na to, że Rust staje się faworytem w zakresie programowania, ponieważ wielu twórców aplikacji, niezależnie, czy to niezależnych, grup, społeczności czy firm zaczęło wykazywać swoje zainteresowanie, a zwłaszcza podejmować działania w sprawie implementacji tego języka w swoich projektach.
Jednym z najpopularniejsze przykłady tych momentów w stosunku do open source jest wprowadzenie sterowników w Rust w jądrze Linuksa lub też w projekcie «Prossimo» która zasadniczo koncentruje się na koordynowaniu wysiłków zmierzających do przeniesienia krytycznej infrastruktury oprogramowania do bezpiecznego kodu, aby zabezpieczyć pamięć jądra Linuksa za pomocą Rust.
A teraz dołącza kolejny świetny do tej gorączki i to nic więcej i nic mniej niż Tor, od niedawna jego twórcy zaprezentowała projekt Arti, w ramach której pracujemy nad stworzeniem implementacji protokołu Tor w języku Rust.
W przeciwieństwie do implementacji C, która początkowo została zaprojektowana jako proxy SOCKS i dopiero później dostosowana do innych potrzeb, początkowo Artii jest rozwijany w postaci wbudowanej biblioteki modułowej, z której mogą korzystać różne aplikacje. Od ponad roku jest finansowany ze środków programu stypendialnego Zcash Open Major Grants (ZOMG).
Dzisiejszy Tor jest napisany w języku programowania C. Chociaż C jest czcigodny i wszechobecny, jest notorycznie podatny na błędy użytkowania, a brak funkcji wysokiego poziomu sprawia, że wiele zadań programistycznych jest bardziej skomplikowanych niż w bardziej nowoczesnym języku. .
Rdza wydaje się być najlepszym wyjściem z naszego kłopotu. Jest to język wysokiego poziomu i znacznie bardziej ekspresyjny niż C. Ponadto ma kilka naprawdę innowacyjnych funkcji, które pozwalają językowi wymusić pewne właściwości bezpieczeństwa w czasie kompilacji. W pierwszym przybliżeniu, jeśli kod jest skompilowany i nie jest wyraźnie oznaczony jako „niebezpieczny”, zakłada się, że szerokie kategorie błędów są niemożliwe.
Powody przepisywania Tor w Rust są cytowane jako chęć osiągnięcia wyższego poziomu bezpieczeństwa kodu poprzez użycie języka gwarantującego bezpieczną pracę z pamięcią. Według twórców Tora, co najmniej połowa wszystkich luk monitorowanych przez projekt zostanie wyeliminowana we wdrożeniu Rusta, jeśli kod nie używa "niezabezpieczonych" bloków.
Rdza pozwoli to również na osiągnięcie szybszego tempa rozwoju niż przy użyciu C, ze względu na wyrazistość języka i ścisłe gwarancje, że nie tracisz czasu na podwójne sprawdzanie i pisanie niepotrzebnego kodu. Ponadto podczas opracowywania nowego projektu brane są pod uwagę wszystkie przeszłe doświadczenia z rozwojem Tora, co pozwoli uniknąć znanych problemów architektonicznych, sprawić, że projekt będzie bardziej modułowy i wydajny.
W obecnym stanie Arti może teraz łączyć się z siecią Tor, wchodzić w interakcje z serwerami katalogowymi i tworzyć anonimowe połączenia za pośrednictwem Tora z zapewnieniem proxy opartego na protokole SOCKS.
Rozwój nadal niezalecany do stosowania w systemach produkcyjnych, ponieważ nie wszystkie funkcje prywatności są zaimplementowane i kompatybilność wsteczna na poziomie API nie jest gwarantowana. Pierwsza zgodna z zabezpieczeniami wersja klienta, obsługująca izolację wątków i ochronę węzłów, ma zostać wydana w październiku.
Pierwsza wersja beta jest oczekiwana w marcu 2022 r. z eksperymentalną implementacją wbudowanej biblioteki i optymalizacjami wydajności, podczas gdy pierwsza stabilna wersja, ze stabilnym formatem API, CLI i konfiguracyjnym, a także audytem zaplanowano do połowy września 2022 r.
Ta wersja będzie odpowiednia do pierwszego użycia przez zwykłych użytkowników. Aktualizacja 1.1 jest oczekiwana do końca października 2022 r. z obsługą transportu wtyczek i mostów, aby uniknąć awarii. Obsługa usług Onion jest zaplanowana dla wersji 1.2, a zgodność z klientem C jest oczekiwana w wersji 2.0, dla której harmonogram nie został jeszcze określony.
źródło: https://blog.torproject.org/
RUST to człowiek przyszłości, nie tylko jest bezpiecznym językiem, ale pozwala na lepsze wykorzystanie możliwości procesora wielordzeniowego, a ponadto ma tę szczególną cechę, że jest tak dobrze skonstruowany, że jest wystarczająco szybki do użycia do przetwarzania jądra bez denerwowania się wydajnością i nieumarłego próbowania.