Skończyliśmy nasz poprzedni artykuł w latach 80-tych, kiedy oprogramowanie przestało być wartością niekomercyjną dla dochodowego biznesui, jeden z głównych dostawców, AT&T zaczęło pobierać opłaty za modernizacje na zmonopolizowanym rynku rządów i uniwersytetów.
Nawet dziś, gdy spada wykorzystanie dokumentów drukowanych, drukarki wciąż przyprawiają o ból głowy. Zacięty papier, wkłady atramentowe, które kończą się z podejrzaną prędkością i kosztują więcej niż nerka, sterowniki, które nie działają podczas aktualizacji systemu operacyjnego i mogliśmy kontynuować.
Kiedy tak się dzieje, większość z nas po prostu obraża panie Hewlett i Packard lub chce, aby COVID uderzył w centralę Epson, oczywiście większość z nas nie jest Richardem M. Stallmanem.
Stallman i drukarka. Historia, która wszystko zmieniła
We wczesnych latach osiemdziesiątych Stallman był XNUMX-letni programista z Massachusetts Institute of Technology Artificial Intelligence Laboratory. Pewnego dnia wysłał 50-stronicowy dokument do drukarki laserowej w laboratorium. Kiedy poszedł go szukać, kilka godzin później, Odkrył, że nie tylko jego dokument nie został wydrukowany, ale też poprzednia praca nie została jeszcze zakończona.
Nie był to pierwszy raz, kiedy maszyna zmusiła go do przerwania pracy, więc kusiło go, aby coś z tym zrobić.. Ponieważ nie był ekspertem od sprzętu, musiałby wymyślić, jak znaleźć rozwiązanie w inny sposób.
Wbrew pozorom nie było to przestarzałe urządzenie. Podarowany uniwersytetowi przez Xerox Corporation był prototypem linii drukarek, które firma miała wprowadzić na rynek.
Na początku wszystko działało dobrze. Maszyna wydrukowała grafikę z większą precyzją niż wcześniej i skróciła czas druku o 90%. Problemem, odkrytym później, były częste zacinanie się papieru.
Drukarka była konstrukcją wywodzącą się z kserokopiarki, to znaczy z komputera, który ma obok operatora podczas obsługi. W przypadku kopiarki zacięcia papieru nie są zbyt poważnym problemem. Jednak dla drukarki, która działa automatycznie i zdalnie, była to poważna niedogodność. Do tego trzeba dodać, że drukarka musiała sprostać zapotrzebowaniu kilku użytkowników.
Stallman naprawił problem ze starą drukarką tworzenie oprogramowania, które okresowo je monitorowało i informowało każdego użytkownika o oczekującym zadaniu drukowania, gdy wystąpił problem. Ponieważ żaden z nich nie wiedział, czy ktoś inny otrzymał powiadomienie, było pewne, że ktoś to naprawi.
Próbując zrobić to samo z modelem Xerox, Stallman odkrył to Zamiast dostarczać dobrze udokumentowany kod źródłowy, firma dostarczyła oprogramowanie drukarki w wstępnie skompilowanych pakietach.
Stallman skorzystał z wycieczki na Carnegie Mellon University, aby porozmawiać z kolegą, który pracował jako projektant produktów Xerox, aby pedytować kopię kodu źródłowego, który został odrzucony.
Dziś prośba Stallmana może wydawać się nam nie na miejscu, ale w latach 80. XX wieku zasada ograniczania dystrybucji oprogramowania była nowa. Jednym z powodów, dla których firmy przekazywały sprzęt komputerowym laboratoriom badawczym, było to, że wiedziały, że programiści zamierzają opracować ulepszenia, które firmy będą mogły bezpłatnie przekazywać klientom. W rzeczywistości nikt nie przejmował się tym, że inni brali oprogramowanie bez pozwolenia i wprowadzali do niego ulepszenia. Wystarczyło, że te ulepszenia były również dostępne dla każdego.
W każdym razie, wyjaśnijmy, że drukarka była najnowszym z serii wydarzeń, które odmieniły życie zawodowe Stallmana. Już zaczął zdawać sobie sprawę z końca paradygmatu, który kierował rozwojem oprogramowania od czasów II wojny światowej, polegającego na bezpłatnej dostępności kodu źródłowego.
Nie mogąc znieść myśli, że kiedykolwiek będzie zmuszony odmówić komuś kodu źródłowego, zdecydował, że nadszedł czas, aby coś zrobić.
Ale to będzie powód dla kolejnego wpisu.
I tak narodziło się wolne oprogramowanie… czy się mylę? ??
Wolne oprogramowanie jako koncepcja pojawiło się nieco później. Ale tak, to było z tego
Wspaniały post. Znał tę historię, ale nie w tak szczegółach.
Dziękuję bardzo