rm: jak usunąć pliki i foldery za pomocą tego polecenia terminala

Usunięcie pliku w dowolnym systemie operacyjnym jest zwykle tak proste, jak kliknięcie go i naciśnięcie klawisza usuwania lub kliknięcie prawym przyciskiem myszy i wysłanie go do kosza. Wszyscy wiemy, jak to zrobić i jest to najlepsza opcja, aby usunąć plik znajdujący się przed nami. Ale co się dzieje, gdy chcemy, na przykład, usunąć kilka plików znajdujących się w tym samym folderze? Zdarza się, że w Linuksie mamy rozszerzenie rm polecenie co pozwoli nam wyeliminować praktycznie wszystko z terminala.

„Rm” to skrót od „usunąć”, co oznacza „wyeliminować” w języku angielskim. Służy do usuwania plików, a jeśli jest używany rekurencyjnie, pozwala nam również usuwać katalogi. Domyślnie nie usuwa katalogów i usuwa wszystkie pliki określone w linii poleceń. Proces usuwania odłącza nazwę pliku w systemie plików od skojarzonych z nim danych i oznacza przestrzeń dyskową jako nadającą się do przyszłego zapisu. Trzeba być ostrożnym, bo raz skasowanego czegoś za pomocą rm nie da się odzyskać.

Opcje dostępne dla rm

-f, -siła	Ignoruj ​​nieistniejące pliki i nigdy nie pytaj przed ich usunięciem.
-i	Zapytaj przed usunięciem.
-I	Zapytaj raz przed usunięciem więcej niż trzech plików lub podczas usuwania rekurencyjnego.
-Interaktywny[=KIEDY]	Pytanie wg KIEDY: nigdy, raz (-I) lub zawsze (-i). tak KIEDY nie określono, zawsze pytaj.
–System jednoplikowy	Podczas rekurencyjnego usuwania hierarchii ignoruje każdy katalog, który znajduje się w innym katalogu niż ten, który odpowiada argumentowi wiersza poleceń.
–Nie-zachowaj-root	Nie traktuje katalogu głównego w żaden specjalny sposób.
–Preserve-root	Nie usuwa katalogu głównego, co jest zachowaniem domyślnym.
-r, -R, –Rekursywne	Rekurencyjnie usuwaj katalogi i ich zawartość.
-d, –Dir	Usuń puste katalogi. Ta opcja pozwala nam usunąć katalog bez podawania -r / -R / –recursive.
-v, -Gadatliwy	Tryb gadatliwy; Zawsze wyjaśniaj, co się dzieje.
-Wsparcie	Pokaż komunikat pomocy.
-wersja	Wyświetla informacje o wersji.

Praktyczne przykłady

rm domyślnie nie usuwa katalogów. W tym celu musimy użyć opcji -r / -R / –recursive. Jeśli katalog jest pusty, użyj opcji n -d / –dir. Jeśli chcemy usunąć plik, który zaczyna się od myślnika (-), musimy dodać oddzielny podwójny myślnik (-) przed nazwą pliku. Jeśli drugi myślnik nie zostanie dodany, rm może błędnie zinterpretować nazwę pliku jako opcję. Warto pamiętać, że gwiazdka (*) oznacza „wszystko, co pasuje”, dodając „*”. i tylko za gwiazdką.

Na przykład, aby usunąć plik «-test.txt», musielibyśmy użyć polecenia

rm -- -prueba.txt

Powyższe będzie miało miejsce w przypadku, gdy znajduje się on w naszym folderze osobistym. Jeśli nie, będziemy musieli dodać pełną ścieżkę, która wyglądałaby mniej więcej tak:

rm /home/pablinux/Documentos/-file

Różnica między tymi dwiema opcjami polega na tym, że w drugim przypadku ma przed sobą ukośnik (/), co sprawia, że ​​opcja nie jest mylona.

Inne przykłady to:

• rm -f test-txt: usunie plik „test.txt” bez pytania, nawet jeśli jest chroniony.
• rm *: usunie wszystkie pliki w katalogu, w którym jesteśmy z terminala. Jeśli ma ochronę przed zapisem, zapyta nas przed usunięciem.
• rm -f *: usunie wszystko z katalogu bez pytania.
• rm -i *- Spróbuje usunąć wszystkie pliki w katalogu, ale za każdym razem poprosi o usunięcie jednego.
• rm -I *: jak wyżej, ale zapyta o potwierdzenie tylko wtedy, gdy jest więcej niż trzy pliki.
• rm -r katalog, gdzie „katalog” jest konkretnym katalogiem: usunie katalog „katalog” oraz wszelkie zawarte w nim pliki i podkatalogi. Jeśli jakieś pliki lub podkatalogi są chronione przed zapisem, zapyta.
• rm -rf katalog: tak samo jak powyżej, ale nie będzie pytać.

Polecenie, którego nigdy nie powinieneś używać: rm -rf /

I kończymy poleceniem, które możemy zobaczyć w sieciach społecznościowych bardziej jako żart niż cokolwiek innego. Powyższe polecenie oznacza 1-usuń, 2-rekurencyjnie jak najwięcej i 3-zaczynając od korzenia. Ze względu na sposób, w jaki Linux zarządza dyskami, usunie również zawartość każdego dysku twardego, który podłączyliśmy do naszego komputera. Jeśli go używasz, nie mów, że nie ostrzegaliśmy.