Wiele razy ci z nas, którzy piszą artykuły lub odpowiadają na forach na temat Linuksa, popadają w zły nawyk brania za pewnik rzeczy, o których początkujący użytkownicy nie muszą wiedzieć. Dlatego od czasu do czasu wygodnie jest przejrzeć podstawowe pojęcia.
Coraz więcej osób interesuje się programowaniem i bardzo często pojawiają się pytania o to, z których opcji open source skorzystać. I tutaj po raz kolejny pokazujemy kolejny zły nawyk, polegający na działaniu jak fanatycy religijni, którzy starają się narzucić swoje preferowane alternatywy, nie biorąc pod uwagę potrzeb użytkownika, który pyta.
Programowanie Linuksa
Dlatego, aby uzupełnić listę narzędzi open source dostępnych dla Linuksa, którą wykonujemy okresowo, dokonamy przeglądu niektórych koncepcji
Co to jest programowanie
Nasz sposób interakcji z komputerami i urządzeniami mobilnymi jest zgodny z paradygmatem stworzonym w laboratoriach badawczych firmy Xerox w Palo Alto. Apple najpierw, a później Microsoft, skopiowały model ikon i okien dla swoich systemów operacyjnych. Z biegiem lat iOS i Android przyjmą ten sam schemat, dostosowując je do telefonów i tabletów.
Przed interfejsem graficznym sposobem komunikowania się z komputerem było zapisywanie poleceń w terminalu. W przyszłości może wystarczyć pomyśleć o tym, co chcemy, aby zrobił.
Ale bez względu na sposób, w jaki się komunikujemy, komputer musi zostać poinformowany, jak odpowiadać na żądania użytkownika. Na tym polega programowanie.
Harmonogram jest wtedy dostarczyć urządzeniu instrukcje wyrażone w zrozumiałym dla niego języku programowania.
Różnice między kodowaniem a programowaniem
Chociaż terminy te brzmią jako synonimy, tak nie jest. Kodowanie, przepraszam za oczywiste, to pisanie kodu w celu stworzenia programu lub strony internetowej.
Programowanie obejmuje proces tworzenia programu od momentu zidentyfikowania problemu użytkownika do momentu utworzenia aplikacji do wykorzystania jako rozwiązanie. Uwzględniono również etap konserwacji i aktualizacji.
Klasycznym przykładem drukowania „Hello World” na ekranie jest zatem ćwiczenie z kodowania, ponieważ nie ma ono na celu rozwiązania problemu ani nie jest zgodne z pozostałymi etapami procesu.
Zadanie programowania jest to złożona czynność, która wymaga wielu instrumentów jako narzędzia do analizy kodu, frameworki, kompilatory, twórcy baz danych, projektanci interfejsów graficznych i debuggery.
Pierwszą rzeczą, którą musimy wiedzieć, aby pomóc użytkownikowi jest: jeśli chcesz nauczyć się programowania na poziomie zawodowym lub po prostu pisać programy. Ponieważ kodowanie wymaga jedynie pisania zdań w dowolnym języku programowania i nie dąży się do wydajności, ani nie jest zamierzone, aby kod mógł być aktualizowany lub rozumiany przez innych ludzi, wystarczy dowolny program do pisania.
Od odpowiedzi na to pytanie będziemy wiedzieć, czy wygodniej jest Ci korzystać z edytora kodu czy zintegrowanego środowiska programistycznego. Ale nie możesz na to odpowiedzieć, jeśli nie rozumiesz, na czym polega różnica. Na to postaramy się odpowiedzieć w tym artykule.
Jeśli chodzi o pisanie kodu, może to zrobić każdy edytor lub edytor tekstu. Upewnij się tylko, że zapisałeś go w formacie, który system operacyjny może zidentyfikować jako kod programu. Różnica polega na tym, że nie mamy żadnego narzędzia, które pomoże zweryfikować, czy nie ma błędów.
Niektóre edytory tekstu zawarte w dystrybucjach Linuksa zawierają kilka wtyczek, które zamieniają je w edytory kodu, ale aby się nie pomylić, nie będziemy się rozwodzić nad tym tematem.
Różnice między zintegrowanymi środowiskami programistycznymi a edytorami kodu
Krótko mówiąc, różnica polega na tym, że pomiędzy szwajcarskim nożem wojskowym a śrubokrętem. Zintegrowane środowiska programistyczne zapewniają prawie wszystko, co może być potrzebne w zadaniu programistycznym, w tym pisanie kodu, autouzupełnianie, handel błędami, debugowanie, testowanie i kompilację.
Istnieją zintegrowane środowiska programistyczne zoptymalizowane pod kątem określonego języka programowania i inne, które są kompatybilne z kilkoma. Są też dostępne dla konkretnych systemów operacyjnych, takich jak Android czy Arduino.
Cóż, powiem ci, że nie jestem zawodowym programistą, ale Linux radzi sobie bardzo dobrze dla mnie już od 11 lat. Jedyne "zaawansowane" umiejętności, jakich potrzebowałem, to pisanie skryptów Bash/Python i majstrowanie przy niektórych plikach konfiguracyjnych. Wszystko inne zostało mi dostarczone przez społeczność OpenSource, skompilowane i gotowe do użycia. Świeżo po Windowsie w 2010 roku, nienawidziłem terminala jak nikt inny, a teraz stał się moim ulubionym narzędziem i tym, z którego korzystam najczęściej :)
Nie umiałbym zrobić świetnej aplikacji od podstaw, aby rozwiązać problem, skompilować ją, wyposażyć w interfejs graficzny i rozprowadzić, ale wiem, jak korzystać z istniejących programów ze skryptami i łączyć je w celu osiągnięcia dowolnego pożądanego rezultat, więc w praktyce nie trzeba programować profesjonalnie, a mimo to udało mi się rozwiązać złożone problemy Inżynierii Przemysłowej w firmach średniej wielkości.
Doskonały!