Chociaż Linux nie jest Uniksem, jego rozwój był pod silnym wpływem. Tak samo jak Hurd, projekt, dla którego Stallman zaczął opracowywać narzędzia projektu GNU. Więc możemy tak powiedzieć wolne oprogramowanie, jakie znamy, nie istniałoby bez Uniksa, a Unix nie istniałby bez Bell Labs.
daniel koyle jest dziennikarzem, który zbadał i napisał dwie książki na temat produkcji talentów. Omawia ideę wrodzonego talentu, osoby, która znikąd ma umiejętność, w której się wyróżnia. Dla Coyle'a, Pojawienie się talentu jest wynikiem szeregu czynników, które obejmują narażenie na bodźce do ich rozwijania. Te bodźce są wytwarzane w określonym czasie i w określonej lokalizacji geograficznej.
Według Coyle'a geniusze nie są równomiernie rozmieszczeni w czasie i przestrzeni. Pojawiają się w określonych momentach i miejscach w środowiskach, w których ludzie o wystarczającej motywacji spotykają się, aby uczyć się od siebie nawzajem i od tych, którzy najlepiej potrafią się uczyć, ćwiczyć i eksperymentować.
Z grupy sześciu osób, które napisały oryginalne protokoły komunikacji sieciowej, trzy pochodziły z tego samego liceum. Rewolucja komputerowa lat XNUMX. miała swoje epicentrum w Dolinie Krzemowej. Linux i wolne oprogramowanie znalazły swoje miejsce w sieci, dzięki czemu odległości nie są już przeszkodą.
Dlaczego o tym piszę zamiast samouczka jak włamać się do ekspresu z terminala?
Ponieważ kluczem do pomyślnego rozwoju jest istnienie społeczności, w których dopuszcza się szczerą i otwartą komunikację między ich uczestnikami. A dzisiaj mamy społeczności, w których dyktatura politycznej poprawności, osobowości i interesów ekonomicznych są ważniejsze niż swobodna dyskusja, która charakteryzowała początki ruchu wolnego oprogramowania.
Wracam do stwierdzenia początku. Linux i GNU nie byłyby możliwe bez Uniksa, a Unix nie byłyby możliwe bez otwartej kultury innowacji Bell Labs.
Prehistoria Uniksa. Rola Bell Labs
Przez większość XX wieku Bell Labs należały do najbardziej innowacyjnych organizacji na świecie. Stworzony, aby wspierać wysiłki badawczo-rozwojowe ówczesnej monopolistycznej firmy telefonicznej w kraju, American Telephone & Telegraph (AT&T), wynalazki, które nie były związane z działalnością firmy macierzystej, zostały przeniesione niewielkim lub żadnym kosztem na firmy i instytucje, które mogłyby z nich skorzystać.
Kiedy w 1890 r. Wygasły patenty Alexandra Grahama Bella, inne firmy zaczęły działać, AT&T nie była do końca fanem wolnego rynku. Nie tylko uciekał się do sądów, ale także sabotował konkurentów.
W miarę możliwości przejmował od dostawców sprzętu, a także odmawiał prowadzenia rozmów telefonicznych generowanych przez inne firmy na swoich łączach międzymiastowych.
Mówi się, że firmy i profesjonaliści musieli mieć dwie lub trzy linie telefoniczne, aby móc komunikować się ze wszystkimi swoimi klientami.
Nie żeby obsługa też była bardzo dobra; były przerwy, słaba jakość dźwięku i mieszane rozmowy. Na obszarach wiejskich użytkownicy musieli dzielić tę samą linię.
Zaczęło się to zmieniać w 1907 roku, kiedy prezesem firmy został Theodore Vail.. Vail zaczynał od samego początku, zaczynając swoją karierę jako operator telegrafu.
Po dokładnej analizie Stwierdził, że agresywna konkurencja osłabia rentowność branży, dlatego zdecydował się na inną strategię. Zrezygnował z procesu sądowego i zdecydował się na współpracę z małymi firmami telefonicznymi, pochłanianie ich, kiedy mógł lub przenoszenie jego rozmów za opłatą, gdy nie było to możliwe.
Nowy prezydent w to wierzył Pozwolenie rządowi federalnemu na ustalanie wydatków, cen i zysków Twojej firmy było akceptowalną ceną, aby stać się dominującą siłą w branży.osiągają rozsądne zyski.
Druga część strategii była przekształcić AT&T w lidera branży z armią inżynierów pracujących nad ulepszeniem systemu nie tylko dzisiaj, ale także w przyszłości.
Wszyscy ci inżynierowie będą służyć wizji Vail o „jednej uniwersalnej polityce, jednym systemie i usłudze”.
W następnym artykule zobaczymy, co byłby to wielki impuls laboratoriów Bellów, włączenie naukowców.