Ten plik crontab służy do informowania crona, jakie instrukcje ma uruchomić.
W trzecia część z tej serii artykułów, w których używamy siedmiu grzechów głównych jako wymówki, aby… znać narzędzia i programy dla Linuksa, skomentujemy więcej konfiguracji crona i porozmawiamy o alternatywie
cron to samodzielny program do regularnego uruchamiania zadań konserwacji systemu. Zadania są określone w pliku tekstowym znanym jako crontab.
O cronie i anachronie
W poprzednich artykułach omówiliśmy strukturę instrukcji, które należy przekazać cronowi. Teraz zobaczymy prosty sposób na napisanie pliku crontab.
Polecenie crontab –e generuje prawie pusty plik crontab. Jest tylko kilka linii poprzedzonych znakiem krzyżyka (#). Ten znak wskazuje, że są to komentarze i nie należy ich próbować wykonywać. Możemy je usunąć lub pozostawić.
Powinniśmy zacząć od dodania tych linii:
SHELL=/bin/bash: Określa, że powłoką używaną do uruchamiania poleceń jest Bash. Powłoka to interpreter poleceń, który umożliwia użytkownikowi dostęp do zasobów systemowych.
MAILTO=una_dirección_de_mail: W dystrybucjach po stronie serwera często określa się adres e-mail dla administratorów, aby otrzymywać raporty o błędach. Dlatego jest to opcja, której domyślnie używa cron do ich wysyłania. Na komputerach stacjonarnych adres nie jest skonfigurowany, więc możemy to zrobić za pomocą tej zmiennej.
PATH=/bin:/sbin:/usr/bin:/usr/sbin:/usr/local/bin:/usr/local/sbin: To oszczędza nam konieczności określania ścieżki do pliku wykonywalnego dla każdego polecenia.
anakron
Cron jest najbardziej znanym narzędziem automatyzacji, ale ma tę wadę, że jeśli komputer zostanie wyłączony lub zawieszony, zadanie nie zostanie wykonane, dopóki nie powróci do ustawionej daty. Anakron. Wręcz przeciwnie, dba o to, aby po wznowieniu sesji wykonywane były zadania oczekujące. Program dowiaduje się, kiedy instrukcja była ostatnio wykonywana i jak często mówiono, że ma być wykonana. Lista oczekujących zadań jest zapisywana w pliku tekstowym zwanym w tym przypadku anacrontab. W przeciwieństwie do crona i crontab, data jest ustawiana poprzez ustawienie dnia, opóźnienia w minutach, identyfikatora zadania i polecenia do wykonania.
Dla każdego zadania Anacron sprawdza, czy to zadanie zostało wykonane w ciągu ostatnich n dni, gdzie n jest okresem określonym dla tego zadania. Jeśli nie, Anacron uruchamia polecenie powłoki zadania, po odczekaniu liczbę minut określoną jako parametr opóźnienia.
Po zakończeniu polecenia Anacron rejestruje datę w specjalnym pliku znacznika czasu dla tego zadania, dzięki czemu wiesz, kiedy uruchomić je ponownie. Do obliczania czasu używana jest tylko data. Czas nie jest używany.
Możemy znaleźć anacron pod tą nazwą lub jako część innego pakietu o nazwie cronie w repozytoriach głównych dystrybucji Linuksa.
Parametry Anacrona
-FA: Wykonuje zadanie niezależnie od tego, czy jest to wskazana data.
-w: Zmienia datę zadań na bieżącą, ale ich nie wykonuje.
-S: Ustawia, że zadanie zostanie uruchomione dopiero po zakończeniu poprzedniego.
-N: Uruchom zadanie bez względu na datę. Włącz parametr -s.
-re: Nie działa w tle, a błędy są generowane jako standardowy komunikat o błędzie. Wynik pracy przesyłany jest pocztą. W przypadku systemu stacjonarnego adres e-mail jest skonfigurowany jak wskazano powyżej.
-Q: Zapobiega generowaniu standardowych komunikatów o błędach. Jest używany razem z -d.
-T: W przypadku, gdy chcesz użyć innej listy zadań niż ta tworzona domyślnie, ten parametr informuje anacrona, której listy użyć.
-T: Przetestuj listę zadań, aby sprawdzić, czy jest poprawnie skonfigurowana. Jeśli tak nie jest, generuje komunikat o błędzie.
-S Przechowuj znaczniki czasu w określonym katalogu do użytku przez anacron.
W następnym artykule zobaczymy, jak poprawnie skonfigurować anacrontab