Superkomputery znacznie przekraczają prędkość obliczeniową komputerów stacjonarnych.
Każdego roku w Linux Adictos Przypominamy publikację listy 500 największych superkomputerów na świecie. I w poprzedni artykuł Opowiedziałem wam o Frontier, który w tej chwili jest nie tylko najszybszym na świecie, ale także najlepiej występującym na świecie.
Como zawsze ciekawie jest wiedzieć, jak się tu dostaliśmy, przejdźmy do krótkiej historii superkomputerów.
Czym jest superkomputer?
To zespół zdolny do wykonywania długich i skomplikowanych obliczeń z ogromną prędkością. Wydajność superkomputera jest zwykle mierzona w operacjach zmiennoprzecinkowych na sekundę (FLOPS), a nie milionach instrukcji na sekundę (MIPS).
Superkomputery są wykorzystywane w szerokim zakresie działań, które wymagają intensywnego wykorzystania obliczeń. takich jak mechanika kwantowa, prognozowanie pogody, badania klimatyczne, poszukiwanie ropy i gazu, modelowanie molekularne (obliczanie struktur i właściwości związków chemicznych, makrocząsteczek biologicznych, polimerów i kryształów) oraz komputerowe symulacje fizyki teoretycznej. wszechświata, aerodynamiki samolotów i statków kosmicznych, detonacji broni jądrowej i syntezy jądrowej. Również w tworzeniu i łamaniu bezpiecznych metod szyfrowania.
Krótka historia superkomputerów
W 1956 roku zespół z Uniwersytetu w Manchesterze w Wielkiej Brytanii zaczął opracowywać MUSE. Jego celem było zbudowanie komputera, który mógłby działać z szybkością przetwarzania zbliżoną do jednej mikrosekundy na instrukcję, czyli około miliona instrukcji na sekundę.Niedługo potem nazwę projektu zmieniono na Atlas.
Pierwszy Atlas został oficjalnie oddany do użytku 7 grudnia 1962 roku i był uważany w momencie premiery za najpotężniejszy komputer na świecie. Atlas był pionierem w użyciu pamięci wirtualnej i stronicowania jako sposobu na rozszerzenie pamięci roboczej poprzez połączenie 16 384 słów pamięci głównej i dodatkowych 96 000 słów. dodatkowa pamięć baterii.
Pierwszy komputer, który pochodził z prywatnej firmy, pochodził z firmy założonej w 1957 roku przez grupę inżynierów komputerowych, w tym Seymoura Craya, który później stał się jedną z najwybitniejszych osobistości w branży. Firma nazywała się Control Data Corporation i wyprodukowała komputer o nazwie CDC 6000 składający się z czterystu tysięcy tranzystorów, stu mil okablowania, innowacyjnego systemu chłodzenia i rekordowej mocy obliczeniowej na czas 3 megaFLOPS. Ten komputer pojawił się w 1964 roku
Sekret szybkości CDC 6600 tkwił w jego zdolność do współdzielenia pracy z urządzeniami peryferyjnymi, dzięki czemu procesor może być przeznaczony wyłącznie do przetwarzania danych. Językiem programowania był FORTRAN.
W 1968 Cray wyprodukował CDC 7600, który również osiągnął tytuł najszybszego komputera na świecie.. Pracując z częstotliwością 36 MHz, 7600 miał 3,6 razy większą częstotliwość taktowania niż 6600, ale nie odniósł takiego sukcesu komercyjnego, jak oczekiwano. a Cray opuścił CDC w 1972 roku, aby założyć własną firmę.
Bez Twojego zaangażowania firma CDC wyprodukowała STAR-100 z prędkością 100 megaFLOPS, czyli trzykrotnie większą od swojego poprzednika. i zastosował tzw. przetwarzanie wektorowe, oznacza to, że procesor został zaprojektowany do wykonywania wielu obliczeń matematycznych jednocześnie.
Już we własnej firmie Seymour Cray wyprodukował trzy modele
- CRAY-1: Pochodzi z 1976 roku i był jednym z pierwszych superkomputerów wykorzystujących układy scalone i pracował z prędkością 160 megaFLOPS.
- CRAY X-MP: Pojawił się w 1982 roku, dodając 4 procesory i większą przepustowość pamięci do poprzedniego modelu. Jego zdolność obliczeniowa to 800 megaFLOPS.
- CRAY-2: Ten komputer z 1985 roku miał chłodzenie cieczą i prędkość obliczeniową 1,9 gigaFLOPS.
Jak wielu innych pionierów, Cray nie wykrył zmiany paradygmatu, a jego firma ogłosiła upadłość w 1995 r.. Tymczasem jej konkurenci przyjęli obecny model obliczeń równoległych, w którym zadanie jest podzielone między dwa lub więcej procesorów, które odpowiadają za jego jednoczesne rozwiązywanie.