W marcu, mój partner Diego napisał artykuł mówiący, że Ubuntu 19.04 nic nie wniesie. Nie do końca się zgadzam, jeśli weźmiemy pod uwagę, że Disco Dingo jest bardziej płynne niż poprzednie wersje, ale miał rację pod względem LivePatch. System Canonical do aktualizacji jądra bez konieczności ponownego uruchamiania został ogłoszony jako nowość w Disco Dingo, ale to, co musiało działać po raz pierwszy w wersji innej niż LTS, pozostało martwą literą.
En Launchpad zaczęli traktować to jako błąd i moim zdaniem zrobili to, ponieważ ogłoszono nowość. Widocznie, Canonical wycofał się w pewnym momencie pojawi się opcja, ale jako niedostępna. Wydaje mi się nawet „zabawne”, w cudzysłowie, że umieścili aplikację lub skrót w menu aplikacji, żeby zostawić nam długie zęby, gdy wejdziemy i zobaczyć, co mówi, że nie jest dostępny w tym systemie.
Obecnie LivePatch jest nadal dostępny tylko w wersjach LTS
LivePatch to opcja, którą systemy stacjonarne odziedziczą po wersji Ubuntu na serwerze, ale wydaje się, że nadal będziemy musieli poczekać co najmniej 5 miesięcy więcej, aby używać go w wersjach z 9-miesięcznym wsparciem. Aby go aktywować, musimy przejść do auth.livepatch.canonical.com, Zaloguj sie, odbierz token i wprowadź go w wierszu poleceń. Tak było do tej pory i wydaje się, że będzie tak nadal w przyszłości, z tą różnicą, że pakiet canonical-livepatch Powinien być już zainstalowany w systemie i oczywiście przez niego obsługiwany.
Na obsługiwanych systemach możemy użyć tego samego tokena w do trzech komputerów z systemami operacyjnymi X-buntu. Jego użycie będzie bezpłatne, chyba że użyjemy go na większej liczbie komputerów lub jako firma. Problem lub pytania, które pozostają, to: Czy ta opcja dotrze w przyszłości do wersji innych niż LTS? Tak czy inaczej, Disco Dingo miało niewiele do zaoferowania, a odebranie nam cukierka, którym już się delektowaliśmy, nie pomaga myśleć, że jest to świetna premiera. Ale hej, zawsze będziemy mieć płynność.