W ostatnich miesiącach ja i moi koledzy zajmowaliśmy się kryciem Aktualności o nowościach w sztucznej inteligencji. Jak wiele innych rzeczy, te osiągnięcia są wynikiem długiej drogi, która rozpoczęła się w wyobraźni powieściopisarzy i obejmowała kilka pomysłowych oszustw. W tym poście i następnych, przedstawimy krótką historię sztucznej inteligencji.
Chociaż te technologie są z nami od dłuższego czasu nie były dostępne dla przeciętnego konsumenta. Przynajmniej nie z poziomem jakości Mają usługi takie jak ChatGPT.
Krótka historia sztucznej inteligencji
Nikt nie wie dokładnie, kiedy ludzie wpadli na pomysł sztucznego stworzenia narzędzi, które mogłyby robić te same rzeczy. Jednak, idea pojawia się zarówno w mitologii, jak iw literaturze. Oczywiście nie było mowy o mikroprocesorach czy oprogramowaniu, ale o mniej lub bardziej antropomorficznych konstrukcjach.wykonane z gliny, drewna, a nawet części ludzkich ciał.
I oczywiście nie mogło zabraknąć podróbek.
Około 800 roku posąg boga Amona wybrał następcę faraona spośród paradujących przed nim spadkobierców. Po złapaniu go za ramię wygłaszał przemówienie. Technologia ta byłaby obiektem zazdrości MIT i OpenAI, gdyby nie fakt, że oprogramowanie, które ją uruchamiało, było ukrytym w niej księdzem.
W następnych stuleciach Budowano różne maszyny, które napędzane wodą lub parą naśladowały określone zachowania lub wykonywały określone zadania typowe dla ludzi lub zwierząt.. Nazywano je automatami.
Oczywiście automatów nie można zaliczyć do sztucznej inteligencji. Zgodnie z klasyczną definicją Marvina Minsky'ego:
Sztuczna inteligencja to nauka, która próbuje zmusić maszyny do wykonywania zadań, które wymagałyby inteligencji, gdyby były wykonywane przez ludzi.
Turing i problem Entscheidungs
Według historyków, pierwszy konkretny krok w kierunku sztucznej inteligencji został osiągnięty dzięki Entscheidungsproblem. Nie, nie zapisuję swoich kichnięć. Słowo to zostało ukute przez matematyka Davida Hilberta w 1928 roku. wiedza, czy istnieją problemy matematyczne, których nie można rozwiązać w systematyczny sposób.
Dzwonią matematycy Rozstrzygalne problemy do tych, które mają dwie możliwe odpowiedzi: TAK lub NIE. Byłyby to dwa przykłady
Czy x jest liczbą pierwszą?
Czy X*Y jest równe Z?
Ten typ problemu może rozwiązać każdy, kto stosuje metodę w ten sam sposób, w jaki można przygotować ciasto, korzystając z instrukcji przepisu kulinarnego. To tylko kwestia czasu. Hilbert chciał wiedzieć gdyby istniały rozstrzygalne problemy, które nie dopuszczały użycia metody.
Dziś nazwisko Alana Turinga jest powszechnie znane, przede wszystkim ze względu na jego wkład w rozszyfrowanie Enigmy, maszyny kodującej nazistowskie Niemcy, oraz skazanie go dekadę później za homoseksualizm. Niewielu wie, że jednym z jego pierwszych osiągnięć było rozwiązanie problemu Entscheidungs.
Jego metodą było wyobrażanie sobie istnienie maszyny, która rozwiązywałaby problemy zgodnie z instrukcjami wyrażonymi w formie matematycznej. Innymi słowy, urządzenie odczytywało symbole zawarte na taśmie i manipulowało nimi zgodnie z serią instrukcji.
Według Turinga maszyna ta miała nieograniczoną pojemność pamięci dzięki nieskończonej taśmie podzielonej na kwadraty, z których każdy mógł wydrukować symbol. Przez cały czas maszyna musi mieć załadowany symbol, który może modyfikować. Modyfikacja, której jest poddawany, jest częściowo zdeterminowana przez sam symbol. Symbole w innych miejscach na taśmie nie wpływają na jej zachowanie, chyba że taśma zostanie przesunięta, a inny symbol zajmie miejsce odczytanego symbolu.
Elementami maszyny są zatem:
- Taśma podzielona na pudełkos, które zawierają symbole (Istnieje specjalny symbol dla pustych pól
- przed siebie który odczytuje i zapisuje symbole oraz przesuwa taśmę.
- Nagranie który przez cały czas wskazuje stan maszyny.
- seria instrukcji który z rejestru symboli i statusu wskazuje, co należy zrobić dalej.