W następstwie nasz artykuł Jeśli chodzi o repozytoria Ubuntu, czytelnik Carlos pyta nas, jak z nimi pracować. Chcę wyjaśnić, że chociaż większość samouczków wyjaśnia, jak to zrobić za pomocą terminala, dzieje się tak dlatego, że jest to znacznie wygodniejsze dla tych z nas, którzy je piszą. Możesz z nimi zdziałać cuda za pomocą narzędzia graficznego.
Jak pracować z repozytoriami. Narzędzie Oprogramowanie i aktualizacjes
Nasz pierwszy krok w pracy z repozytoriami to otwórz narzędzie, które jest odpowiedzialne za zarządzanie nimi. To narzędzie nazywa się Oprogramowanie i aktualizacje i możesz go znaleźć, wpisując jedno z dwóch słów w programie uruchamiającym. Kiedy już to zrobimy, zobaczymy coś takiego.
Zwróć uwagę na sektor pokazanego na pudełku zrzutu ekranu. W zależności od wybranej opcji określi to, jak szybko programy i aktualizacje są pobierane i instalowane na komputerze.
Możesz wybrać trzy opcje
- Serwer, który Ubuntu przeznaczony jest do pobierania z twojego kraju (jest to opcja, która jest domyślnie aktywowana)
- Serwer w pobliżu Twojej lokalizacji geograficznej dostarczony przez firmę zewnętrzną do pobierania Ubuntu (umożliwia szybsze pobieranie.
- Główny serwer Ubuntu (aktualizacje będą dostępne przed użyciem innych serwerów, ale pobieranie może potrwać trochę dłużej)
Wybór serwera pobierania
Kiedy klikniesz po prawej stronie sektora pudełkowego, zobaczysz menu z 3 opcjami. Jeśli chcesz wybrać serwer z najszybszymi pobieraniami, po prostu kliknij słowo inny.
Początkowe okno pokazuje nam serwery odpowiadające naszemu krajowi, ale nie zawsze są one najszybsze. Możesz to sprawdzić, klikając Wybierz najlepszy serwer.
Ubuntu szybko testuje różne serwery ze swojej listy, aby znaleźć najlepszy w oparciu o naszą lokalizację.
Proces testowania trwa kilka minut, po czym przedstawiasz nam swoją sugestię.
To dobry moment, aby to wyjaśnić tak, aby wszelkie zmiany dokonywane za pomocą tego narzędzia Oprogramowanie i aktualizacje zaczną obowiązywać, musisz nacisnąć przycisk blisko i pozwól na aktualizację listy repozytoriów.
Pobierz kod źródłowy i nośnik instalacyjny
Zanim przejdziemy do tematu pracy z repozytoriami stron trzecich, powinniśmy poświęcić naszą uwagę jeszcze dwóm rzeczom dotyczącym ekranu początkowego.
Jeśli spojrzysz na pozycje wymienione pod tytułem Do pobrania z Internetu zobaczysz listę repozytoriów. Cztery z nich omówiliśmy w poprzednim artykule, ale o piątym, Kodzie źródłowym, do tej pory nic nie powiedzieliśmy.
Wcześniej powiedzieliśmy, że Ubuntu używa dwóch głównych formatów programów. DEB i Snap. Chociaż oba są instalowane, obsługiwane i działają inaczej, plik Centrum oprogramowania UbuntMożesz pracować zamiennie z którymkolwiek z nich.
Wręcz przeciwnie, narzędzie Oprogramowanie i aktualizacje działa tylko z repozytoriami pakietów DEB i, jeśli opcja jest aktywowana za pomocą kodu źródłowego. W tej ostatniej sprawie Mowa o programach, których twórcy Ubuntu nie przekonwertowali do formatu pakietu DEB i muszą zostać skompilowani na naszym komputerze, aby można było z nich korzystać. Kompilacja to proces konwersji programu napisanego w przyjaznym dla człowieka języku programowania na czytelny dla komputera.
Aktywacja tej opcji nie jest obowiązkowa i może to nieco spowolnić proces instalacji. Jeśli jednak z jakiegoś powodu potrzebujesz najnowszej wersji programu lub po prostu nie możesz znieść czekania, możesz to oznaczyć. Nie chodzi też o to, że ma to zbyt duży wpływ.
Ostatnią opcją, o której chciałem wam powiedzieć przed opuszczeniem pierwszego ekranu Centrum oprogramowania, jest instalacja programów z nośnika instalacyjnego. Nigdy nie zadali sobie trudu, aby zmienić tytuł, więc wciąż mówi o CD-ROM-ie, ale to samo dotyczy nośnika instalacyjnego na pendrive. Jeśli zaznaczysz to pole, programy będą stamtąd instalowane zamiast szukać ich na serwerze internetowym. Oczywiście nie będziesz mieć aktualizacji, dopóki go nie odznaczysz.
W następnym artykule zobaczymy, jak graficznie aktywować repozytoria innych firm