Jak łączyć polecenia, aby uruchamiać je jedno po drugim w systemie Linux?

Kiedy po raz pierwszy używałem Linuksa, sklepy z oprogramowaniem jako takie nie istniały. Były menedżery pakietów, takie jak Synaptic, ale nic takiego jak oprogramowanie GNOME, Discover lub Pamac. Pierwszą rzeczą, której się nauczyłem, była aktualizacja repozytoriów Ubuntu, a następnie pakietów. Później przyzwyczaiłem się też do usuwania pakietów, które nie były już potrzebne, ale nie zawsze jest to zalecane. Wyjaśniam to, bo ten artykuł jest o jak łączyć polecenia w linuksie.

Siano trzy sposoby na zrobienie tego, które są najczęstsze. W jednym z nich wszystkie polecenia zostaną wykonane niezależnie od tego, czy się nie powiedzie, czy nie; drugi, z drugiego, zostanie wykonany tylko wtedy, gdy poprzedni zadziałał; w trzecim jeden lub drugi zostanie wykonany. Każde polecenie lub symbol między poleceniami oznacza jedną rzecz, a wszystko zostanie wyjaśnione poniżej.

Połącz polecenia z &&,; i ||

Wyjaśniwszy powyższe, porozmawiajmy najpierw o operatorze &&. Chociaż są dwa „i” (i), można by je zaliczyć jako jedno, ale drugie polecenie będzie działać tylko wtedy, gdy pierwszy zadziałał. Na przykład, jeśli jesteśmy na systemie operacyjnym opartym na Debianie / Ubuntu i dodaliśmy oficjalne repozytorium OBS Studio, aby je zainstalować, będziemy musieli zaktualizować repozytoria, a następnie zainstalować OBS z oficjalnego źródła. Polecenie wyglądałoby tak:

sudo apt update && sudo apt install obs-studio

Oznacza to „zaktualizuj repozytoria i, jeśli możemy je zaktualizować, zainstaluj OBS”. Jeśli np. nie mamy połączenia z internetem i repozytoriów nie da się zaktualizować, drugie polecenie nie zostanie wykonane.

Drugi to operator średnika. Użyjemy tego operatora (;), jeśli chcemy wykonać kilka poleceń, niezależnie od tego, czy jedna się nie powiedzie, czy nie. Na przykład, jeśli mamy duży ekran, który na to pozwala, możemy napisać:

neofetch ; cpufetch

aw tym samym oknie terminala zobaczymy informacje o systemie operacyjnym, pulpicie itp (neofetch) i procesora (cpufetch). Jeśli błędnie napiszemy jeden z dwóch, pojawi się drugi.

Na koniec mamy dwie pionowe kreski (||), które oznaczają „O”, czyli jedną lub drugą. Gdybyśmy mieli command_1 i command_2, napisalibyśmy:

comando_1 || comando_2

iz powyższego spróbuje wykonać polecenie_1. Jeśli się nie powiedzie, przejdzie do polecenia_2 i będzie kontynuował, dopóki nie osiągnie końca lub takiego, który działa. Na przykład możemy pisać Katalog cd || katalog mkdir, za pomocą którego albo wejdziemy do tego katalogu, albo, jeśli nie istnieje, utworzy go.

A jeśli chcę połączyć więcej?

W jednej linii możemy połączyć więcej niż dwie komendy, a nawet operatory. Na przykład:

comando_1 || comando_2 && comando_3

Z powyższego spróbuje wykonać polecenie 1. Jeśli się powiedzie, zatrzyma się. Jeśli nie, wykona polecenie 2, a następnie trzecie, o ile polecenie 2 się powiedzie.

I tak łączy się polecenia w Linuksie. Wszystko, co musisz zrobić, to zapamiętać, co oznacza każdy operator:

• &&= y, jeśli powyższe zadziałało.
• || = lub.
• ;= wszystko.