Jaka jest mowa Stallmana?

Plik Pierwszy Narodowy Kongres Wolnego Oprogramowania w Chile, jak będzie wiedział jeden z wystawców, a tym, który wzbudził największe zainteresowanie, był prezes FSF i założyciel projektu GNU, Richard Stallman. Ponieważ byłem jedynym, który miał czas, uczestniczyłem w wykładzie, częściej niż zwykle, Stallman jest znany z wygłaszania wykładu na temat „świętej wojny” między wolnym a prawnie zastrzeżonym oprogramowaniem. Ale cóż, mimo że nie zgadzam się tak z jego ideałami, nie sposób nie zauważyć tego wybitnego bohatera, dlatego przeanalizuję każdy z jego punktów krok po kroku, które same w sobie są w pewnym sensie słuszne, ale biorąc je w skrajności to to absolutna przesada.

Moralność i etyka

Rozmowa rozpoczęła się od wyjaśnień Stallmana znaczenie takiego wolnego oprogramowania, które szanuje wolność użytkownika, ich zaangażowanie w solidarność społeczną ze społecznością (pamiętajcie o słowie „społeczny”, ponieważ będzie ono bardzo zajęte w tym artykule…)

Richard omawia w swoich punktach coś, co nie jest nierozsądne, jeśli spojrzeć na to z niezbyt skrajnej perspektywy, cztery swobody niezbędne do tego, aby oprogramowanie mogło być nazwane „wolnym”.

• Po pierwsze, program musi być uruchamiany i używany zgodnie z życzeniem.
• Po drugie, kod źródłowy programu musi umożliwiać jego badanie i zmianę.
• Trzecim jest pomoc bliźniemu w darmowym kopiowaniu i rozpowszechnianiu programu, co jest moralnym obowiązkiem.
• Czwarty to wkład w społeczeństwo.

Te wolności, jak wyjaśnia Stallman, są priorytetami dla wolności użytkownika, do tego stopnia, że ​​wielokrotnie wskazywali, że powinny być częścią praw człowieka.

Oprócz promowania tych wolności, krytykuje oprogramowanie własnościowe, nazywając je „nieetycznym ciosem”, który szkodzi społeczeństwu, a osoba udostępniająca ich programy i / lub muzykę jest nazywana „piratem”. Wyjaśnia, że ​​wielokrotnie pytano go, co myśli o „piratach”, i odpowiada w swoim stylu, że „atakowanie statków jest bardzo złe” oraz że „piraci nie używają komputerów do atakowania statków”. Że ludzie opowiadający się za wolnym oprogramowaniem „demonizują” ludzi, którzy pomagają swoim bliźnim. Według Stallmana woli czynić mniejsze zło, jeśli ma możliwość dzielenia się prawnie zastrzeżonym oprogramowaniem, ponieważ „programiści zasługują na to, ponieważ robią to sami, aby zaatakować społeczeństwo”, ale najlepszą rzeczą jest uniknięcie dylematów moralnych poprzez odrzucenie zastrzeżonego oprogramowania .

Backdoory

Richard Stallman mówi o tym złośliwe programy, które istnieją w oprogramowaniu własnościowym a spośród poważnych problemów, które generują, jednym z (oczywistych) przykładów jest Microsoft Windows, który wprowadza DRM lub, jak mówi, „cyfrowe kajdanki”. Zajmuje się najpopularniejszymi backdoorami w systemie Windows, takimi jak dowolna zmiana programów i program, który został zainstalowany dla policji w USA (nadzór). Argumentując, mówi, że bezpieczeństwo systemu jest zerowe (nie nowe ...). Innym przykładem, który podaje, jest Iphone (nazywa go „ICROME”), ze względu na ograniczenia w instalacji aplikacji i narzucanie zmian (aktualizacje). Ostatnim przykładem, jaki podaje, jest KINDLE, argumentujący, że jest powiązany z DRM, monitorujący zakup książek od Amazona i odnoszący się do przypadku, w którym Amazon nakazał usunąć kopie książki (1984).

Richard twierdzi również, że nie można wiedzieć, czy całe oprogramowanie własnościowe jest złe, ponieważ nie można studiować kodu źródłowego, ale jeśli potwierdza, że ​​„programiści są ludźmi, a ludzie popełniają błędy, dobrowolnie lub nie, korzystając z oprogramowania własnościowego. więźniem tych błędów ”. Dlatego zaletą wolnego oprogramowania jest to, że jeśli nie podoba ci się kod, możesz go ulepszyć i / lub zmienić według własnego uznania.

Historia GNU

Nie zamierzam wdawać się w szczegóły na ten temat, ponieważ uważam, że prawie wszyscy znamy tę historię, więc poruszę tematy, które wydały mi się wybitne.

Stallman to podkreśla rozpoczął projekt ze względu na potrzebę systemu, który byłby bezpłatnyJakoś czuł, że to problem „społeczny” i że musi coś zrobić, bo czuł, że jak tego nie zrobi, to nikt inny tego nie zrobi, że jego obowiązkiem jest pomóc (czy się wyróżnić?).

Decyduje, że system powinien być podobny do UNIX ze względu na swoją przenośność, myśląc o ewolucji komputerów w przyszłości.

Wyjaśnia, dlaczego GNU, które według niego jest żartem, akronimem (zabawnym w tamtych czasach?), Który mówi, że GNU to nie Unix. Również, że według słownika angielskiego „g” milczy, więc nazwa brzmiałaby „Nu”, co byłoby nowe, co bardziej nazywało poczucie humoru w projekcie czymś nowym.

Mówi nam, że wybór jądra "nowego systemu" był mikrojądrem Macha, GNU / HURD, ale połowa z niego nie została jeszcze napisana i nigdy nie była stabilna do użytku. Doprowadziło to do tego, że w 1991 roku fiński student wypuścił swoje własne monolityczne jądro zwane „linux”, co prowadzi nas do następnego tematu ...

Stallman kontra Torvalds

Tutaj Linus różni się od Richardai tendencję, którą przyjmuje we wszystkich swoich rozmowach, zaczynając delikatnie mówiąc, że stworzenie jądra linuxa było kolejnym wkładem projektu, że początkowo mieli problemy z licencją (Torvalds wypuścił linuksa z licencją, która uniemożliwiała firmom od używania ich jądra, a FSF wspiera wolność dla każdego), która została później zmieniona na GPL.

To zmienia się od mniej do więcej, gdy Stallman mówi, że to niesprawiedliwe, że cała zasługa jednej osoby za całą pracę (to prawda), a co więcej, on (Linus) tylko stworzył jądro (mała rzecz nie ?).

Podkreśla, że ​​Linus Torvalds nigdy nie popierał ruchu ani filozofii wolnego oprogramowania, ponieważ woli system, który działa doskonale, Stallman mówi, że Torvalds nie szanuje własnej wolności, potwierdzając to i że gdyby był to system, który działa, jest gotów używać zastrzeżonego oprogramowania. Jednym z tych nurtów Torvaldsa jest Open Source, którego Stallman również odrzuca za pozbycie się terminu Wolne Oprogramowanie, przenosząc go tylko do Open Source, co odbiera wolność użytkownikowi.

Wolność w organach publicznych

Stallman podkreśla pracę socjalną, jaką państwo opiekuńcze musi podjąć w związku z oprogramowaniem. Podaj przykłady, gdzie zostało przyjęte wolne oprogramowanie, Wenezuela i Ekwador. Ten ostatni jest tym, który najbardziej wyróżnia się jako globalny promotor zakazać prawnie zastrzeżonego oprogramowania agencji rządowych (dyktatura?), co Richard absolutnie aprobuje.

W ramach działalności deweloperów i tworzenia miejsc pracy związanych z wolnym oprogramowaniem, mówi, że zadaniem rządu jest promowanie kultury komputerowej za pomocą wolnego oprogramowania, ponieważ stworzy to rozwój i wsparcie firm, które będą promować gospodarkę i wolny rynek. . Promowanie tego w edukacji jest kluczowe, ponieważ istnieją tylko ekonomiczne powody dla drobnego dobra, ponieważ szkoły publiczne nie mają tak wielu zasobów, nawet w najbardziej rozwiniętym kraju.

Następnie atakuje Microsoft za fakt „rozdawania” licencji Windows szkołom publicznym, ponieważ używają ich do narzucenia swojego systemu poprzez uzależnienie się od uczniów. Aż do porównania tych licencji z „pęcherzami leków”.

Podsumowując, pomimo faktu, że wiele punktów, które Stallman porusza w każdym z jego wystąpień, jest zbyt powtarzalnych (byłem na dwóch wykładach i temat jest praktycznie ten sam), w jego argumentach jest wiele powodów, zła trzeba doprowadzić to do skrajności bycia fundamentalistą, porównując to do „świętej wojny”. W kilku miejscach po tym, jak powiedział rzeczy „skrajne”, próbował rozluźnić atmosferę żartem, więc mogę powiedzieć, że gdyby Richard Stallman nie był programistą, byłby komikiem, robi to bardzo dobrze.