Trzy dekady z Linuksem. Pojawienie się CD-ROM i trybu na żywo

Przemysł komputerowy ma swoje własne dinozaury. Produkty, które kiedyś odniosły sukces, ze względu na zmianę warunków społecznych lub ekonomicznych, stały się nieopłacalne. Z drugiej strony zdegradowani zawodnicy nagle stali się liderami.

Do tej pory w tym stuleciu Apple, firma znajdująca się na skraju bankructwa, po 30 latach była jedną z najbardziej dochodowych. Blackberry przestał być symbolem komunikacji biznesowej i stał się nieistotny, a Microsoft odkrył, że zarabia więcej pieniędzy, nie będąc monopolistą.

Linux był także bohaterem tych zmian; w niektórych przypadkach znalezienie swojego miejsca na świecie, Chmura. W innych, frustrację związaną z tym, że nigdy nie był rokiem Linuksa na pulpicie i nie mogąc zdobyć przyczółka w sektorze urządzeń mobilnych.

Wyszliśmy ta historia właśnie z pojawieniem się pierwszej w pełni funkcjonalnej dystrybucji. Nadal był instalowany z dyskietek i nie miał interfejsu graficznego.

Trzy dekady z Linuksem. Wspaniały rok 3

W maju 1992 roku pojawił się TAMU Linux, uważany za pierwsza dystrybucja Linuksa oferująca X Window System zamiast tylko tekstowego systemu operacyjnegoi. TAMULinux był wspierany przez Texas A&M University oraz Texas A&M Unix & Linux Users Group.

Z prehistorycznych dystrybucji, o których wspomnimy w tym poście, bez wątpienia najbardziej interesująca jest Softlanding System Linux (SLS). Nie tylko jest to pierwsza dystrybucja wywodząca się z innej (Został oparty na MCC Interm Linux) Był to również pierwszy przypadek, w którym deweloperzy byli zdenerwowani decyzjami technicznymi i stworzyli własne dystrybucje. W ten sposób pojawił się Slackware i Debian.

W bibliografii jest to opisane jako pierwsza dystrybucja, która zawiera więcej niż tylko rdzeń i podstawowe narzędzia. Prawda jest taka, że ​​wydaje się, że była to pierwsza dystrybucja, która stała się popularna.

Wygląd trybu na żywo

Dyskietki były tanie, ale powolne i delikatne. Na szczęście był inny nośnik instalacyjny i dystrybucje Linuksa wkrótce z niego skorzystały.

Pierwsza technologia podobna do tej, którą znamy dzisiaj jako CD-ROM, została wynaleziona przez Jamesa Russella z Departamentu Energii Stanów Zjednoczonych. Russell szukał sposobu na przechowywanie informacji, aby można je było odtworzyć później i początkowo zaproponował konserwację cyfrową przy użyciu folii światłoczułej. Chciał mieć urządzenie, które mogłoby działać bez fizycznego kontaktu między częściami systemu.

Jednak musieliśmy czekać do lat 80. na pojawienie się pierwszych działów lektur opartych na pomysłach Russella, i początkowo były używane tylko jako odtwarzacze muzyki.

W 1989 roku CD-ROM został znormalizowany zgodnie z ISO / IEC 10149 i ECMA-130.

Napędy CD-ROM używaj laserów do odczytywania danych binarnych (cyfrowych), które są zakodowane w małych wgłębieniach tarczy optycznej. Jednostka wysyła dane do komputera, który następnie je przetwarza. Metoda zyskała popularność dzięki zapewniają więcej pamięci w porównaniu do dyskietek, ale przy niższych kosztach niż inne alternatywy

Wydaje się, że pierwszym oprogramowaniem wydanym w formacie CD był Microsoft Bookshelf, seria publikacji, których można używać razem z pakietem Microsoft Office. Pierwszym odpowiednim komputerem zawierającym moduł czytnika był Macintosh IIvx

Jeśli coś przykuło moją uwagę podczas pisania tego artykułu, to właśnie tak szybko rozwinął się Linux w 1992 roku. Przyniósł nam ostatni miesiąc roku Yggdrasil, pierwsza dystrybucja Linuksa, która wykorzystała pojemność dysku CD-ROM, aby wprowadzić ten wspaniały pomysł zwany trybem na żywo.

Krótko mówiąc, w trybie na żywo nie musisz instalować systemu operacyjnego, aby z niego korzystać. Pamięć RAM komputera działa jak dysk twardy umożliwiając przetestowanie kompatybilności twojego systemu z Linuksem. Oczywiście wprowadzone zmiany zostaną utracone po wyłączeniu komputera.

Yggdrasil został opracowany przez Yggdrasil Computing, Incorporated, firmę założoną przez Adama J. Richtera w Berkeley w Kalifornii. Nazwa odnosi się do drzewa z mitologii nordyckiej odpowiedzialnego za trzymanie razem różnych światów.

I od tego czasu z pewnością było to wystarczające wydaje się, że firma była pionierem w zapewnianiu kompatybilności między Linuksem i Windowsem. Dystrybucja była kompatybilna z hierarchią plików Uniksa, była automatycznie konfigurowana, dostosowując się do sprzętu, a nawet pozwalała na uruchamianie sterowników dla płyt CD MS-DOS w systemie Linux.

Równolegle miała miejsce kolejna rewolucja, która na zawsze zmieni Linuksa, ale będzie to tematem kolejnego artykułu.