We blijven praten over het toetsenbord, want zonder te proberen een makkelijke grap te maken, valt er veel te schrijven over deze hardwarecomponent. In de Eerste artikel we spraken over hoe de klassieke QWERTY-distributie werd geboren en in de tweede van andere alternatieve distributies die worden aangeboden door Linux-distributies.
Het werd tijd om te vertellen hoe ze de computer ontmoetten.
We blijven praten over het toetsenbord. Achtergrond
Hoewel, zoals we al zeiden, de lay-out van de toetsen is overgenomen van typemachines, de directe antecedenten van computertoetsenborden zijn ponsmachines voor kaarten en teletypes.
Ponskaarten waren het opslagmedium dat vóór magnetische apparaten werd gebruikt. De informatie is opgeslagen in de vorm van binaire code. Met het teletype konden telegrafische berichten worden verzonden met behulp van het alfabet in plaats van morsecode.
Tegen 1930 waren deze apparaten voorzien van typemachine-achtige toetsenborden.
Binac, een computer uit 1948, Het kwam met een toetsenbordeenheid. Dit toetsenbord had acht toetsen, die de octale getallen (0 tot 7) vertegenwoordigden, en werd gebruikt om het programma of de gegevens in de computer en het geheugen in te voerenEen elektromechanisch gestuurde typemachine werd gebruikt om gegevens af te drukken die vanaf het toetsenbord waren ingevoerd, en gegevens die waren opgeslagen in aangewezen delen van het geheugen
Vanaf het midden van de jaren vijftig tot eind jaren zestig, elektromechanisch gestuurde typemachines waren de belangrijkste middelen voor gegevensinvoer en -uitvoer voor computers,
Het waren MIT-onderzoekers die in 1954 begonnen te experimenteren met directe toetsenbordinvoer naar computers als vervanging voor papieren banden en ponskaarten. Douglas Ross, toen een onderwijsassistent bij de afdeling Wiskunde, schreef begin 1955 een memorandum waarin hij directe toegang verdedigde. Moss geloofde dat een Flexowriter (een elektrisch bestuurde typemachine) die rechtstreeks op een MIT-computer was aangesloten, als een apparaat zou kunnen functioneren. Toetsenbordinvoer vanwege zijn lage kosten en flexibiliteit. Dus, een jaar later stond MIT's Whirlwind zijn gebruikers toe om commando's in te voeren via een toetsenbord en bevestigde hoe nuttig en handig een geïntegreerd schrijfapparaat zou kunnen zijn.
In 1964 werkten MIT, Bell Laboratories en General Electric samen om een computersysteem met de naam Multics te creëren. De naam gaf aan dat het een timeshare-systeem voor meerdere gebruikers was. Multics kwam met een nieuwe gebruikersinterface, de videodisplayterminal. Video Display Terminals (VDT's) gecombineerde kathodestraalbuistechnologie die in televisies wordt gebruikt en technologie die elektrische typemachines mogelijk maakte.
Multics-gebruikers konden de tekst die ze aan het schrijven waren op hun terminalscherm zien, wat het creëren, bewerken en verwijderen van teksten vergemakkelijkte, evenals het programmeren en gebruiken van computers.
Dit werd mogelijk gemaakt door een sprong in de technologie. De eerste toetsenborden, gebaseerd op teletype of card punch, vereisten veel elektromechanische stappen voor datatransmissie die het proces vertraagden. Met op video gebaseerde terminals en elektrische toetsenborden maakten toetsenbordtoetsen het mogelijk om elektronische impulsen rechtstreeks naar de computer te sturen, wat tijd bespaart en fouten corrigeert.
Eind jaren zeventig en begin jaren tachtig gebruikten alle computers elektronische toetsenborden en videoterminals.
In ieder geval, hoewel de technologie vooruit is gegaan en we tegenwoordig draadloze toetsenborden hebben, met programmeerbare toetsen of voor specifieke functies, zijn we nog steeds gebonden aan de QWERTY-lay-out.
Dat is natuurlijk geen groot probleem. Het is een kwestie van oefenen om te wennen aan het gebruik van alle 10 vingers en Linux-distributies bevatten trainingsprogramma's.
Twee daarvan zijn:
- Tux Typen: In dit programma moet je Tux een vis laten pakken door op de aangegeven toets te drukken. Je kunt het vinden in de repositories van je distributie.
- Klavaro: ook beschikbaar in de repositories, het stelt je in staat om te oefenen met verschillende toetsenbordindelingen, waaronder QWERTY, Dvorak en Colemark.