Linux-gebruikers hebben tientallen jaren gestreden tegen printers, videokaarten en netwerkkaarten. Niettemin, er is een component die bijna nooit problemen veroorzaakt en daarom praten we er waarschijnlijk nooit over. Toetsenbord
Ik heb gehoord dat het toetsenbord zal worden vervangen door de stem of zelfs de gedachte sinds negentienentachtig. Hoe dan ook, het is nog steeds bij ons. Zelfs in die nachtmerrie voor degenen onder ons met dikke vingers is dat het virtuele toetsenbord van de mobiel.
Klein eerbetoon aan het toetsenbord
Slachtoffer van koffiedouches, plakkerige vingers van kinderen, passie van spelers of woede van schrijvers van e-mails of commentaren. En in sommige gevallen met meer vuil tussen uw sleutels dan de Vochtige pampa's. Het toetsenbord blijft werken totdat het niet meer werkt en wordt vervangen door een ander. Over het algemeen goedkoper dan de De Chinese industrie biedt meestal.
De oorsprong van ons toetsenbord
De meesten van ons weten dat onze toetsenbordindeling is geërfd van de typemachine. Wat niet zo duidelijk is, is waar de typemachines het vandaan hebben.
De meest populaire overtuiging is dat de lay-out van de toetsen op vroege typemachines moest worden gewijzigd omdat als een gebruiker snel een opeenvolging van letters typte waarvan de letterstrepen dicht bij elkaar lagen, zou de delicate machine vastlopen.
Volgens dit, de QWERTY-indeling (genoemd naar de eerste letters van de eerste rij) enHet is ontworpen om de scheiding van de meest voorkomende letterparen in de Engelse taal te maximaliseren.
Kenners van de Engelse taal weerleggen deze theorie gebaseerd op de er toetsencombinatie die de vierde meest gebruikte is.
Er is een andere versie die liefhebbers van open source bekend zullen zijn. Remington, een van de eerste fabrikanten van typemachines, produceerde niet alleen typemachines, maar bood ook trainingen aan, die apart werden betaald. De typisten die leerden met hun gepatenteerde systeem, gingen niet betalen en weer een cursus volgen als ze van merk wisselden. Dit vereiste bedrijven die geschoolde typisten wilden inhuren om Remington-producten te kopen.
Elke gelijkenis met wat Microsoft meer dan een eeuw later deed met informatica-scholen is puur toeval.
Hoe dan ook, in 1893 waren de vijf grootste typemachinefabrikanten - Remington, Caligraph, Yost, Densmore en Smith-Premier- trad toe tot de Union Typewriter Company en stemde ermee in om QWERTY als standaard te gebruiken.
De meest waarschijnlijke theorie
In 2011 kwamen Japanse onderzoekers met wat de sterkste verklaring lijkt te zijn waarom een dergelijke niet-intuïtieve toetsenbordindeling werd aangenomen.
Onderzoekers geven een voorbeeld
El Morse code stelt Z voor als '- - -', wat vaak wordt verward met het SE-digram, vaker gebruikt dan Z.Soms kunnen morseontvangers in de Verenigde Staten niet bepalen of Z of SE van toepassing is, vooral in de eerste letter (s) van een woord , voordat u volgende brieven ontvangt. Daarom moet de S bij de Z en de E op het toetsenbord worden geplaatst, zodat Morse-ontvangers ze snel kunnen typen (om dezelfde reden dat de C bij de EI moet worden geplaatst). Maar in feite werd C vaker verward met S).
Dat wil zeggen, het doel van QWERTY was nooit om mechanische problemen te vermijden of om gebruikers te binden aan een gepatenteerde typemethode of bedrijfsproducten. (Hoewel ik denk niet dat de Remingtons klaagden over een voordeel dat een vast cliënteel hen opleverde)
In ieder geval is het de moeite waard ons af te vragen of het zinvol is deze bepaling te blijven handhaven.