Wie zou het zeggen. Hoewel ik altijd al heel lang een Linux-computer heb gehad en ik Windows niet als mijn hoofdsysteem gebruik, is de waarheid dat ik Linux voor het eerst in 2006 heb geprobeerd. Linux is voor mij ontstaan in 2002, toen een collega "hij at onze oren" aan ons allemaal die hem benaderden en spraken over een besturingssysteem dat altijd werkte, waarin je geen stuurprogramma's hoefde te installeren... alles was rooskleurig. Maar het bestaat al heel lang, en een van de meest gebruikte bureaus, zo niet de meest, is dat altijd geweest GNOME.
Vandaag viert het GNOME-project zijn 25ste verjaardag. Het was op 15 augustus 1997 toen ze zichzelf bekend maakten en zeiden dat ze een groep applicaties en software wilden ontwikkelen in de vorm van gratis en gebruiksvriendelijke tools, min of meer zoals CDE en KDE deden, de laatste voor ongeveer 10 maanden . Hoe GNOME er nu uitziet, is bekend bij de hele Linux-gemeenschap, maar alleen degenen onder ons die oud genoeg zijn, weten hoe het was toen het zich echt begon te verspreiden.
GNOME 1.0 was als een lelijke Windows, maar het was nog maar het begin
"We willen een gratis en complete set gebruiksvriendelijke desktopapplicaties en tools ontwikkelen, vergelijkbaar met CDE en KDE, maar volledig gebaseerd op gratis software."
Zoals ze uitleggen in hun feestartikel, in maart 1999 werd GNOME 1.0 uitgebracht. Ze kozen de GIMP Toolkit als hun basis, en ik weet zeker dat velen zich afvragen wat GIMP hiermee te maken heeft. De "GIMP Toolkit" staat nu bekend als: GTK, en het is de toolkit die veel van de esthetiek van GNOME vormt. De interface was zoals te zien in de volgende schermafbeelding: het lijkt op Windows 95, maar slechter ontworpen. Er zijn virtuele desktops, maar het had niet de beste presentaties.
Een jaar later, in 2000, hielden ze de eerste GUADEC en kondigde de stichting aan GNOME, dit al in augustus. In juni 2002 brachten ze versie 2.0 uit, die ook niet het beste ontwerp had, maar ze begonnen vorm te geven aan wat kort daarna zou worden gebruikt door een besturingssysteem dat veel gepraat opleverde: Ubuntu. Qua esthetiek en vergeleken met bijvoorbeeld Windows XP was het nooit zijn sterkste punt, maar de prestaties waren veel hoger (en zijn dat nog steeds).
Al in 2011 brachten ze GNOME 3.0 uit, heel vreemd voor degenen onder ons die gewend waren aan en vertrouwd waren met 2.x-versies, maar het ontwerpprobleem begon te verdwijnen. Meer recentelijk, in 2016, werd het geïntegreerd met flatpak-pakketten, een type pakket dat prioriteit geeft boven snap; bijna elke app die uitkomt voor GNOME verschijnt binnenkort op Flathub.
GNOME 42 wordt geleverd met een handige screenshot-tool, maar zonder al te veel configuratie-opties
In 2021 brachten ze GNOME 40 uit, het aantal verhogen van 3.x, zodat er geen verwarring zou zijn met GTK4. Hoewel het nooit echt slecht was, ging de prestatie van GNOME 2.x naar 3.x achteruit, maar het is de prijs die moet worden betaald om iets moois te verplaatsen. Met versies 41 en 42 wint de desktop aan vloeibaarheid, waardoor veel van het verloren terrein in dit gedeelte wordt teruggewonnen.
Wat heeft de toekomst in petto?
De tijd zal het leren. Als je ziet wat ze hebben toegevoegd sinds ze tot 40 gingen, lijkt het erop dat twee dingen duidelijk zijn: de prestaties zullen steeds beter worden. Aan de andere kant zullen de applicaties meer functies hebben, maar ze zullen een essentie niet vergeten waardoor ze gemakkelijk te gebruiken zijn voor elk type persoon. We moeten ook onthouden dat ze Wayland al heel lang standaard gebruiken en dat het binnenkort goed zou moeten werken, ongeacht de grafische kaart die we gebruiken.
Speciale vermelding een paar gebaren die het ons veel gemakkelijker maken, tot het punt om feedback te horen van gebruikers in de gemeenschap die zijn overgestapt/teruggekeerd naar GNOME om ze te kunnen gebruiken. De toekomst zal ons zeker verrassingen brengen, en de eerste zullen aankomen wanneer GNOME 43 zijn stabiele versie bereiken.
Voor al het andere, wens je vanaf hier een gelukkige verjaardag en nog veel meer.