Hoe we bij Linux kwamen. De opkomst van softwarelicenties

Doorgaan met deze series van verhalen over hoe we bij Linux kwamen, laten we voor de software en de licenties zorgen

​ We hadden gezien hoe in de jaren zestig de noodzaak om als gelijken met de USSR te concurreren de Verenigde Staten ertoe bracht interuniversitaire samenwerking te zoeken door een netwerk te creëren dat de verschillende onderzoekscentra zou verenigen, en, zoals de ontwikkelaars van dat netwerk, een werkmethodologie creëerden die zou later worden overgenomen door de vrije softwareprojectgemeenschappen. Dankzij deze methodiek werd in de jaren 60 een gemeenschappelijk protocol ontwikkeld voor alle soorten verbindingen.

Tegenwoordig is het onmogelijk om een ​​plek te vinden waar geen computer is. Maar in het begin was het zoiets als wat vandaag een vliegtuig zou zijn van passagiers. Thomas Watson zelf, oprichter van IBM, had in 1949 gezegd

Ik denk dat er een wereldmarkt is voor misschien 5 computers.

Om het onderzoek, de ontwikkeling en de productie van deze apparatuur rendabel te maken, was het nodig om naar alternatieve vormen van commercialisering te zoeken. Voor bedrijven die het zich niet konden veroorloven om apparatuur te kopen of te huren, de optie ontstond om de zendtijd te huren en de technische knowhow te leveren

Volgens deze methodologie gaven klanten de informatietechnologiebedrijven de gegevens die moesten worden verwerkt en de instructies hoe ze dat moesten doen. en ze ontvingen het resultaat enkele dagen later in druk. Oorspronkelijk gebeurde de verwerking een voor een. De zogenaamde batchverwerking.

Hoe we bij Linux kwamen. Software en hardware delen

Eind jaren vijftig werd het eerste timesharing-systeem uitgevonden waarmee een computer een andere taak kon uitvoeren in afwachting van het antwoord. vanaf een printer of ander aangesloten apparaat. Dit verkortte de doorlooptijden aanzienlijk.

Al snel kwamen er bedrijven die een computer hadden gekocht of gehuurd ze ontdekten dat ook zij hun uitrusting tijdens ongebruikte tijd konden huren. Dit was zo winstgevend dat het niet alleen de aanschafkosten afschrijving, het was ook een goede bron van inkomsten.

Anderen werden toegevoegd aan de inkomsten uit het gebruik van de computer en technisch advies. Toen het mogelijk was om op afstand toegang te krijgen tot de computers, werden de huur van ruimte voor gegevensopslag, speciale telefoonlijnen om een ​​directe verbinding te onderhouden en de terminals die toegang mogelijk maakten toegevoegd.

Sommige klanten hadden niet-standaardsoftware nodig voor gegevensverwerking. Dit programma kan worden ontwikkeld door de klant zelf of door het bedrijf dat de dienst heeft geleverd. Sommigen van hen ontdekten dat een programma dat door de ene klant was ontwikkeld, gemakkelijk aan de behoeften van andere klanten kon worden aangepast. In ruil voor de betaling van een royalty aan de oorspronkelijke ontwikkelaar, begonnen ze deze als aanvullende service aan te bieden​ Softwarelicenties waren geboren.

De paradigmaverschuiving begrijpen die dit concept betekendeWe moeten niet vergeten dat de belangrijkste computerfabrikanten voorheen fabrikanten waren van kantoormachines die in wezen mechanisch waren. Het idee dat iets ongrijpbaars gecommercialiseerd kon worden, was nooit bij hem opgekomen. Aan de andere kant, De grote softwareontwikkelaars waren de Amerikaanse universiteiten, die in die tijd meer geïnteresseerd waren in het delen van kennis dan in het genereren van deviezen.

Toen het leveren van software door middel van licenties een bedrijf werd, begonnen degenen die er geld mee verdienden zich te ergeren aan de hardwarefabrikanten en hun gewoonte om het gratis aan te bieden. Zelfs de Amerikaanse regering beschreef deze praktijk als concurrentiebeperkend in een antitrustzaak tegen IBM.

Vier jaar later, in 1974, De Verenigde Staten noemden de software een onderwerp van copyright omdat het "de oorspronkelijke creatie van een auteur" was.

Op dat moment AT&T (een bedrijf dat een aantal artikelen voor zichzelf gaat hebben) begon met het gratis distribueren van de eerste versies van zijn Unix-besturingssysteem aan overheden en universiteiten, maar zonder de herverdeling in de oorspronkelijke vorm of met wijzigingen toe te staan.

Een decennium later Toen hij de markt in handen had, begon hij kosten in rekening te brengen voor updates.

En dat laat ons voor de deur staan ​​van het verhaal van de bebaarde man en de printer, dat zal blijven voor een toekomstig artikel.

Ik beloof dat als ik dit deel van de serie af heb, ik mijn woord zal houden om de bibliografie op te nemen.