Na vele jaren een rechtszaak aangespannen door Oracle tegen Google in verband met het copyright op de java API die in Android wordt gebruikt, het eindresultaat is eindelijk bekend wat de precedenten heeft geschapen voor dit soort situaties.
En het is dat als herinnering, in 2012 was een rechter met programmeerervaring het eens met het standpunt van Google en het gaf toe dat de boom met namen die de API maakt deel uitmaakt van de commandostructuur - de karakterset die bij een bepaalde functie hoort. Een dergelijke set commando's wordt door de auteursrechtwetgeving behandeld als niet auteursrechtelijk beschermd, aangezien duplicatie van de commandostructuur een voorwaarde is voor compatibiliteit en overdraagbaarheid.
Daarom doet de identiteit van de regels met beschrijvingen en declaraties van methodekoppen er niet toe: om vergelijkbare functionaliteit te implementeren, moeten de namen van de functies waaruit de API bestaat, overeenkomen, zelfs als de functionaliteit zelf anders is geïmplementeerd. Aangezien er maar één manier is om een idee of functie uit te drukken, staat het iedereen vrij om identieke uitspraken te gebruiken en kan niemand dergelijke uitspraken overnemen.
Oracle heeft beroep aangetekend en kreeg het Amerikaanse federale hof van beroep tot nietigverklaring het hof oordeelde dat de Java API het intellectuele eigendom van Oracle is. Vanaf dat moment, Google heeft het roer omgegooid en het heeft geprobeerd te bewijzen dat de implementatie van de Java API op het Android-platform redelijk gebruik is en deze poging werd met succes bekroond.
Het standpunt van Google was dat voor het bouwen van draagbare software geen API-licentie nodig was en dat het herhalen van een API om interoperabele functionele tegenhangers te creëren "redelijk gebruik" was. Volgens Google zal de classificatie van API's als intellectueel eigendom een negatieve invloed hebben op de brancheomdat het de ontwikkeling van innovaties ondermijnt, en het creëren van compatibele functionele analogen van softwareplatforms het onderwerp kan worden van juridische claims.
Oracle diende een tweede beroep in en opnieuw werd de zaak in haar voordeel opnieuw onderzocht. De rechtbank oordeelde dat het 'fair use'-principe niet van toepassing is op Android, aangezien dit platform door Google is ontwikkeld voor egoïstische doeleinden, niet geïmplementeerd door de directe verkoop van een softwareproduct, maar door controle over de gerelateerde diensten en advertenties.
Tegelijkertijd behoudt Google de controle over gebruikers via een eigen API voor interactie met zijn services, waarvan het gebruik verboden is om functionele analogen te maken, dat wil zeggen dat het gebruik van de Java API niet beperkt is tot niet-commercieel gebruik. Als reactie hierop diende Google een verzoekschrift in bij een hogere rechtbank en het Amerikaanse Hooggerechtshof onderzocht de IPR IPR-kwestie opnieuw en oordeelde in het voordeel van Google.
En nu Het Amerikaanse Hooggerechtshof oordeelde over de zaak Oracle vs. Google loopt sinds 2010 over het gebruik van de Java API op het Android-platform. Een hogere rechtbank koos de kant van Google en oordeelde dat de Java API redelijk gebruik was.
De rechtbank was het erover eens dat het doel van Google was om een ander systeem te creëren gericht op het oplossen van problemen voor een andere computeromgeving en de ontwikkeling van het Android-platform hielp dit doel te realiseren en populair te maken. De geschiedenis leert dat er verschillende manieren zijn waarop herimplementatie van een interface de ontwikkeling van computerprogramma's kan bevorderen. Het was de bedoeling van Google om dit soort creatieve vooruitgang te boeken, wat de belangrijkste focus is van het auteursrecht.
Google leende ongeveer 11.500 lijnen van API-structuurbeschrijvingen, dat is slechts 0,4% van de 2.86 miljoen lijn API-implementatie. Rekening houdend met de grootte en het belang van het gebruikte deel van de code, beschouwde de rechtbank 11.500 regels als een klein onderdeel van een veel groter geheel.
Als onderdeel van de programmeerinterface zijn de gekopieerde strings onlosmakelijk met elkaar verbonden door andere (niet-Oracle) code die door programmeurs wordt gebruikt. Google heeft het codefragment niet gekopieerd vanwege de perfectie of functionele voordelen, maar omdat het programmeurs in staat stelde bestaande vaardigheden te gebruiken in een nieuwe computeromgeving voor telefoons.