De afgelopen maanden zijn mijn collega's en ik aan het dekken geweest Nieuws over het laatste nieuws op het gebied van kunstmatige intelligentie. Zoals zoveel andere dingen, zijn deze prestaties het resultaat van een lange weg die begon in de verbeelding van romanschrijvers en een aantal ingenieuze zwendelpraktijken omvatte. In dit bericht en de volgende berichten gaan we een korte geschiedenis van kunstmatige intelligentie schrijven.
Hoewel deze technologieën al geruime tijd bij ons zijn ze waren niet beschikbaar voor de algemene consument. Althans niet met het kwaliteitsniveau Ze hebben diensten zoals ChatGPT.
Een korte geschiedenis van kunstmatige intelligentie
Niemand weet precies wanneer mensen op het idee kwamen om kunstmatig tools te maken die dezelfde dingen zouden kunnen doen. Maar, het idee komt zowel in de mythologie als in de literatuur voor. Er was natuurlijk geen sprake van microprocessoren of software, maar van min of meer antropomorfe constructies.Het is gemaakt met klei, hout of zelfs delen van menselijke lichamen.
En natuurlijk was er geen tekort aan vervalsingen.
Rond het jaar 800 koos het beeld van de God Amon de opvolger van de farao uit de erfgenamen die ervoor paradeerden. Nadat hij hem bij de schouder had genomen, zou hij een toespraak houden. MIT en OpenAI zouden jaloers zijn op deze technologie, ware het niet dat de software die erop draaide een verborgen priester was.
In de volgende eeuwen Er werden verschillende machines gebouwd die, aangedreven door water of stoom, bepaald gedrag imiteerden of bepaalde taken uitvoerden die typisch zijn voor mens of dier.. Ze stonden bekend als automaten.
Automaten kunnen natuurlijk niet worden geclassificeerd als kunstmatige intelligentie. Volgens de klassieke definitie van Marvin Minsky:
Kunstmatige intelligentie is de wetenschap die probeert machines taken te laten uitvoeren waarvoor intelligentie nodig zou zijn als ze door mensen zouden worden gedaan.
Turing en het Entscheidungs-probleem
Volgens historici, dankzij het Entscheidungsprobleem werd de eerste concrete stap naar kunstmatige intelligentie gezet. Nee, ik schrijf mijn niesbuien niet op. Het woord is bedacht door de wiskundige David Hilbert in 1928. Het probleem achter de term is dat van weten of er wiskundige problemen zijn die niet op een systematische manier kunnen worden opgelost.
Wiskundigen bellen Beslisbare problemen voor diegenen die twee mogelijke antwoorden hebben: JA of NEE. Twee voorbeelden zouden zijn
Is x een priemgetal?
Is X*Y gelijk aan Z?
Dit type probleem kan worden opgelost door iedereen die een methode volgt op dezelfde manier waarop je een cake kunt bereiden met de instructies van een kookrecept. Het is gewoon een kwestie van tijd. Hilbert wilde het weten als er beslisbare problemen waren die het gebruik van een methode niet toelieten.
Tegenwoordig is de naam Alan Turing algemeen bekend, voornamelijk vanwege zijn bijdrage aan het ontcijferen van Enigma, de codemachine van nazi-Duitsland, en zijn veroordeling voor homoseksualiteit tien jaar later. Weinigen weten dat een van zijn eerste prestaties het beantwoorden van het Entscheidungs-probleem was.
Zijn methode was om je voor te stellen het bestaan van een machine die problemen zou oplossen door instructies in wiskundige vorm uit te voeren. Met andere woorden, het apparaat las symbolen op een band en manipuleerde ze volgens een reeks instructies.
Volgens Turing had deze machine een onbeperkte geheugencapaciteit dankzij een oneindige tape verdeeld in vierkanten, waarin elk een symbool kon worden afgedrukt. De machine moet te allen tijde een geladen symbool hebben dat kan worden gewijzigd. De modificatie waaraan het wordt onderworpen wordt mede bepaald door het symbool zelf. Symbolen elders op de band hebben geen invloed op het gedrag, tenzij de band wordt verplaatst en een ander symbool de plaats van het gelezen symbool inneemt.
De onderdelen van de machine zijn dan:
- Een tape verdeeld in dooss die symbolen bevatten (Er is een speciaal symbool voor de lege vakken
- verder die symbolen leest en schrijft en de band verplaatst.
- Een opname die op elk moment de status van de machine aangeeft.
- een reeks instructies die uit het symbool- en statusregister aangeeft wat er vervolgens moet gebeuren.