Chesterton zei dat de functie van journalisten is om de dood van Lord Jones te communiceren aan mensen die geen idee hadden dat er iemand met de naam Lord Jones leefde. De waarheid is dat, met uitzondering van een klein aantal karakters die bekend zijn bij het grote publiek, de wereld van technologie zit vol met zeer waardevolle mensen waar we niets van weten totdat een overlijdensadvertentie ons herinnert aan hun bijdragen.
Kort na de dood van Steve Jobs stierf bijvoorbeeld Dennis Ritchie. Ritchies bijdragen waren veel indrukwekkender dan die van Jobs. Hij leidde de ontwikkeling van Unix en was een van de makers van de programmeertaal C. Twee dingen zonder welke Apple niet zou zijn wat het is.
Op het moment van zijn overlijden en op de tiende verjaardag was de impact echter veel minder.
Over de dood van Jay Last
Een andere waardevolle vreemdeling was Jay Last. Laatste, die op 92-jarige leeftijd is overleden, Hij was een van de uitvinders van de siliciumchip. Zijn bedrijf was een van de eerste acht die naar Silicon Valley verhuisden en de financiële, culturele en economische basis legden voor wat lange tijd de computertechnologiehoofdstad van de wereld was.
De zoon van immigranten, een Duitser en een Schots-Iers (beiden leraar), emigreerde op 16-jarige leeftijd vanuit zijn geboorteplaats om deel te nemen aan de fruitoogst in Californië. Omdat hij voor de start arriveerde, moest hij leven van 5 cent wortelen per dag totdat hij kon beginnen met werken.
In 1956 voltooide Last een doctoraat in de natuurkunde aan het Massachusetts Institute of Technology toen hij bezoek kreeg van William Shockley, mede-uitvinder van de transistor en toekomstige Nobelprijswinnaar, die aanbood om lid te worden van een nieuwe groep die een siliciumtransistor wilde commercialiseren in een laboratorium in de buurt van Palo Alto, Californië.
Het was noch de reputatie van Shockley, noch de uitdaging die Last deed besluiten het aanbod te accepteren. Hij deed dit omdat het nieuwe laboratorium zich in de vallei van Noord-Californië bevond, waar hij een zomer had doorgebracht met het oogsten van fruit nadat hij vanuit zijn huis in het staalgebied van Pennsylvania had gelift.
In de nieuwe baan duurde het niet lang. Geconfronteerd met zijn baas, samen met zeven andere collega's bekend onder de sympathieke naam "The Eight Traitors", richtte hij zijn eigen transistorbedrijf op, bekend als Fairchild Semiconductor., in wat nu wordt beschouwd als de geboorteplaats van Silicon Valley.
In dit bedrijf ontwikkelde dr. Last samen met zijn team van wetenschappers een fundamentele techniek die nog steeds wordt gebruikt om computerchips te maken.
De uitvinding van Fairchild Semiconductor
Shockley en zijn team gebruikten materialen zoals silicium en germanium om de transistor te creëren, een superieur alternatief voor traditionele vacuümbuizen. Het probleem van hoe ze te verbinden om een grotere machine te bouwen bleef echter bestaan.
Last en zijn team probeerden chemische verbindingen te gebruiken om de transistors op een stuk silicium te etsen, ze te snijden en te verbinden met individuele draden, maar de methode bleek moeilijk en duur en de resultaten voldeden niet aan de verwachtingen.
Het was toen dat een van de oprichters van Fairchild, Robert Noyce, stelde voor om hetzelfde vel silico te gebruiken om zowel de transistors als de draden te bouwen. Het is de methode die vandaag de dag nog steeds wordt gebruikt.
De laatste jaren
Jay Last was 47 jaar met pensioen uit de computerindustrie en beheerde zijn investeringen en zijn collecties Afrikaanse kunst- en citrusdooslabels. Daarnaast was hij schrijver en beoefende hij bergbeklimmen.
Als een merkwaardig feit, terwijl hij zijn doctoraat afrondde, kreeg hij naast Shockley's aanbod nog een ander om de functie van directeur van het glaslaboratorium in Butler, Pennsylvania, waar hij tijdens de zomers had gewerkt, op zich te nemen. Toen hij het zijn ouders vertelde, zei zijn moeder: 'Jay, je kunt veel beter dan dat met je leven.'
Dus je kent kinderen. Besteed aandacht aan je moeders. Ze zullen een revolutie teweegbrengen in de computerindustrie en zullen hun laatste jaren kunnen besteden aan het verzamelen van etiketten van citrusdozen.