Van de meest absurde politieke discussies die ik heb meegemaakt, is ongetwijfeld de ergste die van degenen die geloven dat wat bepaalt of een organisatie al dan niet efficiënt is, is of ze wordt bestuurd door de staat of door particuliere bedrijven. Beide zijn even absurd omdat mensen in een van beide even (on)bekwaam zijn in dezelfde verhouding.
In ieder geval heeft elk type zijn eigen exemplaar. Bijvoorbeeld, Bell-laboratoria moesten lijden onder twee klassen van individuen die in de staat zwermen; de demagogen en de kruisvaarders.
De demagogen treden in functie door middel van een volksstemming en doen er alles aan om die te verkrijgen. Dat is de reden waarom ze op zoek zijn naar elk snel en tijdelijk succes dat ze kunnen verzilveren bij de volgende verkiezingen. De Crusaders zijn beroepsambtenaren die ervan overtuigd zijn dat als ze de regels niet naar de letter toepassen, de westerse en christelijke wereld (vervangen door het halfrond, religie of politieke filosofie die daarbij hoort) onherstelbaar zal instorten.
Het telefoonmonopolie van AT & T, bestaande uit het moederbedrijf, een aantal lokale telefoonaanbieders, een fabrikant van telefoonapparatuur (Western Electric) en Bell Labs bood lange tijd een fatsoenlijke telefoondienst aan miljoenen gebruikers in de VS tegen een redelijke prijs. De werknemers verdienden relatief hoge salarissen en het onderzoek van Bell Labs droeg bij aan het wetenschappelijke, technologische en militaire leiderschap van het land.
Dit was echter niet genoeg voor de demagogen en kruisvaarders. De eerste wilde nog lagere prijzen voor het telefoonabonnement. Deze laatste waren boos omdat ze de antitrustwetgeving niet strikt konden handhaven.
Doorheen zijn geschiedenis heeft AT&T toegegeven aan kleine problemen. Het stopte met het kopen van telefoonaanbieders en beperkte de verkoop van telefoonapparatuur tot de lokale markt.
In 1949 ging het ministerie van Justitie langs de fabrikant van de apparatuur, Western Electric. Ze wilden dat AT&T om prijzen zou concurreren met andere concurrenten. De rechtszaak werd enkele jaren later beslecht met tussenkomst van functionarissen van president Eisenhower die het bedrijf vertelde wat voor soort deal te bieden. En hier wordt het interessant voor ons.
AT&T kon het telefoonmonopolie behouden zolang zijn activiteiten beperkt waren tot openbaar gereguleerde communicatiediensten of militair werk. Met andere woorden, het stopte met het betreden van de computer- of consumentenelektronicamarkt. Bovendien stemde het ermee in om zijn huidige en toekomstige Amerikaanse octrooien in licentie te geven aan alle Amerikaanse aanvragers, "zonder limiet op de tijd of het gebruik dat aan hen kan worden gegeven."
Met andere woorden, AT&T sloot zich niet alleen af van andere snelgroeiende markten. Het vergemakkelijkte ook de opkomst van nieuwe concurrenten op de natuurlijke markt.
In de artículoenvio anterieure Ik vertelde hoe de kosten van het bedrijf stegen terwijl nieuwe concurrenten de meest winstgevende markt bedreigden. Die met internationale gesprekken. Het bedrijf wilde de subsidieregeling voor lokaal bellen doorbreken door de prijzen te verhogen, maar politici gedreven door de media lieten een kreet in de lucht horen.. Het was toen dat de kruisvaarders van het ministerie van Justitie, gebruikmakend van het machtsvacuüm dat voortvloeide uit de verwijdering van Richard Nixon, voor de jackpot gingen. De ontbinding van het telefoonmonopolie.
Bijna tien jaar later, toen niemand aan het nadenken was en bijna niemand wilde dat het proces voorspoedig zou verlopen, AT&T stemde ermee in om zijn lokale dochterondernemingen af te stoten in ruil voor de mogelijkheid om de computermarkt te betreden en Western Electric en Bell Labs te behouden. Hij had de knowhow om het te doen, maar hij miste de marketingstructuur. Uw concurrenten die hebben geprofiteerd van de kennis die bij Bell Labs is gegenereerd, als ze die hadden. Het is niet verwonderlijk dat het computeravontuur een mislukking was.
Bell-laboratoria veranderden van eigenaar en tegenwoordig, veel kleiner en minder belangrijk, zijn eigendom van Nokia.
Ik weet niet of de telefoondienst in de VS beter of goedkoper zal zijn. Wat zeker is, is dat het land niet meer het technologische leiderschap heeft dat het in de vorige eeuw had bereikt.
Voor volgend jaar beloof ik je de geschiedenis van Unix. Gefeliciteerd!
Bibliografie
Ik raakte geïnteresseerd in AT&T en Bell Labs toen ik een klassiek Peter Drucker-boek las genaamd Management. Taken, verantwoordelijkheden en praktijken. In verschillende hoofdstukken praat hij over de rol van Theodore Vail, niet alleen bij het creëren van het monopolie, maar ook over de regelgevende instanties. Het verschijnt niet in Amazon Spanje met die titel, dus het is waarschijnlijk dat het met een andere titel is gepubliceerd.
Drucker was ook de bron voor de redenen en de wijze van ontbinding. Hij wijdt een heel hoofdstuk van zijn boek aan het onderwerp De grenzen van het bestuur.
Het boek van Jon Gertner, De ideeënfabriek (Er schijnt geen Spaanse vertaling te zijn) niet alleen presenteert het op een fascinerende manier de geschiedenis van de laboratoria vanaf hun oorsprong tot het moment van ontbinding. Het maakt ook een zeer interessante analyse van de veranderingen in innovatiemodellen.
De persoonlijkheid van Claude Shannon past in geen enkel boek. Sony en Gadner vertellen hoe Claude Shannon het informatietijdperk heeft uitgevonden in Een geest in het spel. Paul J Nahin van zijn kant onderzoekt de invloed van het werk van George Boole en zijn invloed op Shannon in De logicus en de ingenieur:
Nou, we hadden bijna Unix bereikt dat verhaal dat ik wil weten :) Ik vond deze prehistorie van Unix leuk, het deed me veel aan dit boek denken https://framabook.org/histoiresetculturesdulibre/ Bedankt voor dergelijke inhoud, het is noodzakelijk om de geschiedenis van informatica te herinneren :)
Bedankt voor je reactie.
“Van de meest absurde politieke discussies die ik heb moeten meemaken, is ongetwijfeld de ergste die van degenen die geloven dat wat bepaalt of een organisatie efficiënt is of niet, is of ze wordt bestuurd door de staat of door particuliere bedrijven. Beide zijn even absurd omdat mensen in een van beide even (on)bekwaam zijn in dezelfde verhouding.
Er is veel verschil tussen de efficiëntie van een door de staat bestuurde organisatie ten opzichte van de particuliere sector. Dit komt door de reikwijdte, de drijfveren en de belangen, aangezien de reikwijdte nooit hetzelfde zal zijn aangezien de Staat een monopoliserende entiteit is met geweld, zijn de politieke drijfveren en belangen ook niet gelijk aan de economische belangen. Daarom zal elke particuliere organisatie die het voordeel van de reikwijdte van de staat verkrijgt door laatstgenoemde, lijden onder het probleem van de economische berekening door gebrek aan competentie, wat leidt tot het falen van de administratie.