In de eerdere artikelen we zagen hoe AI-onderzoek ging van de frivoliteit van het proberen een mens van een machine te onderscheiden of de architectuur van de hersenen na te bootsen naar software die het denkproces nabootst.
Als de eerste vorderingen kwamen van natuurkundigen, biologen, fysiologen en wiskundigen, zou de volgende grote sprong uit onverwachte hoek komen, de politicologie.
Simon en rationaliteit
Als je Bedrijfskunde had gestudeerd, moest je waarschijnlijk een dik boek in de wieg leggen genaamd administratief gedrag. Voor wat meestal de bibliografie van de race is, is het een boek dat best nuttig en interessant is, hoewel een beetje compact.
De auteur is een heer hij zou de Nobelprijs voor economie krijgen voor het weerleggen van een van de meest geliefde dogma's van de economische wetenschap. Die van de rationele consument.
Afgestudeerd in Politicologie zijn carrière begon met het bestuderen van gemeentebesturen en na een korte periode in het bestuursorgaan van het Marshallplan, was hij mede-oprichter van en doceerde hij in het afstudeerprogramma Industrial Administration van wat nu bekend staat als Carnegie Mellon University.
Wat is de overeenkomst tussen bureaucratieën en kunstmatige intelligentie? Het besluitvormingsproces.
De klassieke economen hebben altijd beweerd dat we rationele besluitvormers zijn. Met andere woorden, vóór een reeks alternatieven, zakenmensen of consumenten, zullen we de optie kiezen die de voordelen maximaliseert of de kosten het meest verlaagt. De conclusie hiervan is dat we, gegeven dezelfde reeks alternatieven en omstandigheden, allemaal dezelfde beslissing zullen nemen.
Simon bagatelliseerde de reikwijdte van die veronderstelde rationaliteit. Hij voerde aan dat de beslisser nooit alle beschikbare alternatieven in overweging neemt en dat we niet allemaal dezelfde criteria gebruiken bij het evalueren ervan. Wat we wel doen, is dezelfde criteria toepassen op alle problemen alsof het een kookrecept is. Dat was de basis van heuristiek of op regels gebaseerd programmeren.
Weer een bijdrage van Simon overgenomen door Artificial Intelligence Het is het opdelen van doelen in kleinere subdoelen. Het bereiken van de subdoelen maakt het gemakkelijker om het algemene doel te bereiken.
De eerste software voor kunstmatige intelligentie
Met de hulp van Allen Newell, afgestudeerd in natuurkunde, en C Shaw, een actuaris die computerprogrammeur is geworden, Simon begon met de ontwikkeling van Logic Theorist, dat wordt beschouwd als het eerste programma voor kunstmatige intelligentie in de geschiedenis.
Hoewel de oorspronkelijke bedoeling was dat het programma schaak- of geometrische problemen zou oplossen, werd het uiteindelijk gebruikt om stellingen uit een bekend wiskundeboek op te lossen. Hoe dan ook, in tegenstelling tot de Turing-machine, was het doel niet om wiskundige problemen op te lossen, maar om de manier na te bootsen waarop mensen door middel van selectieve heuristieken de volgende stap bepaalden wat ze moesten doen.
Het zoeken naar het juiste antwoord kan grafisch worden weergegeven als een boomstructuur.. Deze grafiek staat bekend als een zoekboom.
Aan de basis van de zoekboom staat de initiële hypothese. Takken komen uit de wortel waarin variaties van de oorspronkelijke hypothese zich bevinden, die het resultaat zijn van het toepassen van de regels van de logica erop. Andere manipulaties worden toegepast op elk van de takken, waardoor subtakken worden gegenereerd. Het proces wordt herhaald totdat de gewenste conclusie is bereikt.
Het doel van het programma van Simon en zijn metgezellen was niet het bewijzen van de stelling, maar het vinden van het pad dat naar dat bewijs zou leiden.. De applicatie verkende de boom volgens bepaalde vooraf ingestelde regels om de tak te vinden die het meest waarschijnlijk tot het juiste resultaat zou leiden. Hij bleef het proces herhalen totdat hij het juiste pad vond.
Waren de eerste pogingen tot kunstmatige intelligentie aan de kant van het nabootsen van de architectuur van de hersenen, Simon en zijn collega's gingen de andere kant op. Ze bootsten na hoe een computer met mensen werkt. Voordat de codeeropdracht begon, ontving een groep studenten, vergezeld door Simons vrouw en kinderen, kaarten met de subroutines en logische regels in het Engels en simuleerde het gedrag van de programmaonderdelen.