Computers in de USSR. Het verhaal van de andere kant van het IJzeren Gordijn

Onze bespreking van de prehistorie van Linux was gericht op het Westen en in het bijzonder op de Verenigde Staten. Dit komt doordat de meeste beschikbare bibliografie uit dat land komt. Echter, dde andere kant van het IJzeren Gordijn (IJzeren Gordijn, als je wilt) computergebruik had een interessante ontwikkeling. Hoewel het misschien niet veel invloed heeft gehad op de geboorte van Linux, gratis software of internet, is het dat nog steeds het verhaal van mensen wier liefde voor kennis en passie voor technologie hen ertoe aanzette een sprong voorwaarts te maken ondanks de beperkingen.

Dat moet je erkennen de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken (USSR) en de landen die onder haar invloedssfeer stonden, hadden altijd een zeer goede basiswetenschap. De Polen waren de eersten die Enigma (de nazi-coderingsmachine) kraken, terwijl Oost-Duitse optische producten in trek waren bij fotografen en astronomen over de hele wereld. We mogen ook niet vergeten dat de USSR een pionier was op het gebied van ruimteonderzoek.

Het probleem dat ze altijd hadden het was zijn onvermogen om zijn wetenschappelijke prestaties om te zetten in kwaliteitsproducten.

Na het einde van de Tweede Wereldoorlog begonnen de Verenigde Staten en de USSR de zogenaamde Koude Oorlog. Dit omvatte allerlei schermutselingen met uitsluiting van directe militaire confrontaties. Een van de slagvelden was propaganda.

Het tijdschrift Time publiceerde in 1950 een foto van de elektromechanische computer Mark III en de titel "Kan de mens een superman maken?" van de Sovjetpers reageerden ze met een bespotting van de kapitalistische droom om de arbeiders te vervangen klassebewuste en menselijke soldaten, die ervoor konden kiezen om niet voor de bourgeoisie te vechten, door gehoorzame robots.

ook belachelijk gemaakt het idee om computers te gebruiken om economische informatie te verwerken en ze vergeleken Amerikaanse zakenmensen die verslaafd zijn aan informatie met hun mede-hypochonders die dol zijn op receptpillen.

Cybernetica is de wetenschap die de communicatie- en automatische regelsystemen van levende wezens bestudeert en deze toepast op elektronische en mechanische systemen die op hen lijken. Voor een tijdje, het was ook het middelpunt van de aanval door enkele Russische academici. De psycholoog Mikhail Iaroshevskii definieerde het als

Een moderne pseudo-theorie vervaardigd door onwetende filosofen en totaal vijandig tegenover de mensen en de wetenschap

Van wat we kunnen opmaken uit de geraadpleegde bibliografie, geen van de kritiek kwam van specialisten over het onderwerp​ Ze waren bijna allemaal gebaseerd op een artikel van een wetenschapsjournalist uit een tijdschrift van algemeen belang, dat op zijn beurt weer werd geïnspireerd door het Time-artikel. Zoiets als iemands mening over de Sovjet-computerindustrie uit een tweet die commentaar geeft op dit artikel.

Eerlijk zijn tegenover de Russen, de westerse reguliere pers was en is nog steeds volkomen onwetend van technologie.

Computers in de USSR. De uitspraken en de feiten

Op hetzelfde moment dat haar journalisten haar beschimpten, het leger en de wetenschappers werkten om niet achter te blijven op het Westen.

Sergei Sobolev zelf, de belangrijkste wiskundige van het Sovjet-kernwapenprogramma, promootte onvermoeibaar de ontwikkeling van nieuwe computers. Zo verscheen de eerste computer van de Sovjet-Unie, de MESM, en de eerste kleine computer, de M-1.

Moskou had zelfs twee verschillende teams die strijden​ De ene werd gesponsord door de Sovjet Academie van Wetenschappen en de andere door het Ministerie van Fabricage van Machines en Instrumenten. De tweede was de winnaar en er werden zeven exemplaren van Strela, een computer ter grootte van een kamer, geproduceerd.

Strela was bedoeld voor militaire toepassingen. Hij speelde een sleutelrol bij het ontwerp van de waterstofbom, bij de efficiëntie-simulaties van nucleaire aanvallen, bij het ontwerp van het raketafweersysteem en in vele andere marine- en luchtmachtprojecten.

Hoe dan ook, Ook het project van de Sovjet Academie van Wetenschappen, BESM genaamd, werd niet vergeten. Een verbeterde versie het zou de snelste computer van Europa worden.

Zelfs vandaag, 29 jaar na de verdwijning van de USSR, is het nog steeds onmogelijk om een ​​emotieloze analyse te maken zonder fanatici van de ene of de andere kant die in de halsader springen van degene die dat probeert. Een ding is duidelijk, lDe geschiedenis van de Sovjetcomputing in zijn vroege stadium is de geschiedenis van de strijd van wetenschappers tegen bureaucraten​ Historici verwijzen naar hoe onderzoekers hun werk moesten onderbreken om politieke indoctrinatiesessies bij te wonen die kritiek op computers bevatten.

Ik wou dat je kon zeggen dat die stierf met de Sovjet-Unie. Maar in westerse landen worden degenen die op zoek zijn naar technologische vooruitgang nog steeds gehinderd door bureaucraten en politici.

In het volgende artikel gaan we verder met de geschiedenis van computers aan de andere kant van het IJzeren Gordijn.