Όταν έπρεπε να αποφασίσω πώς θα ήταν ο πρώτος μου υπολογιστής, η επιλογή ήταν λίγο πολύ απλή: ένας πύργος χωρίς επωνυμία με τον μέγιστο σκληρό δίσκο, επεξεργαστή και μνήμη RAM. Το λειτουργικό αν και ζήτησα dual-boot το έκανα αργά (όταν μου είχε ήδη παραδοθεί) και συνήθισα να χρησιμοποιώ τα Windows. Αργότερα αγόρασα ένα iMac και επιδιορθώθηκε επίσης. Οι φορητοί υπολογιστές κάποτε ήταν ακριβοί και λιγότερο ισχυροί, αλλά αυτό δεν είναι τόσο πολύ πια, και τώρα προτιμώ τους υπολογιστές που μπορώ να χρησιμοποιήσω οπουδήποτε. Αυτήν τη στιγμή έχω δύο, ένα παλαιότερο και ένα νεότερο και φαίνεται ότι η Canonical ήθελε να δώσει στο παλιό μου Lenovo μια δεύτερη νεότητα με Ubuntu 23.04.
Το Lenovo μου είναι πολύ κοντά στην τρίτη δεκαετία της δεκαετίας του 2000. Με Intel I3, σκληρό δίσκο και 4 GB μνήμης RAM, λίγα μπορούν να ζητηθούν από αυτό. Δεν λειτούργησε ποτέ καλά με τα Windows, αλλά λειτούργησε αξιοπρεπώς με τις πιο πρόσφατες εκδόσεις του Ubuntu για χρήση του Unity και την πρώτη από την επιστροφή του στο GNOME. Όλα όμως άρχισαν να αλλάζουν τα τελευταία δύο χρόνια. Έβαλα dual startup για να καλύψω όλες τις δυνατότητες, κοστίζει πολύ η μετακίνηση των Windows 11 και, καλά, με το Ubuntu 22.04... μετακινήθηκε ας πούμε. Αργότερα, όταν Διορθώθηκαν προβλήματα με το Kodi, Αποφάσισα να κάνω ενημέρωση στις 22.10 και η κίνηση αποδείχθηκε περισσότερο κακή παρά καλή.
Ονομάστε το Ubuntu 23.04, πείτε το Linux 6.2, πείτε το GNOME 44…
Η αλήθεια είναι ότι από τότε που ανέβηκα κινητικό kudu Έχω χρησιμοποιήσει το Lenovo μου σε μερικές περιπτώσεις. Το κέντρο πολυμέσων μου είναι τώρα το Raspberry Pi, με LibreELEC για πολυμέσα και RetroPie για περιστασιακά παιχνίδια, επομένως δεν δοκίμασα πλήρως την απόδοση με την παλαιότερη έκδοση του Ubuntu. Ναι, το έκανα αρκετές φορές, και πιθανότατα λόγω των ενημερώσεων χωρίς παρακολούθηση, εκείνων των ενημερώσεων που εφαρμόζονται αυτόματα για ασφάλεια πάνω από όλα, που η Lenovo άργησε να ανταποκριθεί ακόμη και στις παραγγελίες μου με φερεγγυότητα, ίσως περισσότερο από μία ώρα.
Μόλις χθες, αφού έπρεπε να αναδιατάξω κάποια έπιπλα σε ένα δωμάτιο του σπιτιού μου που μόλις είχε βαφτεί, πήρα αυτό το φορητό υπολογιστή χωρίς πολλές ελπίδες και αναβάθμισα στο Ubuntu 23.04 αμέσως, όπως είχα κάνει με το 22.10. Το παρακάτω GIF καθορίζει τέλεια το πρόσωπό μου όταν αρχίζω να αλληλεπιδρώ με τη νέα μου εγκατάσταση:
Τι συνέβη? Δεν έχω την απάντηση. Λαμβάνοντας υπόψη ότι με το 22.04 η ομάδα κινήθηκε λίγο-πολύ καλά, είναι πιθανό να υπήρχε κάτι που δεν είχε τόσο καλή διαχείριση στο 22.10 ή ότι κατά την άμεση ενημέρωση κάτι δεν πήγε όσο καλά θα μπορούσε. Μπορεί επίσης να έχει να κάνει με βελτιώσεις απόδοσης από GNOME 44, καθώς και με τον πυρήνα, Linux 6.2. Μιλώντας για τη διαχείριση, ίσως οι ενημερώσεις χωρίς επίβλεψη γίνονται καλύτερα, αλλά το Kinetic Kudu δεν τα πήγαινε καλά για μένα ακόμα και όταν δεν εκτελούνταν στο παρασκήνιο.
Έφιππος…
Στο Twitter διάβασα ότι ο επίσημος λογαριασμός του Ubuntu φούσκωσε το στήθος του αναφέροντας αυτό η απόδοση είχε βελτιωθεί μετά την κυκλοφορία του Ubuntu 23.04. Σε εκείνο το tweet απάντησε το διάσημο μέσο OMG! Ubuntu! λέγοντας κάτι σαν "μέχρι να δείτε ότι τα σημεία αναφοράς στα βιντεοπαιχνίδια είναι χειρότερα», αλλά αυτό το tweet φαίνεται να έχει διαγραφεί. Το θέμα είναι ότι οι επίσημες πληροφορίες αναφέρουν βελτιώσεις απόδοσης, αλλά αυτή είναι μια καινοτομία που έχει ελάχιστα νέα αφού, νομίζω, το GNOME 41. Στο GNOME 40 έγινε η θεαματική αλλαγή που μας έκανε να δούμε την επιφάνεια εργασίας με διαφορετικό τρόπο, και ήταν από την επόμενη έκδοση όταν άρχισαν να γυαλίζουν τα πράγματα και να κάνουν τα πάντα να αποδίδουν καλύτερα.
Επομένως, δεν ξέρω τι είναι, αλλά είναι. Μπορεί να είναι ένα φαινόμενο εικονικού φαρμάκου μετά από μια κακή ενημέρωση του Kinetic Kudu, στην πραγματικότητα η πρώτη μου ενημέρωση από τη μια έκδοση του Ubuntu στην άλλη χωρίς να ξεκινήσω από την αρχή. θα μπορούσε να είναι ο πυρήνας, θα μπορούσε να είναι GNOME 44 Ή θα μπορούσε να είναι οι προσωπικές τροποποιήσεις που κάνει η Canonical στο καθαρό GNOME, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτή τη στιγμή έχω ένα φορητό υπολογιστή ζωντανό και κλωτσιές που φαινόταν να το έχει πετάξει.
Ευχαριστώ που μοιραστήκατε την εμπειρία σας, η αλήθεια μου φαίνεται εξαιρετικά νέα και ελπίζω τα προϊόντα που προέρχονται από αυτή τη διανομή να βγουν το ίδιο γυαλιστερά.