Φτάνουμε στο τρίτο αυτής της σειράς άρθρων αφιερωμένων στη διάδοση τα βασικά του cloud computing και των εναλλακτικών λύσεων ανοιχτού κώδικα διαθέσιμο έτσι ώστε οι χρήστες να μπορούν να συνεχίσουν να διατηρούν τον έλεγχο του απορρήτου και της ιδιοκτησίας των δεδομένων τους.
En πρώτα Αναθεωρούμε το τεχνολογικό υπόβαθρο που θα οδηγούσε στην εμφάνιση του παραδείγματος cloud computing και το δεύτερο παραθέτουμε τα πιο σημαντικά ορόσημα που το οδήγησαν να κυριαρχήσει.
Δεδομένου ότι αυτή η σειρά στοχεύει να είναι μεγαλύτερη από ένα από τα σάγκα του Ρικ Ριόρνταν, επωφεληθείτε από τη φόρμα σχολίων για να υποδείξετε ποια θέματα θέλετε να καλύψουμε σχετικά με το cloud.
Για τους σκοπούς αυτού του άρθρου θεωρούμε το cloud computing ως μια μορφή διαχείρισης πόρων υπολογιστή στον οποίο Ο τοπικός εξοπλισμός και οι συσκευές αποθήκευσης αντικαθίστανται από εικονική υποδομήμεγάλο. Η πρόσβαση των χρηστών σε πόρους αποθήκευσης και επεξεργασίας γίνεται εξ αποστάσεως. Ενώ, οι πόροι κατανέμονται αμέσως καθώς ο χρήστης το χρειάζεται.
Σε αυτήν τη σειρά άρθρων χρησιμοποιούμε πολύ η λέξη εξωτερική ανάθεση. Όπως εξήγησα στην πρώτη ανάρτηση, δεν αναφέρεται στην ιδιοκτησία του εξοπλισμού υπολογιστών που χρησιμοποιείται, αλλά στο ανάθεση εργασιών που είχαν προηγουμένως πραγματοποιηθεί στον τοπικό υπολογιστή του χρήστη σε έναν απομακρυσμένο υπολογιστή.
Οι τύποι σύννεφων. Τι είναι το δημόσιο σύννεφο
Καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται, τα όρια μεταξύ των τύπων των διαθέσιμων λύσεων θολώνουν. Ωστόσο, επειδή αυτό το ιστολόγιο απευθύνεται περισσότερο σε ερασιτέχνες χρήστες από τους επαγγελματίες, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα ακόλουθα κριτήρια σύμφωνα με παραμέτρους όπως ιδιοκτησία, στόχους, αριθμός χρηστών και τη μορφή διαχείρισης.
Έτσι μπορούμε να μιλήσουμε για:
Δημόσιο σύννεφο: Το ακίνητο και η διαχείριση πόρων είναι υπεύθυνη για τρίτουςή ποιος τους αναθέτει σύμφωνα με τις ανάγκες του διαφορετικούς τελικούς χρήστες που δεν έχουν σχέση μεταξύ τους.
Ιδιωτικό σύννεφο: Είναι μια λύση cloud computing αναπτύχθηκε για έναν συγκεκριμένο χρήστη (Λάβετε υπόψη ότι αυτός ο χρήστης είναι συνήθως ένας μεγάλος οργανισμός) Είναι πιθανό αυτός ο χρήστης να είναι ο κάτοχος των πόρων ή / και ότι αυτοί στεγάζονται φυσικά στις εγκαταστάσεις τους.
Υβριδικό σύννεφο: Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε συνδυασμός των δύο προηγούμενων. Είναι πιθανός κάποιος βαθμός ανταλλαγής μεταξύ των δύο.
Πολλαπλό ηχείο: Εδώ ανεβαίνουμε το ante. Σε αυτήν την περίπτωση οι χρήστες έχουν πρόσβαση σε πολλά σύννεφα και των δύο τύπων. Αυτά μπορεί ή όχι να διασυνδέονται.
Το δημόσιο σύννεφο
Ένα δημόσιο σύννεφο αποτελείται από ένα σύνολο υπηρεσιών που παρέχονται σε εικονική μορφή. Αυτές οι υπηρεσίες παρέχονται από ένα τρίτο μέρος που χρησιμοποιεί το απαραίτητο υλικό και λογισμικό και κατανέμει πόρους σύμφωνα με τις ανάγκες των πελατών. Η ανάθεση γίνεται συνήθως αυτόματα.
Όσον αφορά το λογισμικό και το υλικό που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του, Τα δημόσια σύννεφα δημιουργούνται με τον ίδιο τρόπο όπως τα ιδιωτικά σύννεφα. Οι δύο τύποι χρησιμοποιούν ένα σύνολο τεχνολογιών για να εικονικοποιήσουν πόρους σε κοινόχρηστες ομάδες, να προσθέσουν ένα επίπεδο διοικητικού ελέγχου και να αυτοματοποιήσουν τις λειτουργίες αυτοεξυπηρέτησης. Αυτό που κάνει ένα σύννεφο δημόσιο είναι ότι οι παραλήπτες της υπηρεσίας είναι πολλοί πελάτες άτομο.
Η μεγάλη πρόκληση είναι να διασφαλιστεί ότι όλη αυτή η τεχνολογία είναι ομοιόμορφα ενσωματωμένη μεταξύ τους και με την τεχνολογία που χρησιμοποιείται εσωτερικά από κάθε έναν από τους πελάτες.
Πώς λειτουργεί ένα δημόσιο σύννεφο
Ο καλύτερος τρόπος για να κατανοήσετε πώς λειτουργεί ένα δημόσιο σύννεφο είναι να σκεφτείτε τον τρόπο με τον οποίο έχουμε πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα, φυσικό αέριο ή τρεχούμενο νερό.
Ακόμα και εκείνοι από εμάς που κατέχουμε το σπίτι στο οποίο ζούμε δεν είναι οι ιδιοκτήτες του νερού που πίνουμε, του αερίου με το οποίο θερμαίνουμε τα τρόφιμα μας ή της ηλεκτρικής ενέργειας με την οποία ανάβουμε. Το πιο σημαντικό, δεν έχουμε καμία ευθύνη να διατηρήσουμε την υποδομή που τους επιτρέπει να φτάσουν σε μας.
Το ίδιο ισχύει και για τη δημόσια υπηρεσία cloud. Ως χρήστες, δεν διαθέτουμε το υλικό που χρησιμοποιούμε, δεν μπορούμε να πάρουμε αποφάσεις σχετικά με το λογισμικό που εκτελείται, ούτε πρέπει να ανησυχούμε για ενημερώσεις εφαρμογών ή για την επισκευή των διακομιστών όταν σταματήσει να λειτουργεί.
Είναι καλή ιδέα να εφαρμόσετε το μοντέλο δημόσιων υπηρεσιών στα δεδομένα;
Όταν φτάσουμε στα υπέρ και τα κατά, θα δούμε.