Τι είναι το Bootstrap και πότε πρέπει να το χρησιμοποιήσω;

Το δωρεάν λογισμικό ανοιχτού κώδικα μας προσφέρει πολλές εναλλακτικές για πολλά πράγματα. Αυτό καθιστά δύσκολο να γνωρίζουμε ποιο είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε. Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι εάν δεν χρειάζεστε έναν ιστότοπο, δεν χρειάζεται να γνωρίζετε τι είναι Bootstrap και πότε πρέπει να χρησιμοποιείται.

Παλιά, για να φτιάξεις έναν ιστότοπο, μπορούσες να τα βγάλεις πέρα ​​με σημειωματάριο ή ακόμα και επεξεργαστή κειμένου, αλλά όπωςοι σελίδες κέρδιζαν σε διαδραστικότητα και το περιεχόμενο έπρεπε να ενημερώνεται πιο συχνά, κατέστη απαραίτητη η χρήση νέων εργαλείων για να τα δημιουργήσετε.

Τι είναι το Bootstrap και πότε πρέπει να το χρησιμοποιήσω;

Από τη μία, εμφανίστηκαν οπτικοί επεξεργαστές όπως το Macromedia (αργότερα Adobe) Dreamweaver που σας επέτρεπαν να γράφετε κώδικα καθώς και να επεξεργάζεστε οπτικά περιεχόμενο. Στο Linux είχαμε εργαλεία όπως το Kompozer ή το NVU που, αν και δεν είχαν τα ίδια χαρακτηριστικά, έκαναν το έργο αρκετά εύκολο.

Αν ήσασταν καλοί στο να γράφετε κώδικα, δεν υπήρχε έλλειψη εργαλείων. Το Anjuta ή το Eclipse ήταν ιδανικά περιβάλλοντα ανάπτυξης για έμπειρους προγραμματιστές.

Με την πάροδο του χρόνου, οι διαχειριστές περιεχομένου εμφανίστηκαν ως WordPress Drupal o Joomla.  Αυτός ο τύπος λογισμικού κατέστησε δυνατή την παράβλεψη της εγγραφής κώδικα για την εστίαση στη δημιουργία περιεχομένου.. Αποδείχτηκαν η ιδανική εναλλακτική λύση για μέρη όπως Linux Adictos στην οποία αρκετοί συγγραφείς ενημερώνουν συνεχώς το περιεχόμενο.

Επιτρέψτε μου να το εξηγήσω λίγο αυτό.

Από την άποψη της κωδικοποίησης, μια ιστοσελίδα περιλαμβάνει:

• Είδος αρχείου: Λέει στο πρόγραμμα περιήγησης ποια έκδοση του HTML χρησιμοποιείται.
• Κοντέινερ HTML: Λέει στο πρόγραμμα περιήγησης την αρχή και το τέλος του εγγράφου HTML και μπορεί να περιλαμβάνει πρόσθετες πληροφορίες όπως τη γλώσσα.
• Δοχείο κεφαλής: Περιλαμβάνει χρήσιμες πληροφορίες για το πρόγραμμα περιήγησης και τις μηχανές αναζήτησης όπως ο τίτλος της σελίδας, ο συγγραφέας, μια σύντομη περιγραφή του περιεχομένου και μια λίστα σχετικών όρων. Επίσης, λέει στο πρόγραμμα περιήγησης πού να βρει οδηγίες σχετικά με τον τρόπο απόδοσης του περιεχομένου στην οθόνη.
• Δοχείο σώματος: Εδώ πηγαίνει όλο το περιεχόμενο που θα δει ο χρήστης στο πρόγραμμα περιήγησης.
• Δήλωση σεναρίου: Λέει στο πρόγραμμα περιήγησης πού να βρει οδηγίες σε ορισμένες γλώσσες προγραμματισμού, όπως Javascript ή PHP, που σας επιτρέπουν να προσθέσετε διαδραστικότητα ή να στείλετε φόρμες μέσω ταχυδρομείου.

Τα διάφορα μέρη ενός εγγράφου μέσα στο Body container είναι:

• Επί κεφαλής: Εδώ εμφανίζεται ο τίτλος της ιστοσελίδας. Μπορεί να περιέχει το λογότυπο, συνδέσμους, γραμμή πλοήγησης ή άλλες σημαντικές πληροφορίες.
• Πλοήγηση: Αυτό το κοντέινερ χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ενός μενού πλοήγησης που παρέχει πρόσβαση στα κύρια μέρη του ιστότοπου.
• Άρθρο: Το όνομα είναι αρκετά περιγραφικό της συνάρτησης. Χρησιμοποιείται για τη διαφοροποίηση διαφορετικών θεμάτων σε μια ιστοσελίδα. Για παράδειγμα, αυτή η ανάρτηση που ακολουθεί στην κεντρική σελίδα του Linux Adictos.
• Ενότητα: Διαχωρίστε τα διάφορα μέρη ενός άρθρου.
• Κατά μέρος: Ομαδοποιεί το περιεχόμενο που εμφανίζεται στο πλάι της σελίδας.
• Υποσέλιδο: Εμφανίζει τις πληροφορίες στο κάτω μέρος της σελίδας. Συχνά χρησιμοποιείται για την εμφάνιση πληροφοριών όπως οδηγίες, συνδέσμους προς άλλους ιστότοπους και επανάληψη του μενού.

Υπάρχουν δοχεία για να επισημάνετε διάφορα μέρη του κειμένου ως h (1 έως 6) op που υποδεικνύουν τίτλους και παραγράφους αντίστοιχα.

Εάν δεν υπήρχαν διαχειριστές περιεχομένου, κάθε φορά που οι συντάκτες του Linux Adictos Θα θέλαμε να δημοσιεύσουμε ένα άρθρο, θα πρέπει να ξαναγράψουμε ολόκληρο τον κώδικα της σελίδας από την αρχή.  Επιπλέον, θα πρέπει να ενημερώσουμε χειροκίνητα τη σειρά της κύριας σελίδας και τη λίστα των άρθρων ανά κατηγορία.

Και, εάν οι διαχειριστές επρόκειτο να κάνουν έναν επανασχεδιασμό ή να εμφανιστεί ένα νέο μέγεθος οθόνης, θα ήταν απαραίτητο να ενημερώσετε τα φύλλα στυλ.

Το πρόβλημα των διαχειριστών περιεχομένου

Αν και οι διαχειριστές περιεχομένου είναι ιδανικοί στις συνθήκες που αναφέραμε, αποτελούν σπατάλη πόρων στην περίπτωση ιστοτόπων που δεν ενημερώνονται συχνά, όπως εταιρικοί ή ενημερωτικοί ιστότοποι με λίγες αλλαγές.  Από την άλλη, περιλαμβάνουν τη χρήση βάσεων δεδομένων και η δημοτικότητά τους τις καθιστά αντικείμενο συχνών επιθέσεων, κάτι που απαιτεί την ενημέρωση τους.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση του WordPress, κατά τη γνώμη μου γίνεται bloatware. Όλο και περισσότερα θέματα απαιτούν την εγκατάσταση πρόσθετων που σε πολλές περιπτώσεις εκπληρώνουν την ίδια λειτουργία με αυτά που είχατε ήδη εγκαταστήσει. Και, τα περισσότερα από τα καλύτερα οφέλη είναι στη μέθοδο πληρωμής. Και, δεν είναι ακριβώς φθηνά.

Εδώ είναι χρήσιμα τα πλαίσια ανοιχτού κώδικα όπως το Bootstrap.  Σκεφτείτε το Bootstrap ως ένα κουτί με τουβλάκια Lego που αντί να χτίζουν πράγματα χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία ιστοσελίδων που προσαρμόζονται εύκολα σε όλα τα μεγέθη οθόνης. Δεν χρειάζεται να εφεύρετε ξανά τον τροχό, καθώς συνοδεύεται από σχεδόν όλα όσα μπορεί να χρειαστείτε, όπως κουμπιά, εικονίδια και θέματα. Όμως, ταυτόχρονα έχετε την ευελιξία ώστε τα σχέδιά σας να μην μοιάζουν με άλλα.

Σε επόμενο άρθρο θα δούμε πώς να το χρησιμοποιήσετε.