Στο Απροηγούμενο άρθροr Υποσχέθηκα να ξεκινήσω με τη σύγκριση μεταξύ OpenShot y Kdenlive, δύο από τους πιο δημοφιλείς μη γραμμικούς επεξεργαστές ανοιχτού κώδικα. Αλλά, Βρήκα την ανάγκη να διευκρινίσω μερικές ακόμα έννοιες για να μην χρειαστεί να τις κάνω στις ίδιες τις αναρτήσεις με κίνδυνο να ξεφύγω από το θέμα
Αν κοιτάξετε τους τύπους έργων που σας προσφέρουν το Kdenlive και το OpenShot, θα βρείτε μια σειρά από γράμματα και αριθμούς. Το OpenShot απλοποιεί κάπως το θέμα ταξινομώντας το ανά συσκευές προορισμού. Ωστόσο, πρέπει ακόμα να ορίσουμε ορισμένους όρους
Λεξικό μορφών έργου
FPS: Είναι τα ακρωνύμια στα αγγλικά για το Frames Per Second (Χρησιμοποιούνται επίσης για την ισπανική έκδοση) Όταν παρακολουθούμε ένα βίντεο, lΑυτό που βλέπουμε είναι στην πραγματικότητα ακίνητες εικόνες που προβάλλονται διαδοχικά για να δώσουν μια αίσθηση κίνησης. Επειδή ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να επεξεργαστεί μόνο 12 μεμονωμένα καρέ ανά δευτερόλεπτο, οποιαδήποτε ταχύτητα προβολής πάνω από αυτό το σημάδι αναγνωρίζεται ως κινούμενη εικόνα.
Εξ ου και στη θεωρία όσο περισσότερα καρέ ανά δευτερόλεπτο περιλαμβάνει ένα βίντεο, τόσο πιο ομαλό θα φαίνεται στον θεατή. Σε αντάλλαγμα, το βίντεο θα καταλαμβάνει περισσότερο χώρο
Σαρώνεται: Η παραδοσιακή προβολή ταινιών δείχνει πλήρη καρέ το ένα μετά το άλλο σε γρήγορη διαδοχή. Ωστόσο, για το βίντεο χρησιμοποιούνται δύο διαφορετικές τεχνικές.
Η διαπλεκόμενη σάρωση χωρίζει κάθε πλαίσιο σε δύο διαφορετικά πλαίσια. Το ένα περιέχει τις ζυγές γραμμές και το άλλο τις περιττές γραμμές. Αυτό σημαίνει ότι με μια οθόνη 1920 x 1080 pixel, το πρώτο καρέ θα έχει 540 γραμμές των 1920 ζυγών pixel και το άλλο τον ίδιο αριθμό περιττών. Αρχικά, αυτή που περιέχει τις ζυγές γραμμές εμφανίζεται σε περίοδο όχι μεγαλύτερη από 1/60 μέρος του δευτερολέπτου και στη συνέχεια η δεύτερη για την ίδια χρονική περίοδο για να προχωρήσουμε στη συνέχεια στο επόμενο καρέ.
Όπως και με τον κινηματογράφο, καθώς το μάτι δεν μπορεί να ανιχνεύσει τόσο γρήγορες αλλαγές, το καταγράφει ως πλήρη εικόνα.
Στην προοδευτική σάρωση, η εικόνα κατασκευάζεται δείχνοντας με διαδοχικό τρόπο τις γραμμές των pixel κάθε καρέ από το πρώτο έως το τελευταίο, όλα με ταχύτητα που το ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να επεξεργαστεί.
Σε συσκευές ψηφιακής προβολής εικόνας (ανάγνωση οθονών οθονών, τηλεοράσεων, smartphone και παρόμοια) Η ποιότητα της εικόνας μετριέται από την ανάλυσή της. Η ανάλυση υπολογίζεται από τον αριθμό των κάθετων και οριζόντιων γραμμών των pixel που μπορεί να εμφανίσει η οθόνη.
Μεταξύ των μορφών έργου που μπορούμε να επιλέξουμε είναι:
4K
Υπάρχουν δύο παραλλαγές ανάλογα με το αν πρόκειται για τηλεοπτική ή κινηματογραφική οθόνη
UHD
Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για ανάλυση 3,840 x 2,160 pixel
4K DCI
Η ανάλυση είναι 3840 x 2160 pixel
2.5 QHD
Αυτή η μορφή έχει τετραπλάσια ευκρίνεια από το τυπικό 720p HD, που σημαίνει ότι μπορείτε να χωρέσετε τον ίδιο αριθμό pixel με τέσσερις οθόνες HD σε μια οθόνη QHD ίδιου μεγέθους, συγκεκριμένα 2.560 x 1.440 pixel ή 1440p.
HD και Full HD
Όταν μιλάμε για HD, αναφερόμαστε στις αρχικές αναλύσεις των τηλεοράσεων υψηλής ευκρίνειας, συγκεκριμένα 1.280 pixel πλάτος επί 720 pixel ύψος.
Αυτό που ονομάζεται "Full HD" αναφέρεται σε μια ανάλυση που μετρά 1.920 x 1.080 pixel, που ονομάζεται επίσης 1080p. Αυτή η ανάλυση οθόνης είναι κοινή σε έξυπνες τηλεοράσεις και σε πολλά σύγχρονα smartphone, υπολογιστές, φορητούς υπολογιστές και οθόνες. Και οι δύο τύποι αναλύσεων χρησιμοποιούν αναλογία διαστάσεων 16:9 (άρα υπάρχουν 16 οριζόντια εικονοστοιχεία για κάθε 9 κατακόρυφα).
Τα δύο προγράμματα επεξεργασίας βίντεο προσφέρουν επίσης διαφορετικούς τύπους αναλύσεων οθόνης που είναι μικρότερες σε μέγεθος ή με λόγο διαστάσεων κατάλληλο για κάθετες οθόνες.
Π.χ.
CIF: 355 x 288 με αναλογία διαστάσεων 4:3.
QVGA: 320 x24 επίσης με αναλογία διαστάσεων 4:3
NTSC DVD: 920 x 240.
SVCD NTSC: 720 x 480
CVD Pal: 352 x 576.
ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ: 1080 x 1080.
VGA NTSC: 640 X 480 και πάλι αναλογία διαστάσεων 4:3
Κάθετη HD 1080 X 1920 με αναλογία διαστάσεων 9:16