Στην προηγούμενο άρθρο Είχαμε συζητήσει τους λόγους για τους οποίους να μάθουμε τη γλώσσα προγραμματισμού Python και πώς να έχουμε την τελευταία έκδοση. Τώρα είναι η ώρα να μάθετε τα συστατικά της γλώσσας με μερικά παραδείγματα.
Περισσότερα για την Python. Τα εργαλεία για να ξεκινήσετε
κουκούτσι
Η Python διαθέτει πολλές λειτουργικές μονάδες που εξοικονομούν χρόνο σύνταξης κώδικα επειδή φέρνουν προ-προγραμματισμένες λειτουργίες που χρειαζόμαστε. Αν και μερικά από αυτά είναι προεγκατεστημένα, άλλα πρέπει να προστεθούν καθώς τα χρειαζόμαστε.
Υπάρχουν δύο εύκολοι τρόποι για να τα προσθέσετε. από τα αποθετήρια της διανομής σας (σαν να ήταν ένα κανονικό πρόγραμμα) ή χρησιμοποιώντας έναν διαχειριστή πακέτων που ονομάζεται PIP. Η δεύτερη μέθοδος διασφαλίζει ότι έχουμε τις πιο πρόσφατες εκδόσεις.
σημαντικό
Θυμηθείτε ότι η εντολή για εκκίνηση προγραμμάτων είναι python3 nombre_del_programa και όχι python nombre_del_programa.
Ας ελέγξουμε εάν έχουμε εγκαταστήσει το PIP
pip3 -V
Θα πρέπει να λάβετε ένα μήνυμα παρόμοιο με αυτό
pip 20.2.3 from /usr/local/lib/python3.9/site-packages/pip (python 3.9)
Σε περίπτωση που δεν έχετε εγκαταστήσει το Pip, μπορείτε να το κάνετε από τον διαχειριστή πακέτων της διανομής σας. Χρειάζεστε το πακέτο
python3-pip
Εισαγωγή και εμφάνιση δεδομένων
Θα γράψουμε το πρώτο μας πρόγραμμα. Είναι πιθανό ότι αν αντιγράψετε και επικολλήσετε τα προγράμματα, δεν θα λειτουργήσουν. Σας προτείνω να τα πληκτρολογήσετε. Φροντίστε να σέβεστε τους χώρους, διαφορετικά δεν θα λειτουργήσουν.
print("¡Hola!")
nombre=input("¿Cómo te llamas? ")
print("¡Bienvenido/a!", nombre, ".Gracias por leer Linux Adictos")
Στην πρώτη γραμμή του προγράμματος εκτυπώνουμε το μήνυμα χαιρετισμού. Στο δεύτερο, ορίζουμε μια μεταβλητή που ονομάζεται "όνομα" και την ορίζουμε ως τιμή την απάντηση στην ερώτηση, Ποιο είναι το όνομά σας; Σημειώστε ότι το Input έχει δύο λειτουργίες, την εμφάνιση ενός μηνύματος και την εκχώρηση της τιμής της απόκρισης στη μεταβλητή.
Στην τρίτη γραμμή, η εντολή εκτύπωσης επιστρέφει, εκτυπώνοντας δύο τύπους περιεχομένου. Ο προκαθορισμένος χαιρετισμός (Τι είναι πάντα σε εισαγωγικά) και η τιμή της μεταβλητής (Οι μεταβλητές είναι πάντα χωρίς εισαγωγικά. Το μεταβλητό και το μη μεταβλητό περιεχόμενο διαχωρίζεται με κόμμα (,).
Ας δοκιμάσουμε μια τροποποίηση
print("¡Hola!")
nombre=input("¿Cómo te llamas? " )
saludo="Bienvenido "+ nombre +". Gracias por leer Linux Adictos"
print(saludo)
Στην τρίτη γραμμή εκχωρούμε στη μεταβλητή «χαιρετισμός» ένας συνδυασμός προκαθορισμένου κειμένου (μεταξύ εισαγωγικών) και της τιμής της μεταβλητής (χωρίς εισαγωγικά)
Ενότητες
Το να γράφεις μια σειρά οδηγιών σε κώδικα κάθε φορά που χρειάζεται είναι χάσιμο χρόνου και χώρου. Ειδικά αν πρόκειται για εκτεταμένο πρόγραμμα. Αυτός είναι ο λόγος είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε ένα ολοκληρωμένο περιβάλλον ανάπτυξης και να γράψετε ένα μακρύ πρόγραμμα (σενάριο στη γλώσσα) που θα εκτελεστεί αργότερα από τον διερμηνέα.
Καθώς το πρόγραμμα επιμηκύνεται, Συνιστάται να το διαιρέσετε σε πολλά αρχεία για να διευκολύνετε τη συντήρηση και την επαναχρησιμοποίησή του. Για αυτό χρησιμοποιούνται οι ενότητες.
Οι ενότητες είναι αρχεία που περιέχουν ορισμούς και δηλώσεις στο Python. Το όνομα αρχείου είναι το όνομα της λειτουργικής μονάδας που τελειώνει σε .py. Για παράδειγμα, θα δημιουργήσουμε μια ενότητα που ονομάζεται Welcome.py. Μέσα σε μια ενότητα, το όνομα της ενότητας (ως συμβολοσειρά) είναι διαθέσιμο ως η τιμή της καθολικής μεταβλητής __name__.
Λάβετε υπόψη όσα είπα παραπάνω για τους χώρους. Σημειώστε ότι η δεύτερη, η τρίτη και η τέταρτη γραμμή του προγράμματος ξεκινούν ακριβώς κάτω από το διάστημα μεταξύ της λέξης def και της λέξης Welcome. Αυτό απαιτείται από την Python και θα το εξηγήσουμε στα ακόλουθα άρθρα.
Στην πρώτη γραμμή ορίζουμε μια συνάρτηση που ονομάζεται Welcome. Οι επόμενες τρεις γραμμές είναι οι οδηγίες που πρέπει να εκτελούνται κάθε φορά που καλείται η συνάρτηση.
Στη γραμμή 5 ορίζουμε το περιεχόμενο της μεταβλητής δημοσίευσης που χρειάζεται η τελευταία οδηγία της συνάρτησης για να εκτυπώσει το μήνυμα καλωσορίσματος.
Με την τελευταία γραμμή του προγράμματος, εκτελούμε τη λειτουργία.
Ας δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Δημιουργήστε δύο αρχεία. Το ένα ονομάζεται Welcome.py και το άλλο τεστ. πί.
Στο Welcome.py γράψτε αυτές τις γραμμές:
def Bienvenida():
publicacion="Linux adictos"
nombre=input("¿Cómo te llamas ")
saludo="Bienvenido "+nombre+" Gracias por leer "+publicacion
print(saludo)
Στο test.py γράψτε:
from Bienvenida import Bienvenida
Bienvenida()
Αυτό που κάνουμε είναι ο διαχωρισμός της συνάρτησης και της συνάρτησης σε δύο ξεχωριστά αρχεία.