Γράφω αυτό το άρθρο σε ένα σπίτι που βρίσκεται στην άκρη της πρωτεύουσας της Αργεντινής. Όταν το τελειώσετε, θα ταξιδέψετε κατά μήκος χιλιομέτρων οπτικών ινών στο παραθαλάσσιο θέρετρο Las Toninas όπου ένα υπόγειο καλώδιο θα σας μεταφέρει κάτω από τον Ατλαντικό στην ταχύτερη διαδρομή προς τους ισπανικούς διακομιστές της LinuxAdictos. Όταν δημοσιευτεί, ένας επιβάτης σε λεωφορείο στη Μαδρίτη θα μπορεί να το διαβάσει στο smartphone του και ένας ασθενής που κάθεται στην αίθουσα αναμονής ενός οδοντιάτρου στην Πόλη του Μεξικού θα μπορεί να το διαβάσει στο tablet του. Στον πρώτο μπορεί να αρέσει τόσο πολύ που θα τηλεφωνήσει στη μητέρα του για να της ζητήσει να το διαβάσει, ενώ ο άλλος θα το θεωρήσει τόσο κακό που θα ανεβάσει ένα βίντεο στο Instagram λέγοντας πόσο το μισεί.
Ο ρόλος των Bell Labs
Οι περισσότερες τεχνολογίες που εμπλέκονται στη διαδικασία, από τη στιγμή που άνοιξα τον υπολογιστή για να γράψω το άρθρο, έως ότου ο Μεξικανός πάτησε το κουμπί για να ανεβάσει το βίντεό του, δημιουργήθηκαν, βελτίωσαν ή εμπνεύστηκαν από το έργο ενός μόνο ιδρύματος. Bell Labs.
Χρηματοδοτούμενη από μια μικρή χρέωση στους τηλεφωνικούς λογαριασμούς από το μονοπώλιο επικοινωνιών AT&T, η Bell Labs συγκέντρωσε μερικούς από τους καλύτερους φυσικούς, μαθηματικούς, χημικούς, μηχανικούς και άλλους ειδικούς σε κλάδους για τη βελτίωση ή την επέκταση των τεχνολογικών υπηρεσιών.
Αν και αυτό που δικαιολογεί αυτή τη σειρά άρθρων Είναι η εφεύρεση του Unix, του λειτουργικού συστήματος από το οποίο εμπνεύστηκαν το Linux, το FreeBSD και το macOS, τρανζίστορ, δίκτυα κινητής τηλεφωνίας και τεχνολογία CCD για ψηφιακή λήψη εικόνων προήλθαν επίσης από εκεί. Είναι αλήθεια ότι δεν είδαν τις δυνατότητες των μικροεπεξεργαστών, αλλά η εφεύρεση αυτών θα ήταν αδύνατη χωρίς προηγούμενη έρευνα από εργαστήρια σε υλικά ημιαγωγών.
Παρόλο που η Bell Labs εργάστηκε με μηχανισμούς παρόμοιους με αυτούς των κοινοτήτων ελεύθερου λογισμικού και οι περισσότερες από τις εφευρέσεις ήταν αποτέλεσμα της συνεργασίας πολλών ανθρώπων, ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμά του ήταν μια ατομική συνεισφορά. Και, δεν είναι τεχνολογία αλλά θεωρία. Επιτρέψτε μου να σας συστήσω τον κύριο Claude Shannon.
κ. Claude Shannon
Γιος ενός εμπόρου και δικαστή από μια αγροτική πόλη και ενός διευθυντή σχολείου, μεγάλωσε συναρμολογώντας και αποσυναρμολογώντας συσκευές. Η καριέρα του στον κόσμο των επικοινωνιών άρχισε να κατασκευάζει έναν τηλέγραφο. Από την πρώτη στιγμή, οι καθηγητές του θα τον κατατάξουν ως επιστήμονα με μεγάλο ταλέντο και, χρόνια αργότερα, ο ίδιος ο Άλμπερτ Αϊνστάιν θα τον κατατάξει ως «λαμπρό».
Το πρώτο ορόσημο στην ιστορία που λέμε είναι όταν ο κ. Claude Shannon, που ετοιμάζεται να τελειώσει το προπτυχιακό του πτυχίο στο Πανεπιστήμιο του Michigan, βλέπει μια διαφήμιση που καλεί χειριστές για τον «διαφορικό αναλυτή» του MIT.
Θεωρείται ένας από τους πρώτους αναλογικούς υπολογιστές, ο διαφορικός αναλυτής καταλάμβανε ένα ολόκληρο δωμάτιο και έπρεπε να τον χειριστούν πολλά άτομα. Ήταν ικανός να λύνει σύνθετα μαθηματικά προβλήματα με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή οποιασδήποτε από τις εναλλακτικές λύσεις της εποχής. Το μηχάνημα αποτελούνταν από ένα κύκλωμα ηλεκτρονικών διακοπτών που έλεγχε σετ ράβδων, τροχαλιών, γραναζιών και περιστρεφόμενων δίσκων, τους οποίους οι χειριστές έπρεπε να χειρίζονται συνεχώς για να ταιριάζουν με τις τιμές σε ένα αριθμητικό πρόβλημα. Το αστείο είναι ότι ο αναλυτής έδωσε την απάντηση γράφοντας με μηχανικό μολύβι σε χαρτί γραφικών.
Γοητευμένος από το μηχάνημα, ο Shannon άρχισε να ενδιαφέρεται για τα ηλεκτρομηχανικά ρελέ μέσα στο κύκλωμα ελέγχου του. Αυτοί ήταν μαγνητικοί διακόπτες που άνοιγαν ή έκλεισαν όταν ασκούνταν ή διακόπηκαν ρεύμα. Η ανοικτή ή κλειστή θέση των ρελέ θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει μια απάντηση ναι ή όχι σε μια ερώτηση. Επίσης, μια αλυσίδα ρελέ θα μπορούσε να διακλαδωθεί σε μια λογική κατεύθυνση που αντιπροσωπεύει τις εναλλακτικές λύσεις "AND" ή "OR" ανάλογα με τις ανοιχτές ή κλειστές θέσεις.. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσατε να απαντήσετε σε ένα περίπλοκο πρόβλημα ή να εκτελέσετε ένα περίπλοκο σύνολο εντολών.
Η εργασία με τον διαφορικό αναλυτή έδωσε στον Shannon τον σπόρο μιας ιδέας για έναν νέο τρόπο σχεδιασμού και χρήσης αυτών των κυκλωμάτων μέσω της εφαρμογής της άλγεβρας Boole.
Θέμα που θα μείνει για το επόμενο άρθρο
