Από τις πιο παράλογες πολιτικές συζητήσεις που χρειάστηκε να ζήσω, αναμφίβολα η χειρότερη είναι εκείνη εκείνων που πιστεύουν ότι αυτό που καθορίζει αν ένας οργανισμός είναι αποτελεσματικός ή όχι είναι αν διοικείται από το κράτος ή από ιδιωτικές εταιρείες. Και τα δύο είναι εξίσου παράλογα γιατί οι άνθρωποι είναι εξίσου (αν)ικανοί στην ίδια αναλογία σε κάθε ένα.
Σε κάθε περίπτωση, καθένας από τους τύπους έχει δείγματα που είναι δικά του. Για παράδειγμα, τα εργαστήρια Bell έπρεπε να υποφέρουν δύο κατηγορίες ατόμων που σμήνος στο κράτος? δημαγωγοί και σταυροφόροι.
Δημαγωγοί αναλαμβάνουν καθήκοντα για τη λαϊκή ψήφο και κάνουν τα πάντα για να την αποκτήσουν. Γι' αυτό αναζητούν κάθε γρήγορη και στιγμιαία επιτυχία που μπορούν να κεφαλαιοποιήσουν στις επόμενες εκλογές. Οι σταυροφόροι είναι δημόσιοι υπάλληλοι σταδιοδρομίας που είναι πεπεισμένοι ότι εάν οι κανόνες δεν εφαρμοστούν αυστηρά, ο δυτικός και χριστιανικός κόσμος (αντικαταστήστε με το κατάλληλο ημισφαίριο, θρησκεία ή πολιτική φιλοσοφία) θα καταρρεύσει ανεπανόρθωτα.
Το τηλεφωνικό μονοπώλιο της AT&T, που αποτελείται από τη μητρική εταιρεία, έναν αριθμό τοπικών τηλεφωνικών εταιρειών, έναν κατασκευαστή τηλεφωνικού εξοπλισμού (Western Electric) και την Bell Laboratories παρείχε από καιρό αξιοπρεπή τηλεφωνική υπηρεσία σε εκατομμύρια χρήστες στις ΗΠΑ σε λογική τιμή. Οι υπάλληλοί της κέρδιζαν συγκριτικά υψηλούς μισθούς και η έρευνα των εργαστηρίων Bell συνέβαλε στην επιστημονική, τεχνολογική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας.
Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για τους δημαγωγούς και τους σταυροφόρους.. Ο πρώτος ήθελε ακόμη χαμηλότερες τιμές για την τηλεφωνική συνδρομή. Οι τελευταίοι ήταν θυμωμένοι που δεν μπορούσαν να εφαρμόσουν αυστηρά την αντιμονοπωλιακή νομοθεσία.
Σε όλη την ιστορία της, η AT&T συμβιβάζεται σε δευτερεύοντα ζητήματα. Εγκατέλειψε τη συνέχιση της αγοράς τηλεφωνικών παρόχων και περιόρισε την πώληση τηλεφωνικού εξοπλισμού μόνο στην τοπική αγορά.
Το 1949 το Υπουργείο Δικαιοσύνης πήγε στην Western Electric, τον κατασκευαστή εξοπλισμού. Ήθελαν η AT&T να ανταγωνίζεται στην τιμή με άλλους ανταγωνιστές. Η αγωγή διευθετήθηκε λίγα χρόνια αργότερα με παρέμβαση αξιωματούχων του προέδρου Αϊζενχάουερ. ο οποίος είπε στην εταιρεία τι είδους συμφωνία να προσφέρει. Και εδώ είναι που τα πράγματα γίνονται ενδιαφέροντα για εμάς.
Η AT&T θα μπορούσε να διατηρήσει το τηλεφωνικό μονοπώλιο για όσο διάστημα οι δραστηριότητές της περιορίζονταν σε υπηρεσίες επικοινωνιών με δημόσια ρύθμιση ή στρατιωτική εργασία. Με άλλα λόγια, αρνήθηκε να εισέλθει στην αγορά ηλεκτρονικών υπολογιστών ή στην αγορά ηλεκτρονικών ειδών ευρείας κατανάλωσης. Επιπλέον, συμφώνησε να χορηγήσει άδεια για τα σημερινά και μελλοντικά διπλώματα ευρεσιτεχνίας των ΗΠΑ σε όλους τους αιτούντες στις ΗΠΑ, "χωρίς περιορισμό του χρόνου ή της χρήσης στον οποίο μπορούν να τεθούν".
Έτσι, η AT&T δεν απαγόρευσε μόνο τον εαυτό της από άλλες ταχέως αναπτυσσόμενες αγορές. Διευκόλυνε επίσης την εμφάνιση νέων ανταγωνιστών στη φυσική της αγορά.
Στην προηγούμενο άρθρο Διηγήθηκα πώς το κόστος της εταιρείας αυξανόταν καθώς νέοι ανταγωνιστές απειλούσαν την πιο κερδοφόρα αγορά της. Αυτός με διεθνείς κλήσεις. Η εταιρεία ήθελε να σπάσει το πρόγραμμα επιδοτήσεων για τις τοπικές κλήσεις αυξάνοντας τις τιμές, αλλά οι πολιτικοί που οδηγούνται από τα μέσα ενημέρωσης έβαλαν την κραυγή στον ουρανό. Τότε ήταν που οι σταυροφόροι του υπουργείου Δικαιοσύνης, εκμεταλλευόμενοι το κενό εξουσίας που προέκυψε από την απομάκρυνση του Ρίτσαρντ Νίξον, πήγαν για το απόλυτο βραβείο. Η διάλυση του τηλεφωνικού μονοπωλίου.
Σχεδόν δέκα χρόνια αργότερα, όταν κανείς δεν σκέφτηκε και σχεδόν κανείς δεν ήθελε να πετύχει η δίκη, το Η AT&T συμφώνησε να εκχωρήσει τις τοπικές θυγατρικές της με αντάλλαγμα να μπορέσει να εισέλθει στην αγορά υπολογιστών και να διατηρήσει την Western Electric και την Bell Laboratories. Είχε την τεχνογνωσία να το κάνει, αλλά δεν είχε τη δομή μάρκετινγκ. Οι ανταγωνιστές της που είχαν επωφεληθεί από τη γνώση που παράγεται στα εργαστήρια Bell, αν την είχαν. Όπως ήταν αναμενόμενο, η περιπέτεια του υπολογιστή απέτυχε.
Τα εργαστήρια Bell άλλαξαν χέρια και σήμερα, πολύ μικρότερα και λιγότερο σημαντικά, ανήκουν στη Nokia.
Δεν ξέρω αν η τηλεφωνική υπηρεσία στις ΗΠΑ θα είναι καλύτερη ή φθηνότερη. Το σίγουρο είναι ότι η χώρα δεν έχει πλέον την τεχνολογική ηγεσία που είχε πετύχει τον περασμένο αιώνα.
Για την επόμενη χρονιά σας υπόσχομαι την ιστορία του Unix. Συγχαρητήρια!
Βιβλιογραφία
Ενδιαφέρθηκα για τα εργαστήρια AT&T και Bell όταν διάβασα ένα κλασικό βιβλίο του Peter Drucker που ονομάζεται Management. Καθήκοντα, ευθύνες και πρακτικές. Σε διάφορα κεφάλαια μιλά για τον ρόλο του Theodore Vail που όχι μόνο δημιουργεί το μονοπώλιο αλλά και τους ρυθμιστικούς φορείς. Δεν εμφανίζεται στο Amazon Spain με αυτόν τον τίτλο, επομένως είναι πιθανό να δημοσιεύτηκε με διαφορετικό τίτλο.
Ο Drucker ήταν επίσης η πηγή που είπε τους λόγους και τον τρόπο της διάλυσης. Στο θέμα αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο του βιβλίου του. Τα σύνορα της διοίκησης.
Το βιβλίο του Jon Gertner Η ιδέα Factory (φαίνεται να μην υπάρχει μετάφραση στα Ισπανικά) όχι μόνο παρουσιάζει με συναρπαστικό τρόπο την ιστορία των εργαστηρίων από την αρχή μέχρι τη στιγμή της διάλυσης. Κάνει επίσης μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση των αλλαγών στα μοντέλα καινοτομίας.
Η προσωπικότητα του Claude Shannon δεν χωράει σε ένα μόνο βιβλίο. Η Sony και ο Gadner αφηγούνται πώς ο Claude Shannon εφηύρε την εποχή της πληροφορίας Ένα μυαλό στο παιχνίδι. Από την πλευρά του, ο Paul J Nahin ερευνά την επιρροή του έργου του George Boole και την επιρροή του στη Shannon στο Ο Λογικός και ο Μηχανικός:
Λοιπόν, σχεδόν φτάσαμε στο unix αυτή την ιστορία που θέλω να μάθω :) Μου άρεσε αυτή η προϊστορία του unix μου θύμισε πολύ αυτό το βιβλίο https://framabook.org/histoiresetculturesdulibre/ Ευχαριστούμε για ένα περιεχόμενο όπως αυτό, είναι απαραίτητο να θυμάστε την ιστορία των υπολογιστών :)
Ευχαριστώ για το σχόλιο.
«Από τις πιο παράλογες πολιτικές συζητήσεις που χρειάστηκε να ζήσω, αναμφίβολα η χειρότερη είναι αυτή εκείνων που πιστεύουν ότι αυτό που καθορίζει αν ένας οργανισμός είναι αποτελεσματικός ή όχι είναι αν διοικείται από το κράτος ή από ιδιωτικές εταιρείες. Και τα δύο είναι εξίσου παράλογα, επειδή οι άνθρωποι είναι εξίσου (αν) ικανοί με την ίδια αναλογία σε κάθε ένα».
Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της αποτελεσματικότητας ενός οργανισμού που διαχειρίζεται το κράτος σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό προκύπτει ως αποτέλεσμα της εμβέλειας, των κινήτρων και των συμφερόντων, αφού η εμβέλεια δεν θα είναι ποτέ η ίδια, αφού το κράτος είναι μονοπωλιακή οντότητα με τη βία, τα πολιτικά κίνητρα και συμφέροντα δεν ισούνται ούτε με τα οικονομικά συμφέροντα. Επομένως, όποιος ιδιωτικός οργανισμός αποκομίζει το όφελος της εμβέλειας του Δημοσίου από αυτόν, θα υποφέρει από το Πρόβλημα του Οικονομικού Υπολογισμού λόγω έλλειψης ανταγωνισμού, το οποίο οδηγεί σε αποτυχία της διοίκησης.