Θετική διάκριση έναντι του ελεύθερου λογισμικού

Πριν από λίγες μέρες, αλλά στη μέση της συζήτησης για τον εθνικό προϋπολογισμό στη Χιλή, ο γερουσιαστής Αλέξανδρος Ναβάρο (Independent ex-PS) πρότεινε μια ένδειξη στο νομοσχέδιο του προϋπολογισμού που θα τραβήξει την προσοχή μας σε όλους:

«Η αναφορά του εξοπλισμού υπολογιστών που περιλαμβάνει το κόστος των αδειών πρέπει να υποδεικνύει τουλάχιστον μία εναλλακτική λύση με λογισμικό που έχει άδεια υπό τον ανοιχτό κώδικα ή χωρίς κόστος.

Δεν θα είναι δυνατή η απόκτηση αδειών για την αγορά εξοπλισμού υπολογιστών και οι απαιτούμενες άδειες λογισμικού πρέπει να αποκτώνται ξεχωριστά και η προσφορά της πρέπει να συνοδεύεται από ειδική αιτιολόγηση εάν υπάρχει ανοιχτός κώδικας ή ελεύθερο λογισμικό που κάνει το ίδιο λειτουργία ".

¿Διαβάζεις καλά; Εάν όχι, διαβάστε ξανά γιατί είναι το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτό το άρθρο.

Τι σημαίνει αυτό?

Εάν εγκριθεί αυτή η ένδειξη, θα επέτρεπε στο ελεύθερο λογισμικό να έχει το πλεονέκτημα σε όλες σχεδόν τις δημόσιες υπηρεσίες, κάτι που είναι λογικό λαμβάνοντας υπόψη ότι οι άδειες λογισμικού αντιπροσωπεύουν τεράστιο κόστος για οποιοδήποτε κράτος, επομένως, εάν πρέπει να δαπανηθεί σε οποιαδήποτε άδεια, είναι σαφές ότι δεν υπήρχε άλλη καλύτερη επιλογή.

Π.χ. εάν μια βιβλιοθήκη χρειάζεται πολλούς υπολογιστέςΓια την υποβολή προσφορών για την αγορά, πρέπει να υπάρχουν επιλογές στις οποίες το μηχάνημα δεν συνδέεται με ένα λειτουργικό σύστημα, θα πρέπει να υπάρχουν επιλογές με το GNU / Linux ή οποιοδήποτε άλλο παρόμοιο σύστημα όσον αφορά την ελευθερία χρήσης (για παράδειγμα με το FreeDOS). Εάν η ίδια η Βιβλιοθήκη ήθελε να αποκτήσει άδειες, για παράδειγμα, να οργανώσει τη συλλογή της, θα πρέπει επίσης να δώσει επιχειρήματα (φυσικά πειστικά) για το ότι δεν έχει χρησιμοποιήσει δωρεάν λογισμικό.

Don Esteban, γιατί χρησιμοποιήσατε το 3D Max και όχι το Blender; Καλύτερα να μου δώσετε έναν καλό λόγο ή θα πάτε στη φυλακή για υπεξαίρεση δημόσιων πόρων!

Μου θυμίζει την έννοια του «θετική διάκριση»Δεδομένου ότι, από τη μία πλευρά, προορίζεται να προστατεύσει την τσέπη του ταμείου, αλλά είναι επίσης δυνατό να προστατευθούν οι εθνικοί προγραμματιστές, οι οποίοι με αυτόν τον νόμο θα είχαν τεράστιες εγκαταστάσεις για την ανάπτυξη λογισμικού ειδικά σχεδιασμένου για τοπικές πραγματικότητες.

Όπως θα υποθέσετε, δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να φτάσει η απάντηση των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων της βιομηχανίας λογισμικού, απαιτώντας την απόρριψη της ένδειξης στην επόμενη περίπτωση, υποστηρίζοντας ότι αυτό βλάπτει τις τοπικές ΜΜΕ λογισμικού που ζουν από τις άδειες που πωλούν και, λόγω άλλης κατηγορίας, δεν είναι ασήμαντο: αυτό παραβιάζει το τεχνολογική ουδετερότητα μεταξύ άλλων.

Αυτό που πρότεινε ο Ναβάρο (πρέπει να ειπωθεί, χωρίς μεγάλη επιτυχία αυτή τη στιγμή) στη Χιλή, δεν είναι κάτι νέο, φυσικά, αλλά μας δίνει την ευκαιρία να το συζητήσουμε, να το συζητήσουμε. Τα επιχειρήματα και στις δύο πλευρές είναι κατανοητά.

Αν και η βιομηχανία λογισμικού φαίνεται να έχει αγκυροβοληθεί στο παρελθόν με τόσο μεγάλο φόβο ότι το ελεύθερο λογισμικό είναι η πρώτη επιλογή, εξακολουθεί να είναι ένα καλό επιχείρημα για τη θέση του ότι θα μπορούσε να παραβιάζει την τεχνολογική ουδετερότητα που κάθε καλό κράτος πρέπει να υπερασπιστεί εάν αξίζει. Αλλά πολλές κυβερνήσεις έχουν χάσει την τεχνολογική ουδετερότητά τους, όχι λόγω νόμου αλλά λόγω πίεσης ή λόγω διαφθοράς. Στη Χιλή ακριβώς αυτό συνέβη πριν από ένα χρόνο, υπήρχε ένα «Fierce Λόμπι«Δεν ξέρω αν η διαφθορά, αλλά μαντέψτε από πού προήλθε: ποια άλλη εταιρεία εκτός από τη Microsoft.

Αν και αυτό δεν σημαίνει ότι η τεχνολογική ουδετερότητα θα μπορούσε (τελικά) να παραβιαστεί, είναι ανήθικο ότι είναι η βιομηχανία λογισμικού, η ACTI (Χιλή Ένωση Εταιρειών Πληροφορικής), το ίδιο που υπερασπίζεται τα δικαιώματα της Microsoft που μιλά για ουδετερότητα. Για τα υπόλοιπα, αυτή η νομική επιβολή δεν θα εμπόδιζε αυτές τις εταιρείες να στραφούν σε ελεύθερο λογισμικό ώστε να είναι ισχυρότερες σε ένα νέο «ανοιχτό» μέτωπο μάχης ή να αμυνθούν δίνοντας βάσιμους λόγους (βάσει καλύτερων προγραμμάτων) να συνεχίσουν να πληρώνουν για τις άδειές τους.

Μου άρεσε η πρωτοβουλία του γερουσιαστή Ναβάρο, αν και είναι δειλή, από τότε εστιάζει όλο το ενδιαφέρον του για να πάρει το κράτος να αποκτήσει λογισμικό με μηδενικό κόστος, χωρίς να δίνω σημασία (τουλάχιστον σε αυτές τις παραγράφους που είναι οι μόνες που έχω εξετάσει) μεγαλύτερη από την κατοχή του πηγαίου κώδικα, κάτι που βοηθά πολύ όταν το λογισμικό δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες μου.

Πώς είναι τα πράγματα στη χώρα σας; Είναι αποδεκτό το πλεονέκτημα για δωρεάν λογισμικό;