Έγραψα πριν λίγο μια ανασκόπηση σχετικά με ένα πρόγραμμα που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν έτοιμο να διανεμηθεί, πολύ περισσότερο να χρησιμοποιηθεί. Ένας γνωστός μου έγραψε με άμεσο μήνυμα δηλώνοντας ότι έκανα λάθος που το έκανα.
Το «λάθος» μου δεν ήταν στην περιγραφή των ελλείψεων του προγράμματος (ο συνομιλητής μου παραδέχτηκε ότι δεν το δοκίμασε) αλλά να έχει κακομαθήσει μια εφαρμογή ελεύθερου λογισμικού. Κατά τη γνώμη του, αν δεν μπορούσε να πει κάτι καλό για την παράσταση, δεν θα έπρεπε να είχε γράψει το άρθρο. Προφανώς η ελευθερία του λόγου είναι κακό για το κίνημα του ελεύθερου λογισμικού.
Η θρησκεία του ελεύθερου λογισμικού
Το κίνημα ελεύθερου λογισμικού που δημιουργήθηκε από τον Richard Stallman είναι ένα αξιοθαύμαστο έργο, Αρκεί να αναθεωρήσουμε τις 4 θεμελιώδεις ελευθερίες για να συνειδητοποιήσουμε:
Η ελευθερία εκτέλεσης του προγράμματος όπως επιθυμείτε, για οποιονδήποτε σκοπό (ελευθερία 0).
Η ελευθερία να μελετήσετε πώς λειτουργεί το πρόγραμμα και να το αλλάξετε για να κάνετε αυτό που θέλετε (ελευθερία 1). Η πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για αυτό.
Η ελευθερία αναδιανομής αντιγράφων για βοήθεια σε άλλους (ελευθερία 2).
Η ελευθερία διανομής αντιγράφων των τροποποιημένων εκδόσεών της σε τρίτους (ελευθερία 3). Αυτό σας επιτρέπει να προσφέρετε σε ολόκληρη την κοινότητα την ευκαιρία να επωφεληθείτε από τις τροποποιήσεις. Η πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για αυτό.
Αν λάβουμε υπόψη ότι αυτές οι δηλώσεις προϋπήρχαν του Διαδικτύου, των κοινωνικών δικτύων και της επίδρασης της Τεχνητής Νοημοσύνης στη ζωή μας μπορούμε να πάρουμε την πραγματική διάσταση του Stallman ως οραματιστή.
Το πρόβλημα είναι πότε αγνοώντας τον σχηματισμό του Richard Stallman και το πλαίσιο στο οποίο ξεκίνησε το κίνημα, επιδιώκεται ότι όλοι αποδίδουν αυτές τις αρχέςάκριτα και χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις δικές τους ανάγκες.
Ο Stallman ήταν κατώτερο μέλος του MIT Laboratory for Computing. Έζησε σε μια εποχή που μαθητές και δάσκαλοι μοιράζονταν τους πόρους εξίσου. Εάν ένας μαθητής χρειαζόταν ένα γραφείο και ένα τερματικό υπολογιστή και το γραφείο του επικεφαλής του εργαστηρίου ήταν άδειο, θα έμπαινε και θα πήγαινε στη δουλειά.
Όλοι στο εργαστήριο ήταν έμπειροι προγραμματιστές, αν κάποιος έβρισκε έναν τρόπο να βελτιώσει το λειτουργικό σύστημα θα έγραφε τον κώδικα και θα εφαρμόσει τις βελτιώσεις.
Αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει και ένας νέος σκηνοθέτης έχει καθιερώσει νέους τρόπους εργασίας. Αγοράστηκε ένα νέο σύστημα υπολογιστή και όταν ο Stallman ζήτησε πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα για να εφαρμόσει βελτιώσεις στη λειτουργία ενός εκτυπωτή, του αρνήθηκαν τα πνευματικά δικαιώματα.
Με άλλα λόγια, το κίνημα του ελεύθερου λογισμικού γεννήθηκε για να ανακτήσει ένα εργασιακό περιβάλλον που ενθάρρυνε την παραγωγικότητα όσων εργάζονται στην πληροφορική. Το λάθος συμβαίνει όταν πιστεύεται ότι αυτές οι ελευθερίες πρέπει να είναι αρκετές για εμάς τους υπόλοιπους.
η πέμπτη ελευθερία
Ο Tim O'Reilly είναι ο ιδρυτής της O'Reilly Media, ενός από τους κορυφαίους εκδότες περιεχομένου εκπαιδευτικής τεχνολογίας στον κόσμο. Υποστηρίζει ότι από τότε Από την άποψη των τελικών χρηστών, μια ελευθερία είναι πιο σημαντική από τις άλλες τέσσερις. Η ελευθερία να κάνετε πράγματα χρησιμοποιώντας ένα πρόγραμμα που δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς τη χρήση του.
Με άλλα λόγια, το καλύτερο πρόγραμμα από την πλευρά του χρήστη είναι αυτό που του επιτρέπει να κάνει τα πράγματα που χρειάζεται. Από την άποψή τους η πρόσβαση στον κώδικα είναι άσχετη.
Η άδεια δεν δίνει άδεια
Προερχόμενος από μια οικογένεια εμπόρων και κάνοντας μάρκετινγκ, είμαι πιο κοντά στον O'Reilly παρά στον Stallman. Γράφω για τον τελικό χρήστη και ο τελικός χρήστης πρέπει να γνωρίζει εάν ένα προϊόν λειτουργεί για αυτόν ή όχι. Όταν μοιραζόμαστε αυτούς τους υποτιθέμενους πίνακες ισοδυναμίας μεταξύ ιδιόκτητου λογισμικού και ελεύθερου λογισμικού, λέμε ψέματα.
Δεν μπορούμε να πούμε σε έναν χρήστη ότι το The Gimp αντικαθιστά το Photoshop χωρίς να του ξεκαθαρίσουμε ότι δεν θα βρει τα χιλιάδες μαθήματα και τα εκατοντάδες πρόσθετα που σώζουν βήματα. Αντίθετα, μπορούμε να τους εξηγήσουμε ότι αν κάνουν τον κόπο να μάθουν Python, θα μπορούν να αναπτύξουν τα δικά τους πρόσθετα χωρίς να πληρώσουν μια περιουσία για άδειες ή να διακινδυνεύσουν να χρησιμοποιήσουν ένα πειρατικό αντίγραφο.
Ούτε μπορεί να ειπωθεί ότι όλα τα αρχεία του Microsoft Office θα εμφανίζονται χωρίς προβλήματα στο LibreOffice, αλλά, από την άλλη πλευρά, η πρόσβαση στα αρχεία σας δεν θα εξαρτάται από τις ιδιοτροπίες μιας εταιρείας λογισμικού.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, η κριτική σε αυτό το πλαίσιο χρησιμεύει στην προσπάθεια βελτίωσης των πραγμάτων, λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη των άλλων, τις απόψεις τους, όταν χρησιμοποιείτε συγκεκριμένο λογισμικό και παρατηρείτε αστοχίες ή ακατάλληλες συμπεριφορές ή που χρειάζονται καλύτερη εφαρμογή!
Εξαιρετική νότα, μοιράζομαι 100%.
Δυστυχώς, έχω εντοπίσει πολύ φανατισμό μέσα σε αυτό το κίνημα που προσκολλώ και απολαμβάνω, αλλά βρήκα πολλούς ανθρώπους ότι αν δεν χρησιμοποιείς ελεύθερο λογισμικό (και το υπερασπίζεσαι μέχρι θανάτου) είσαι κάτι σαν εγκληματίας.