Μετά από ενάμιση χρόνο ανάπτυξης, κυκλοφόρησε το έργο OpenZFS 2.0 που αναπτύσσει την υλοποίηση του συστήματος αρχείων ZFS για Linux και FreeBSD.
Το έργο έγινε γνωστό ως "ZFS σε Linux" και προηγουμένως περιοριζόταν στην ανάπτυξη μιας ενότητας για τον πυρήνα του Linux, αλλά μετά τη μεταφορά της υποστήριξης για το FreeBSD, αναγνωρίστηκε ως η κύρια υλοποίηση του OpenZFS και αφαιρέθηκε από την αναφορά του Linux στο όνομα. Όλες οι δραστηριότητες ανάπτυξης ZFS για συστήματα Linux και BSD συγκεντρώνονται πλέον σε ένα έργο και αναπτύσσονται σε ένα κοινό αποθετήριο.
OpenZFS χρησιμοποιείται ήδη στο FreeBSD upstream (ΚΕΦΑΛΙ) και περιλαμβάνεται στις διανομές Debian, Ubuntu, Gentoo, Sabayon Linux και ALT Linux. Τα πακέτα με τη νέα έκδοση θα είναι σύντομα έτοιμα για όλες τις μεγάλες διανομές Linux, συμπεριλαμβανομένων των Debian, Ubuntu, Fedora, RHEL/CentOS.
Στο FreeBSD, ο κώδικας είναι σε συγχρονισμό με τη βάση κώδικα OpenZFS. ρεύμα. Το OpenZFS έχει δοκιμαστεί με πυρήνες Linux 3.10 έως 5.9 (πυρήνες συμβατοί με την τελευταία έκδοση 2.6.32) και κλάδους FreeBSD 12.2, stable/12 και 13.0 (HEAD).
Σχετικά με το OpenZFS
OpenZFS παρέχει μια υλοποίηση των στοιχείων του ZFS που σχετίζονται τόσο με το σύστημα αρχείων όσο και με τη διαχείριση τόμου. Συγκεκριμένα, Υλοποιούνται τα ακόλουθα στοιχεία: SPA (κατανομέας χώρου αποθήκευσης), DMU (Μονάδα διαχείρισης δεδομένων), ZVOL (Εξομοιωμένος όγκος ZFS) και ZPL (Επίπεδο ZFS POSIX).
Επιπλέον, το έργο ήΠροσφέρει τη δυνατότητα χρήσης του ZFS ως backend για το σύστημα αρχείων συμπλέγματος Luster. Η εργασία του έργου βασίζεται στον αρχικό κώδικα ZFS που εισήχθη από το έργο OpenSolaris και βελτιώθηκε με βελτιώσεις και διορθώσεις από την κοινότητα Illumos. Το έργο αναπτύσσεται με τη συμμετοχή του προσωπικού του Εθνικού Εργαστηρίου Livermore με σύμβαση με το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ.
Ο κώδικας διανέμεται υπό την ελεύθερη άδεια CDDL, το οποίο δεν είναι συμβατό με το GPLv2, το οποίο δεν επιτρέπει την ενσωμάτωση του OpenZFS στον πυρήνα του Linux upstream, καθώς δεν επιτρέπεται η μίξη κώδικα υπό τις άδειες GPLv2 και CDDL. Για την αντιμετώπιση αυτής της ασυμβατότητας άδειας, αποφασίστηκε να διανεμηθεί ολόκληρο το προϊόν με την άδεια CDDL ως ξεχωριστή μονάδα με δυνατότητα λήψης που αποστέλλεται χωριστά από τον πυρήνα. Η σταθερότητα της βάσης κώδικα OpenZFS θεωρείται συγκρίσιμη με αυτή άλλων FS για Linux.
Κύρια νέα χαρακτηριστικά του OpenZFS 2.0
Από τις κύριες αλλαγές, αυτή που ξεχωρίζει περισσότερο είναι η υποστήριξη για την πλατφόρμα FreeBSD και η βάση κώδικα είναι ενοποιημένη για την υποστήριξη διαφορετικών λειτουργικών συστημάτων. Όλες οι σχετικές αλλαγές με το FreeBSD τώρα αναπτύσσονται στο κύριο αποθετήριο OpenZFS και αυτό το έργο θεωρείται η κύρια υλοποίηση ZFS για μελλοντικές εκδόσεις του FreeBSD.
εκτός αυτού Η μετακίνηση του FreeBSD στο OpenZFS αφαίρεσε πολλές από τις συνθήκες αγώνα και προβλήματα κλειδώματος, και έφερε νέες δυνατότητες στο FreeBSD, όπως ένα εκτεταμένο σύστημα ορίων, κρυπτογράφηση συνόλων δεδομένων, ξεχωριστές κλάσεις κατανομής, χρήση οδηγιών διανυσματικού επεξεργαστή για την επιτάχυνση της ανάπτυξης του RAIDZ και υπολογισμούς αθροίσματος ελέγχου, υποστήριξη για τον αλγόριθμο συμπίεσης ZSTD, λειτουργία πολλαπλών κεντρικών υπολογιστών. MMP, Multiple Modifier Protection) και βελτιωμένα εργαλεία γραμμής εντολών.
Μια άλλη σημαντική αλλαγή είναι αυτή υλοποιήθηκε ο τρόπος διαδοχικής εκτέλεσης της εντολής "resilver" (sequential solver), η οποία αναδομεί τη διανομή δεδομένων λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές στη διαμόρφωση της μονάδας δίσκου.
Ο νέος τρόπος επιτρέπει την αναδημιουργία ενός αποτυχημένου vdev mirror πολύ πιο γρήγορα από ένα παραδοσιακό πρόγραμμα ανάκτησης: πρώτα, ο πλεονασμός που χάθηκε στη συστοιχία αποκαθίσταται όσο το δυνατόν γρηγορότερα και μόνο τότε ξεκινά αυτόματα η λειτουργία "εκκαθάρισης" για την επαλήθευση όλων των αθροισμάτων ελέγχου δεδομένων. Η νέα λειτουργία ξεκινά όταν προσθέτετε ή αντικαθιστάτε μια μονάδα δίσκου με το "zpool αντικατάσταση | επισύναψη» με την επιλογή «-s».
Εφαρμόστηκε μια μόνιμη κρυφή μνήμη δεύτερου επιπέδου (L2ARC), στην οποία τα δεδομένα μιας συνδεδεμένης συσκευής για προσωρινή αποθήκευση αποθηκεύονται μεταξύ των επανεκκινήσεων του συστήματος, δηλαδή, η προσωρινή μνήμη μετά την εκκίνηση παραμένει «καυτή» και η απόδοση φτάνει αμέσως σε ονομαστικές τιμές, παρακάμπτοντας την αρχική φάση πλήρωσης της προσωρινής μνήμης.
Προστέθηκε υποστήριξη για τον αλγόριθμο συμπίεσης zstd (Zstandard), που επιδεικνύει 3-5 φορές μεγαλύτερη ταχύτητα συμπίεσης σε σύγκριση με το zlib/Deflate και 10 φορές ταχύτερη αποσυμπίεση, ενώ βελτιώνει το επίπεδο συμπίεσης κατά 15-XNUMX%.
εκτός αυτού παρέχουν διάφορα επίπεδα συμπίεσης, Προσφέρουν μια διαφορετική ισορροπία μεταξύ της απόδοσης συμπίεσης και της απόδοσης.
πηγή: https://github.com