Οδηγός εγκατάστασης Arch Linux 2017

Έχω ενημερώσει λίγο Οδηγός εγκατάστασης arch linux Φέτος το 2017, άρα οι αλλαγές είναι λίγες, η διαδικασία παραμένει ίδια. Αποφάσισα να εξηγήσω το dualboot με τα Windows κατόπιν αιτήματος ορισμένων, επίσης η εγκατάσταση σε εικονική μηχανή.

Το Arch Linux είναι μια διανομή GNU/Linux. αναπτύχθηκε για συστήματα i686 και x86-64, βασίζεται σε ένα μοντέλο κυλιόμενης απελευθέρωσης: (μόνο μία εγκατάσταση, χωρίς "νέες εκδόσεις", μόνο ενημερώσεις) που προσφέρει τις πιο πρόσφατες σταθερές εκδόσεις των περισσότερων λογισμικού. Αν και πολλοί πιστεύουν ότι είναι για προχωρημένους, η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούν όλοι να το εγκαταστήσουν χρησιμοποιώντας το Wiki ή οποιονδήποτε οδηγό εγκατάστασης όπως αυτός.

Αυτός ο οδηγός βασίζεται σε:

• Έκδοση: 2017.10.01
• Kernel: 4.13.3

Προαπαιτούμενα.

Εάν θα κάνετε την εγκατάσταση από μια εικονική μηχανή, απλώς ξέρετε πώς να τη ρυθμίσετε και να εκκινήσετε το ISO.

• Μάθετε πώς να εγγράφετε ένα ISO σε CD/DVD ή USB
• Μάθετε τι υλικό διαθέτει ο υπολογιστής σας (τύπος πληκτρολογίου, κάρτα γραφικών, αρχιτεκτονική του επεξεργαστή σας, πόσο χώρο στον σκληρό δίσκο έχετε)
• Διαμορφώστε το BIOS σας ώστε να εκκινεί το cd/DVD ή το USB όπου διαθέτετε το Arch Linux
• Νιώστε σαν να εγκαταστήσετε το distro
• Και πάνω από όλα υπομονή πολλή υπομονή

Προσοχή: Αν είναι η πρώτη φορά που πρόκειται να εγκαταστήσετε αυτό το λειτουργικό σύστημα και δεν έχετε προηγούμενη γνώση Linux, προτείνω 2 πράγματα:

1.- Το καλύτερο για εσάς θα ήταν να κάνετε την εγκατάσταση από μια εικονική μηχανή, όπως το VirtualBox ή το VMware ώστε να ξεκινάει σιγά σιγά και με τη διαβεβαίωση ότι δεν θα γίνει τίποτα αφού είστε σε εικονική μηχανή.

2.- Εάν πρόκειται να εγκαταστήσετε το Arch Linux ως ένα ενιαίο σύστημα στον υπολογιστή σας, δημιουργήστε αντίγραφο ασφαλείας των πιο σημαντικών αρχείων σας και έχετε στη διάθεσή σας ένα CD/DVD ή μονάδα flash του τρέχοντος συστήματός σας, γιατί αν δεν το κάνετε εγκατάσταση κατά γράμμα ή να μην ολοκληρώσετε την εγκατάσταση και θα χάσετε τα πάντα.

Κατεβάστε το Arch Linux και προετοιμάστε το μέσο εγκατάστασης

Το πρώτο βήμα για να μπορέσουμε να εγκαταστήσουμε το Arch Liunx στον υπολογιστή μας θα είναι Κατεβάστε το arch linux 2017 iso Προτείνω τη λήψη μέσω χείμαρος ή σύνδεσμος Magnet.

Μέσα εγκατάστασης CD / DVD

• Windows: Μπορούμε κάψτε το iso με Imgburn, UltraISO, Nerή ή οποιοδήποτε άλλο πρόγραμμα ακόμα και χωρίς αυτά στα Windows 7 και μεταγενέστερα μας δίνει την επιλογή όταν κάνουμε δεξί κλικ στο ISO.
• Linux: Μπορούν να χρησιμοποιήσουν ειδικά αυτό που συνοδεύει γραφικά περιβάλλοντα, μεταξύ των οποίων είναι, Brazier, k3b, yXfburn.

Μέσο εγκατάστασης USB

• Παράθυρα: Μπορεί χρησιμοποιήστε το Universal USB Installer ή το LinuxLive USB Creatorκαι τα δύο είναι εύχρηστα.

Linux: Η επιλογή Συνιστάται η χρήση της εντολής dd:

dd bs=4M if=/ruta/a/archlinux.iso of=/dev/sdx

Εκκίνηση USB/CD Arch Linux

Στην οθόνη εκκίνησης θα μας εμφανίσει μόνο τα εξής πρέπει να επιλέξουμε την αρχιτεκτονική που αντιστοιχεί στον επεξεργαστή μας.

Θα αρχίσει να φορτώνει όλα τα απαραίτητα και θα εμφανιστεί σε λειτουργία τερματικού.

Όντας σε αυτήν την οθόνη θα ξεκινήσουμε με την εγκατάσταση. Από προεπιλογή το Arch Linux έχει την αγγλική γλώσσα, στην περίπτωσή μας θα συνιστάται να το βάλουμε στα ισπανικά.

Βάλτε το πληκτρολόγιο στα Ισπανικά.

loadkeys la-latin1

δημιουργία κατατμήσεων

Το Arch Linux έχει ένα ελάττωμα με τα παρακάτω εργαλεία για διαχείριση δίσκου: cfdisk, cgdisk, fdisk. Η πιο επιλογή Συνιστάται η χρήση: cfdisk.

Τα παρακάτω βήματα είναι σε περίπτωση εγκατάστασης του Arch Linux ως του μοναδικού συστήματος στον υπολογιστή μας, σε περίπτωση εγκατάστασης μαζί με άλλο σύστημα Linux, θα πρέπει να παραλείψουμε τη δημιουργία του διαμερίσματος BOOT, καθώς και την εγκατάσταση του GRUB.

Τώρα, εάν πρόκειται να εγκαταστήσετε το Arch Linux μαζί με τα Windows, θα πρέπει να προσέξετε να μην διαγράψετε το διαμέρισμα mbr διαφορετικά μπορεί να χάσετε την πρόσβαση στα Windows.

Οδηγίες Dual BOOT Windows & Arch Linux.

Solo θα πρέπει να απενεργοποιήσετε την επιλογή "Secure BOOT" στο BIOS σας. Μη με ρωτήσετε πού είναι, αφού οι εκδόσεις και οι μάρκες του BIOS είναι διάφορες, αλλά είναι εύκολο να το βρείτε ανάμεσα στις επιλογές του BIOS σας.

Θα πρέπει να αλλάξετε το μέγεθος του σκληρού δίσκου, για να δώσετε χώρο στο Arch Linux συνιστάται να αφήσετε τουλάχιστον 40 GB χώρου.

Τώρα θα συνεχίσουμε να ακολουθούμε τα πρώτα βήματα του tutorial μέχρι να φτάσουμε στη χρήση του cfdisk.

Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε τα διαμερίσματα των Windows και του mbr, καθώς και του χώρου που θα δώσουμε στο Arch Linux. Το mbr θα βρίσκεται πάντα στο πρώτο διαμέρισμα παρακάτω, το διαμέρισμα των windows θα είναι ntfs, στην περίπτωσή μου (dev/sdb2) και ο ελεύθερος χώρος θα μας σημαδεύει ως ελεύθερο χώρο.

• UEFI: εδώ πρέπει να σημειώσετε από τότε το πρώτο διαμέρισμα πρέπει πάντα να είναι για εκκίνηση EFI, οπότε συνήθως εκεί αποθηκεύεται η εκκίνηση των Windows με αυτόν τον τρόπο.

$ESP/Microsoft/BOOT/BOOTmgfw.efi

Μόνο λοιπόν θα πρέπει να δημιουργήσετε έναν φάκελο στο $ESP/ όπως "BOOT". Τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε με το tutorial, στο τέλος θα πάμε στο τέλος του tutorial όπου θα αφήσω τις εντολές για να προσθέσω τα Windows στο Arch Linux GRUB.

Δημιουργούμε 4 διαμερίσματα:

1. /BOOT: Αυτό το διαμέρισμα θα εκχωρηθεί στο GRUB. (για όσους έχουν UEFI δεν είναι απαραίτητο, αρκεί να δημιουργήσουν τον φάκελο BOOT μέσα σε αυτό το διαμέρισμα)
2. / (root): Αυτό το διαμέρισμα συνιστάται να έχει 15 Gb, θα φιλοξενεί όλα τα αρχεία μας.
3. /home: Όπου θα αποθηκεύονται τα έγγραφά μας, οι φωτογραφίες, τα βίντεό μας κ.λπ., επομένως συνιστάται να εκχωρήσετε το μεγαλύτερο μέγεθος.
4. Swap: Αυτό το διαμέρισμα προορίζεται για την εκχώρηση «εικονικής» μνήμης σε περίπτωση που έχετε λιγότερη από 2 Gb μνήμης RAM. Δεν συνιστάται η χρήση swap με μνήμη RAM μεγαλύτερη από 2 Gb.

• Σε υπολογιστές με μνήμη RAM έως 1 Gig, το SWAP θα πρέπει να είναι τόσο μεγάλο όσο η RAM.
• Για 2 GB το SWAP θα πρέπει να είναι το μισό από τη μνήμη RAM.

Χρησιμοποιώντας το cfdisk η ακολουθία εντολών θα είναι: New » Primary | Λογικό » Μέγεθος (σε MB) » Αρχή.

Δύο λεπτομέρειες που πρέπει να λάβετε υπόψη: Στην περίπτωση του διαμερίσματος που έχει επιλεγεί ως Swap, μεταβείτε στην επιλογή "Type" και επιλέξτε 82 (Linux Swap) από τη λίστα.

Στην περίπτωση του διαμερίσματος που έχει επιλεγεί ως /BOOT, επιλέξτε την επιλογή "bootable".

Μόλις ολοκληρωθεί η κατάτμηση, θα αποθηκεύσουμε τις αλλαγές με το "Write" και θα επιβεβαιώσουμε πληκτρολογώντας "ναι", μόλις γίνει αυτό δεν υπάρχει επιστροφή και όλες οι αλλαγές που έγιναν θα αποθηκευτούν.

Για έξοδο επιλέξτε «Έξοδος». Τώρα θα συνεχίσουμε να διαμορφώνουμε τις κατατμήσεις που δημιουργήθηκαν, επομένως καλό είναι να γνωρίζουμε ποια διαδρομή έχει τον προορισμό των κατατμήσεων. Θα ξεκινήσουμε με τη μορφοποίηση του διαμερίσματος BOOT:

mkfs -t ext2 /dev/sda1

Για το ριζικό διαμέρισμα:

mkfs -t ext4 /dev/sda2

Για το σπίτι:

mkfs -t ext4 /dev/sda3

Για να μορφοποιήσετε την ανταλλαγή, χρησιμοποιήστε την εντολή mkswap:

mkswap /dev/sda4

Απομένει μόνο να ενεργοποιήσετε το Swap με:

swapon /dev/sda4

Τοποθέτηση κατατμήσεων στο σύστημα: Πρώτα προσαρτούμε το διαμέρισμα / στο /mnt:

mount /dev/sda2 /mnt

Δημιουργούμε τους καταλόγους των άλλων κατατμήσεων μέσα στο /mnt:

mkdir /mnt/BOOT

mkdir /mnt/home 

Τοποθετούμε τα αντίστοιχα διαμερίσματα:

mount /dev/sda1 /mnt/BOOT mount /dev/sda3 /mnt/home

Σύνδεση του Arch Linux στο διαδίκτυο (wifi)

Εάν χρησιμοποιούμε φορητό υπολογιστή και δεν έχουμε καλώδιο δικτύου, είναι απαραίτητο να συνδέσουμε το σύστημα στο δίκτυο για να πραγματοποιηθεί η εγκατάσταση. Θα πρέπει να γίνει χρησιμοποιώντας την εντολή:

wifi-menu

Μετά από αυτό θα ελέγξουμε τη σύνδεσή μας με:

ping -c 3 www.google.com

Εγκατάσταση του Arch Linux

Θα ξεκινήσουμε με την ακόλουθη εντολή:

pacstrap /mnt base base-devel

Επίσης, εάν συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε το WIFI, θα χρειαστούμε αυτήν την υποστήριξη αργότερα:

pacstrap /mnt netctl wpa_supplicant dialog

Ολοκληρώθηκε η εγκατάσταση του βασικού συστήματος, θα συνεχίσουμε με το Grub:

pacstrap /mnt grub-bios

θα προσθέσουμε Υποστήριξη Διαχείρισης Δικτύου:

pacstrap /mnt networkmanager

Προαιρετικό βήμα: Προσθέστε υποστήριξη στο TouchPad μας (σε περίπτωση που έχετε φορητό υπολογιστή).

pacstrap /mnt xf86-input-synaptics

Εγκατάσταση του GRUB bootloader

pacstrap /mnt grub-bios

Διαμόρφωση του συστήματος

Σε αυτό το βήμα θα εκτελέσουμε διάφορες ενέργειες διαμόρφωσης του συστήματός μας. Πρώτα, πρόκειται να δημιουργήσουμε το αρχείο fstab με:

genfstab -p /mnt /mnt/etc/fstab

Για τις υπόλοιπες ενέργειες διαμόρφωσης, θα επεξεργαστούμε το νέο μας σύστημα:

arch-chroot /mnt

οφείλουμε ορίστε το όνομα του ονόματος κεντρικού υπολογιστή μας στο αρχείο /etc/hostname. Για παράδειγμα:

localhostecho 'NOMBRE_DEL_HOST /etc/hostname

Τώρα, δημιουργήστε έναν συμβολικό σύνδεσμο (σύνδεσμος) από /etc/localtime στο /usr/share/zoneinfo// (αντικατάσταση με βάση τη γεωγραφική σας θέση). Για παράδειγμα, για το Μεξικό:

ln -s /usr/share/zoneinfo/America/Mexico_City /etc/localtime

Ορίστε ωράριο στην περιοχή μας.

• Ισπανία

ln -sf /usr/share/zoneinfo/Europe/Madrid /etc/localtime

• Μεξικό

ln -s /usr/share/zoneinfo/America/Mexico_City /etc/localtime

• Γουατεμάλα

ln -sf /usr/share/zoneinfo/America/Buenos_Aires /etc/localtime

• Κολομβία

ln -sf /usr/share/zoneinfo/America/Bogota /etc/localtime

• Εκουαδόρ

ln -sf /usr/share/zoneinfo/America/Guayaquil /etc/localtime

• Περού

ln -sf /usr/share/zoneinfo/America/Lima /etc/localtime

• χιλή

ln -sf /usr/share/zoneinfo/America/Santiago /etc/localtime

• Γουατεμάλα

ln -sf /usr/share/zoneinfo/America/Guatemala /etc/localtime

• Ελ Σαλβαδόρ

ln -sf /usr/share/zoneinfo/America/El_Salvador /etc/localtime 

• Βολιβία

ln -sf usr/share/zoneinfo/America/La_Paz /etc/localtime

• Παραγουάη

ln -sf usr/share/zoneinfo/posix/America/Asuncion /etc/localtime

• Ουρουγουάη

ln -sf usr/share/zoneinfo/America/Montevideo /etc/localtime

• Νικαράγουα

ln -sf usr/share/zoneinfo/posix/America/Managua /etc/localtime

• Δομινικανή

ln -sf usr/share/zoneinfo/America/Santo_Domingo /etc/localtime

• Βενεζουέλα

ln -sf /usr/share/zoneinfo/America/Caracas /etc/localtime

Ορίστε τις τοπικές προτιμήσεις σας επεξεργαζόμενοι το αρχείο /etc/locale.conf, για παράδειγμα, για το Μεξικό:

echo 'es_MX.UTF-8 UTF-8 /etc/locale.gen echo 'LANG=es_ES.UTF-8 /etc/locale.conf

• Ισπανία

LANG=es_ES.UTF-8 

• Αργεντίνη

LANG=es_AR.UTF-8

• Κολομβία

LANG=es_CO.UTF-8 

• Εκουαδόρ

LANG=es_EC.UTF-8 

• Περού

LANG=es_PE.UTF-8 

• χιλή

LANG=es_CL.UTF-8 

• Γουατεμάλα

LANG=es_GT.UTF-8 

• Ελ Σαλβαδόρ

LANG=es_SV.UTF-8 

• Βολιβία

LANG=es_BO.UTF-8 

• Παραγουάη

LANG=es_PY.UTF-8

• Ουρουγουάη

LANG=es_UY.UTF-8

• Νικαράγουα

LANG=es_NI.UTF-8

• Δομινικανή Δημοκρατία

LANG=es_DO.UTF-8

• Βενεζουέλα

LANG=es_VE.UTF-8

Ομοίως, στο αρχείο /etc/locale.gen πρέπει να αφαιρέσουμε το σχόλιο (αφαιρέστε το «#» στην αρχή της γραμμής) την τοποθεσία σας, για παράδειγμα:

#es_HN ISO-8859-1 es_MX.UTF-8 UTF-8 #es_MX ISO-8859-1

Λοιπόν, τώρα μπορούμε δημιουργήστε την τοποθεσία σας με:

locale-gen

Λάβετε υπόψη ότι τα παραπάνω δεν ορίζουν τη διάταξη του πληκτρολογίου μας (κάτι που κάναμε για την τρέχουσα περίοδο λειτουργίας/με πλήκτρα φορτίου στο βήμα 2), επομένως πρέπει να ορίσουμε τη μεταβλητή KEYMAP στο αρχείο /etc/vconsole.conf. (πρέπει να δημιουργήσετε αυτό το αρχείο). Για παράδειγμα:

echo 'KEYMAP=es /etc/vconsole.conf KEYMAP=la-latin1

Σίγουρα αναρωτιέστε:

"Και όλα αυτά δεν είναι ρυθμισμένα στο /etc/rc.conf, το κύριο αρχείο διαμόρφωσης του Arch Linux;"

Η σύντομη απάντηση είναι: Όχι πια! Ο λόγος: Ενοποιήστε τις διαμορφώσεις των initscripts και του systemd.

Τώρα κάθε επιλογή διαμόρφωσης ορίζεται στο αντίστοιχο αρχείο της. Τα ακόλουθα βήματα εγκαταστήστε την εφαρμογή GRUB UEFI στο $esp/EFI/grub, εγκαταστήστε τα modules στο /boot/grub/x86_64-efi και τοποθετήστε το bootable grubx64.efi στέλεχος στο $esp/EFI/grub_uefi.

Αρχικά, λέμε στο GRUB να χρησιμοποιήσει το UEFI, να ορίσει τον κατάλογο εκκίνησης και να ορίσει το αναγνωριστικό. του bootloader.

Αλλάξτε το $esp με το διαμέρισμα efi (συνήθως /boot): Σημείωση: Ενώ ορισμένες διανομές απαιτούν κατάλογο /boot/efi ή /boot/EFI, το Arch δεν το κάνει. Το --efi-directory και το --bootloader-id είναι συγκεκριμένα για το GRUB UEFI. Ο --efi-directory καθορίζει το σημείο προσάρτησης του ESP.

Αυτό αντικαθιστά τον κατάλογο --root-directory, ο οποίος έχει καταργηθεί. Το --bootloader-id καθορίζει το όνομα του καταλόγου που χρησιμοποιείται για την αποθήκευση του αρχείου grubx64.efi.

Μπορεί να παρατηρήσετε την απουσία μιας επιλογής (για παράδειγμα: /dev/sda) στην εντολή:

grub-install

Στην πραγματικότητα, οποιαδήποτε παροχή θα αγνοηθεί από το σενάριο εγκατάστασης GRUB, καθώς οι φορτωτές εκκίνησης UEFI δεν χρησιμοποιούν καθόλου τομέα εκκίνησης MBR ή διαμερίσματος. Μόνο για όσους έχουν uefi την εντολή να το χρησιμοποιήσουν

grub-install --target=x86_64-efi --efi-directory=$esp --bootloader-id=grub_uefi --recheck/sourcecode] Ahora, configuramos el bootloader, en este caso, GRUB: [sourcecode language="plain"]grub-install /dev/sda

Και δημιουργούμε το αρχείο grub.cfg με:

grub-mkconfig -o /boot/grub/grub.cfg

Εάν είναι απαραίτητο (αν και συνήθως δεν είναι), επεξεργαστείτε το αρχείο /etc/mkinitcpio.conf σύμφωνα με τις δικές σας ανάγκες. Έτσι, δημιουργούμε τον αρχικό ramdisk με:

mkinitcpio -p linux

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε να ορίσουμε τον κωδικό πρόσβασης για τον χρήστη root με:

passwd

Δημιουργούμε τον χρήστη μας εκτός από τον χρήστη root και του δίνουμε τα απαραίτητα δικαιώματα:

useradd -m -g users -G audio,lp,optical,storage,video,wheel,games,power,scanner -s /bin/bash USUARIO

Τώρα ναι, μπορούμε να βγούμε από το περιβάλλον chroot με:

exit

Αποπροσαρτούμε τα διαμερίσματα που έχουν τοποθετηθεί προηγουμένως στο /mnt με:

umount /mnt/{boot,home,}

Και τέλος, κάνουμε επανεκκίνηση του συστήματος με:

reboot

Εάν δεν έχετε αφαιρέσει το μέσο εγκατάστασης CD ή pendrive, θα δείτε ξανά το μενού καλωσορίσματος, όπου τώρα πρέπει να επιλέξετε τη δεύτερη επιλογή για την επόμενη, μην ξεχάσετε να την αφαιρέσετε.