Hoe VirtualBox op Linux / GNU te krijgen en te installeren

In de Gnu / Linux-wereld is het testen van verschillende distributies het meest voorkomende onderwerp. Een taak die meer viral is geworden dankzij virtuele machines en virtualisatiesoftware. Dit komt omdat deze machines ons in staat stellen om zoveel besturingssystemen te installeren als we willen zonder onze computer te wissen of onze harde schijf te moeten partitioneren.

Vervolgens zullen we praten over VirtualBox, een virtualisatiesoftware, hoe u deze software kunt krijgen en installeren en hoe u een virtuele machine kunt maken.

Wat is VirtualBox?

Virtualisatie of emulatie van bepaalde platforms is iets dat kan worden bereikt op elk besturingssysteem, inclusief Gnu / Linux-distributies. Het kan zijn dat we ervoor willen kiezen om emulatie te gebruiken voor een enkel programma, in welk geval we zullen gebruiken Wijn of we kunnen ervoor kiezen om een ​​volledig besturingssysteem te emuleren of te virtualiseren.

Dit kan worden bereikt zolang het besturingssysteem dat we willen virtualiseren, verbruikt minder bronnen dan de hardware die we hebben​ Dit is iets heel belangrijks om rekening mee te houden, omdat het proberen om iets krachtigers te virtualiseren dan onze hardware of onze computer de apparatuur volledig zou uitschakelen, een tijdje zou stoppen met reageren of de softwareactiviteit zou opschorten om veiligheidsredenen. Deze virtualisatie wordt meestal gedaan in containers die virtuele machines worden genoemd.​ Deze worden meestal beheerd door virtualisatieprogramma's.

Een van de krachtigste software om besturingssystemen te virtualiseren komt overeen met het bedrijf VMWare, maar gelukkig is er een even goede, krachtige en open source software die we op elke Gnu / Linux-distributie kunnen installeren. Deze software heet VirtualBox.

Het programma VirtualBox is open source en platformonafhankelijk, zodat we virtuele machines in Windows kunnen maken en ze vervolgens voor gebruik naar onze computer met Linux kunnen overbrengen.

VirtualBox is een van de weinige virtualisatieprogramma's waarmee we een virtuele harde schijf in delen kunnen maken, dat wil zeggen, deze vergroot of gebruikt deze afhankelijk van hoe we deze gebruiken. Een ander kenmerk van VirtualBox is het creëren van virtuele machines op een nieuwe manier die ons helpt ze te transporteren alsof het tekstdocumenten of afbeeldingen van een camera zijn.

Nog een van de voordelen van VirtualBox is dat dit programma de meest bekende en populaire besturingssystemen ondersteunt die momenteel bestaan, niet alleen verschillende GNU / Linux-distributies, maar ook Windows-, macOS-, Solaris- en BSD-versies.

Dit laatste is interessant omdat er een versie voor servers is waarmee we verschillende machines kunnen maken en ze allemaal vanaf één server kunnen beheren, wat resulteert in meerdere virtuele machines maar slechts één computer.

Hoe VirtualBox te krijgen?

Net als bij de rest van de Gnu / Linux-software, er zijn drie methoden om VirtualBox te krijgen​ De eerste van deze methoden is via de officiële repositories van de distributie. Dit betekent dat we een stabiele en functionele versie van VirtualBox hebben maar niet de laatste versie van het programma en hiermee zullen we ook niet het nieuws van de laatste versie hebben. Momenteel Virtualbox bevindt zich in de repositories van de belangrijkste Gnu / Linux-distributies.

De andere optie is om het installatiepakket op te halen door de officiële website van het programma​ Met deze optie hebben we de nieuwste versie van VirtualBox, maar het is ook waar dat deze niet is getest met de distributie en de werking van de distributie kan belemmeren of niet goed werkt vanwege het ontbreken van een bibliotheek.

De derde methode om VirtualBox te krijgen, is via de broncode​ Dit proces is het minst lastig, maar heeft als nadeel dat het geavanceerde kennis vereist om de code te compileren en het installatiepakket te maken. Niet aanbevolen als we VirtualBox snel op onze computer willen hebben.

Hoe VirtualBox installeren?

VirtualBox installeren is heel eenvoudig. Als we de officiële repository gebruiken, we kunnen het virtuele machineprogramma zoeken in de officiële softwarebeheerder of open een terminal en voer de volgende code uit:

sudo apt-get install virtualbox

Als we hebben Ubuntu, Debian of elke daarvan afgeleide distributie​ Als we hebben Arch Linux of elke daarvan afgeleide distributie, we moeten de volgende code uitvoeren:

sudo pacman -S virtualbox

Als we geen van deze distributies hebben, hebben we Fedora, Red Hat of een distributie gebaseerd op een van deze distributies, dan moeten we de volgende code uitvoeren:

sudo dnf install virtualbox

Als we hebben SUSE Linux, OpenSUSE of elke daarop gebaseerde distributie, dan moeten we de volgende code uitvoeren:

sudo zypper install virtualbox

Bij het uitvoeren van een van deze opdrachten of opdrachten, wordt het virtuele machine-programma geïnstalleerd, evenals alle noodzakelijke afhankelijkheden om het programma te laten werken. Als we kiezen voor de installatie van een pakket verkregen via de officiële website, dan moeten we het volgende commando uitvoeren:

sudo dpkg -i NOMBRE-DEL-PAQUETE.deb

Of we voeren het volgende uit als het pakket dat is in rpm-indeling:

sudo rpm -i NOMBRE-DEL-PAQUETE.rpm

VirtualBox-configuratie

De VirtualBox-configuratie is heel eenvoudig, hetzelfde is niet het geval met de virtuele machine-configuratie. Zodra we VirtualBox hebben geïnstalleerd, voeren we het uit en verschijnt er een venster zoals het volgende:

Als we al een virtuele machine hebben van een andere installatie, dan verschijnt deze in de linkerkolom onder de knoppen Nieuw en Instellingen​ Meestal is het niet nodig om veel wijzigingen aan te brengen, maar als we willen dat het perfect werkt dan moeten we naar Bestand en Voorkeuren gaan​ In Voorkeuren verschijnt een venster zoals het volgende:

Hierin vinden we verschillende gemeenschappelijke aspecten die onze virtuele machines zullen hebben, waaronder de invoer van informatie, meestal muis en toetsenbord; de standaardgrootte van het scherm en de resolutie; de taal van de aanvraag; de netwerkverbinding die de virtuele machines zullen hebben; de mogelijke extensies die we kunnen toevoegen en of we een proxy willen configureren. Persoonlijk is het enige dat ik meestal verander de Tabblad Algemeen het adres van mijn harde schijf waar de virtuele machines die worden gemaakt, worden opgeslagen.

Zowel in het Machine- als Groepmenu hebben we verschillende acties met virtuele machines: van het maken van een nieuwe virtuele machine tot het verplaatsen van de locatie naar het klonen. Er zijn snelkoppelingen naar deze acties, maar klonen is dat niet, het is alleen te vinden in het Machine-menu en het wordt gebruikt om virtuele machines te klonen, iets heel nuttigs, zelfs als je het niet gelooft.

Hoe maak je een virtuele machine aan met Virtualbox

Als we een idee hebben van hoe VirtualBox werkt, laten we eens kijken hoe je een virtuele machine maakt om een ​​GNU / Linux-distributie te installeren​ Eerst moeten we het programma openen en op de knop Nieuw drukken. Een venster zoals het volgende zal verschijnen:

We moeten de naam van de virtuele machine toevoegen, het is het beste om het te noemen door het besturingssysteem​ Selecteer vervolgens het type besturingssysteem dat we zullen installeren, in dit geval Linux en selecteer vervolgens de distributie die we zullen installeren, in dit geval Ubuntu. We drukken op Volgende en het RAM-geheugenscherm zal verschijnen.

Dit is erg belangrijk: NOOIT meer RAM-geheugen hoeven te plaatsen dan de helft die we hebben​ Dat wil zeggen, als we 4 Gb hebben, voeg nooit meer dan 2 Gb toe aan de machine, als we 2 GB hebben, kunnen we niet meer dan 1 GB toevoegen​ Dit is belangrijk, want als we ons hier niet aan houden, zal noch de virtuele machine, noch onze computer goed werken.

Klik op Volgende en het venster van de harde schijf zal verschijnen. We selecteren de optie "Maak een virtuele harde schijf" en druk op de knop Maken.

Op het volgende scherm laten we het zoals gemarkeerd, dat wil zeggen, maak een VirtualBox-harde schijf en klik op volgende. Op het volgende scherm we markeren de optie "Dynamisch gereserveerd"Dit zal het programma vertellen om de gigabytes van de harde schijf niet te reserveren, maar om ze te nemen in overeenstemming met de behoeften van de virtuele machine, waarbij het altijd de hieronder aangegeven limiet niet overschrijdt.

Nu moeten we aangeven wat de maximale grootte is van de harde schijf van onze virtuele machine. Bij het kiezen van het besturingssysteem laat VirtualBox ons al het minimaal benodigde aantal markeren. Nadat we het hebben vastgesteld, drukken we op de knop Maken en hebben we onze virtuele machine. Nu hoeven we alleen maar de virtuele machine te markeren en op de "Start" -knop te drukken om de virtuele machine te laten draaien.

We kunnen zien dat de virtuele machine na enkele seconden zwart wordt met een wit streepje. Dit is zo omdat Er is geen besturingssysteem geïnstalleerd, dat moeten we toevoegen​ Om dit te doen, krijgen we een ISO-image van Ubuntu en daarna gaan we naar de VirtualBox-configuratie. En in Opslag, op de schijf met het + -teken, geven we de ISO-afbeelding aan. We drukken op de acceptatieknop en na het herstarten van de machine wordt de ISO-afbeelding uitgevoerd en gaat de distributie-installatie verder.

En nu dat?

U vindt het misschien niet erg handig om een ​​virtuele machine te maken, maar na het gebruik van verschillende virtuele machines, begrijpt u het nut van deze software binnen een GNU / Linux-distributie: van het kunnen proberen van een nieuwe versie tot het installeren van een versie van Windows. Hiermee worden veel problemen opgelost waarmee Linux-gebruikers dagelijks worden geconfronteerd.